Верш Зоркі слова
Зоркі ззяюць у цемным небе,
зоркі слова Беларусі.
Думкі іх аб чорствым хлебе,
што ўчора крышыў гусям.
Можа вочы іх аслеплі,
бо не бачуць далей носа,
на старой паселі мэблі
і глядзяць на свет так коса.
Ці ж цяпер не час пісаць
аб радзіме з светлай мэтай?
Голас дзе людзям шукаць,
Вы, пісьменнікі, паэты?
(1 votes, average: 5,00 out of 5)Ещё вершы:
- Зоркі і вершы Зоркі і вершы Свет наш узнік з зерня вечнасці, нібы мука паміж жорнамі. Зоркі малітвай засвечаны, людзі асветлены зоркамі. Пэўна, […]...
- Зоркі былі супраць нас Ты быў маёй недасяжнаю марай, Я – твой пякельны экстаз. Катам ты стаў, а тваёй я ахвярай, Зоркі былі супраць […]...
- СМАРАГДАВЫЯ ЗОРКІ Зяленыя травы жыцьця, смарагдавыя зоркі Ляжаць на шляхах – прама пад нагамі… Ідзем, топчам, ня заўважаем – як пяшчотны, мяккі […]...
- Зоркі Золушкі Я глянуў – і знямог: У косах сонца золатам Акрэсліла слядок. Там сонечныя зайчыкі, Вясёлкі пераліў. Я дакрануўся пальчыкам – […]...
- Зоркі жыцця Палохаць павінна аднолькавасць думак, А нас яна вабіць. Не слухаць патрэбна, што іншыя кажуць, А мы проста так Прымаем да […]...
- Ззялі зоркі Зоркі ў небе ярка ззялі, Нібы кропкі-ліхтары, Бегла ў рэчаньцы спрадвечнай Вада ціха, як у руччы, Мы зачараваныя глядзелі, Як […]...
- У гэты мароз зоркі ззяюць У гэты мароз зоркі ззяюць, Так моцна гараць увышыні. У свеце кагосьці чакаюць, Без слоў, проста так, без хлусні. Паверыць […]...
- Малюеш зоркі сам сабе? Малюеш зоркі сам сабе на ВЕРШЫ. РУ? І тым спрабуеш дасягнуць сусветнай славы? Але ж, дзівак, каго ты хочаш падмануць? […]...
- Зоркі Пыльныя жоўтыя зоркі без клопату і любові лашчаць святлом травінкі на змрочным бязмежным полі. Адлегласці і прасторы… Cузор’яў далёкіх агні. […]...
- Зоркі на небе агністыя Зоркі на небе агністыя, Промні здалёку мігцяць, Сузор’і раськіданы пырскамі, Ад Векавечча ляцяць. Крабам расьцят Арыён, Спадарожнік паўзе, вокам бліскае… […]...
- Спяць у небе зоркі Рассцілае ложак За заходам цень. Прыпыняе рухі Сонца карусель. Сонейка збяжала Спаць за далягляд. Ценню прыхавала Наш вялікі сад. А […]...
- Там, дзе зоркі цалуюцца Там, дзе зоркі цалуюцца На высокай страсе. Там, дзе травы мілуюцца У празрыстай расе. Дзе шукае дзяўчына Кветку шчасця свайго, […]...
- Зоркі быццам шарыкі Зоркі быццам шарыкі, што надзьмуты газам. Быццам з гумкі варужкі сарваліся разам. У бакі панесліся з рукавічак пальчыкі. Зоркам вельмі […]...
- Калі ўсміхаюцца зоркі Калі ўсміхаюцца зоркі, А сэрца трапешча ў грудзях, