Верш БАЛАДНЫ МАНАЛОГ АЛЕСЯ ГАРУНА

(11.03.1887-28.07.1920)

Пэўна ў гэтай краіне памру, як сабака,
Толькі гэта краіна адвеку мая,
І век буду я з ёю смяяцца і плакаць,
І зраблюся сабакам, як здраджу ёй я.

Пэўна ў гэтай краіне мне славы не ведаць.
Але што тая слава? Узвеяны пыл!
І я буду да скону тутэйшым паэтам
Старасвецкіх дарог і забытых магіл…

Толькі ў гэтай краіне, у роднай краіне
Я памру, як сабака, спазнаўшы нястачу,
Ды й прад смерцю мяне тут любоў не пакіне
Да краіны, дзе я весялюся і плачу…

19.10.1996

(2 votes, average: 5,00 out of 5)

Ещё вершы:

Маналог Алеся Гаруна Гараць камяні ў маім вогнішчы, расцвеленыя агнём, нібы ваўчаняты ў логвішчы сонечным прамянём. У твар мне шугае полымя, ды я […]...

БАЛАДНЫ МАНАЛОГ ФРАНЦЫСКА СКАРЫНЫ (каля 1490-каля 1551) Я спытаў у людзей: “Як жывеце, браткі?” “Слава Богу, яшчэ мы жывём…”-адказалі мне ўсе. І ў пустыя […]...

БАЛАДНЫ МАНАЛОГ КАЗІМІРА ЛЫШЧЫНСКАГА (3.03.1634-30.03.1689) Разбурылі мой дом, як прытулак вар’ята, І спалілі мяне, абакралі мой край. Мог чыноўнікам стаць, нават быць дыпламатам, Стаў […]...

Забалела ды мая галованька Забалела ды мая галованька, Забалела галава. Гэй! Гэй! Гэй! Забалела галава. А што ж будзе, калі з той галованькі, Можа, […]...

Беларусь стаіць на курганах Прысыпаныя мёртвым пылам пліты, Пазалачаных слоў не разабраць. Тут новыя магілы – не забытых, Магіл забытых век не адшукаць. Нам […]...

БАЛАДА АЛЕСЯ ЕМЕЛЬЯНАВА (20.03.1952-6.10.2005) У пачцы цыгарэты, як патроны, Якімі забіваеш сам сябе, Бо немагчыма жыць і быць штодзённа Спакойным у краіне, дзе […]...

ПасляКаляднае А ці чулі вы страх ваўкалакі, Калі ўночы скуголіць мароз? Калі Трасца гуляе па хаце, Дзе Марэне застаўся авёс. Ці […]...

Класіка – Мой родны ліфт, як ты мне мілы… – шапчу, вярнуўшыся з дарог. Паэтам дадзеныя крылы, іх выбірае з лепшых […]...

Маналог свата МАНАЛОГ СВАТА – Гэй, хлапчына, мо, даволі Халасцяцкай зведаў волі? Каб жа потым не журыцца, Трэба ўжо табе жаніцца! То […]...

БАЛАДА ВІНЦЭСЯ КАРАТЫНСКАГА (15.06.1831–7.02.1891) Ноч над роднай старонкай царуе, І ты ў чорнай святліцы нікога І ні прымеш і не пачастуеш, Бо ў […]...

Маналог самотнай шлюхі Мутныя шыбы асенняй імгой запацелі. Выйду на вуліцу і падчаплю на панэлі Госця, забытага ўсімі ў сваёй сівізне, Госця, якому […]...

БАЛАДА АЛЕСЯ АСТАШОНКА (1.06.1954-6.09.2004) Учора-бяздоннае мора, Куды адплываем штохвілі. І нельга вярнуцца з Учора, Калі човен твой разбурылі, Спалілі ў самотнай далечы. Твой […]...

БАЛАДА АЛЕСЯ ПІСЬМЯНКОВА (25.02.1957-26.04.2004) Ведайце: калі мяне не стане- Я ў сваю дывізію пайшоў. Аляксей ПЫСІН Мы ідзём праз спёку і снягі, Праз […]...

Я буду сьмяяцца апошнім Я буду сьмяяцца апошнім, Калі дагарыць сонца І зацьмянеюць зоркі, Я буду сьмяяцца апошнім, Калі белае стане чорным, Салодкае стане […]...

МАНАЛОГ СКАРЫНЫ Каб толькі дзён апошніх не ўрачы, Я, далібог, ніколі б не падумаў, Што лёс мяне закіне ў Чэскі-Крумлаў, Як чэзлую […]...

Як збавення чакаў світання Як збавення чакаў світання… Ноч абрыдла…Не стае сіл. Усю горыч і боль чакання Спазнаеш каля родных магіл. І бяссілле сваё […]...

Ўсім блукаючым-песня Я блукаю па Краіне, Дзе за шмат мянтоў. Дзе ляжачых”копаў” Больш чым тых катоў. Дзе пяе зязюля. І куе салавей. […]...

Ня трэба мне грошай Ня трэба мне грошай, ня трэба мне славы, Хачу каб са мной размаўлялі дубравы. Чуць часам хачу я бабуліны словы, […]...

