Яўген Бартніцкі | Беларуская паэзія

Беларуская паэзія

Вершы на беларускай мове

Калі цьвілі сады маёй радзімы

Вось толькі думкі аб вясьне

Беларусу

Сярод людзей, дзе чалавек?

Мне ганарыцца маёю зямлёю

Затухаюць касьцельныя сьвечкі

Мне патрэбны арліныя крылы

І праз жыцьцё лятуць каметы

Дуб ля Каложы

Зайшоў ужо над рэчкаю

Заранак срэбны

Я хачу паміраць для Айчыны

Спяшайся распаліць кастры

Ідзе Імша і Бог так блізка

Нарцысы беглі да Нявы

Пакліканне

Не перайсці мне даўні брод

Як мог бы зразумець цярпеньне

На прысьвятак дня

Што, зламаўся?

Астатні пакецік гарбаты

Зноў сумуеш, сябра мілы мой

Я дзедзіч неба