Зорка Венера ўзышла над зямлёю Зорка Венера ўзышла над зямлёю, Светлыя згадкi з сабой прывяла… Помнiш, калi я спаткаўся з табою, Зорка Венера ўзышла. З […]...

БАЛАДА АЛЕСЯ АДАМОВІЧА (3.09.1927-26.01.1994) Не думаць пра сябе нідзе, ніколі І роднае нікому не аддаць. Айчына ёсць, калі ў яе ёсць воля, Нібыта […]...

ШОС Роднай краіне, Родным дзецям, Роднаму гораду Роднай планеце, Роднаму лесу, Родзічам у хаце, і нават роднай Сястрычцы ў плацці, Хай […]...

Чаго ж ты іржэш тут, мой конь чарнагрывы Чаго ж ты іржэш тут, мой конь чарнагрывы, Зямлю ўдараеш капытам? Яздок усё роўна не ўстане з магілы: Ён куляй […]...

Віланэль Забытых гусляў гукі. Салодкі напамін. Плылі стамлённа рукі. Над безданню разлукі зацвіў зімой язмін. Забытых гусляў гукі. Гучалі без прынукі […]...

БАЛАДА УЛАДЗІМІРА ЖЫЛКІ (27.05.1900-1.03.1933) “Не плач, не плач па сыну, маці…”- Твой першы верш і ўздых апошні. Ёсць Беларусь, а значыць шчасце Таксама […]...

БАЛАДА ПАЎЛЮКА ШУКАЙЛЫ (31.12.1904–14.04.1939) На Беларусі вада з крыві, палеткі з курганоў і крыжоў. Паўлюк Шукайла Ні надзейных сяброў, ні гасціннае хаты У […]...

Памяці Васіля Гадулькі Нізку вершаў не кінеш на плечы І на хлеб не намажаш, бы масла… Мо таму ў адзіноце й галечы І […]...

БАЛАДА ВАЛЕРЫ МАСЛЮКА (30.03.1953-26.08.2001) На сцэне пустой зноў рыпяць палавіцы, Як сосны старыя начамі рыпяць Па-над інсургентам, якому не спіцца, Якому нічога няма […]...

ТРЫНАЦЦАЦЬ СЛУПОЎ Было аднойчы у краіне, Адной, далёкай ад усіх Недастаткова людскай сілы, Каб утрымаць грамадства ціск. На самым версе піраміды, Перакулённай […]...

МАНАЛОГ АБЫВАЦЕЛЯ Якая розніца, якое заўтра свята, І хто яго прыдумаў, і калі?.. Галоўнае – каб выдалі зарплату І раз у тыдзень […]...

Не спіцца Ну вось і Спас прайшоў арэхавы… Туман хусцінкай над вадой, А неба зоркамі-прарэхамі Ізноў спрачаецца з імглой. Гуляе месяц па-над […]...

Ёсць два няведанні, ў якіх вучуся Ёсць два няведанні, ў якіх вучуся Шчаслівым быць і знаць сваю пару: Не ведаў дня, калі я нараджуся, Ў якую […]...

БАЛАДА МАГІЛЬНЯНСКАЙ БІТВЫ (1284) Бітва працягвалася з ранку да вечара і скончылася на карысць князя Рынгольта. Кааліцыя рускіх князёў і татар панесла страты […]...

Як на цябе, я, мабыць, не глядзеў Як на цябе, я, мабыць, не глядзеў Шчэ ні на кога – толькі на ікону. Спатканая сягоння неспадзеў, Ты не […]...

БАЛАДА ФЛАРЫЯНА ЖДАНОВІЧА (28.10.1884-22.10.1937) Выходзіш на сцэну, як на эшафот, І роднае слова, як зерне ў раллю, Ты сееш у сэрцы, каб заўтра […]...

БАЛАДА ЕФРАСІННІ ПОЛАЦКАЙ (каля 1101-23 ці 25.05.1167) Ад Полацка да Іерусаліма, Нібы святы агонь, твая дарога. У сэрцы і за спінаю-Радзіма І прад […]...

Успаміны Адраджэнне забытых думак, Успаміны забытых слоў, Ускалыхнуў цагляны падмурак У мястэчку з назваю Сноў. Велічавы Нясвіжскі замак Горда высіцца непадалек, […]...

Далонню па стале Не злосна кажучы, – даволі… Праслухаць можна усяго. Але паслухаць, страціць волю, магчыма побач з тым, хто ё. Існуе шмат […]...

ПаскЮДЫ Плечы сакавіцкага сонца Ахутаны сіверам, вар’яцка-пяшчотным. Павевы вятороў на раздарожжы Надаюць непатрэбнае моцы. У друз б’юцца зоркі, у тварах якіх […]...

НЕПАТРЭБНЫ МАНАЛОГ Пагавары, Бог, з чалавекам I шлях у цемры асвяці. Спакуса пераважна з грэхам I веры ў гэтым не знайсці. У […]...

Сплятае смуткі на каклюшках Страшылі цёплы дзень раскаты артылерыйскіх батарэй, а мне б дайсці да роднай хаты, мне б дапаўзці да роднай хаты, патрэбна […]...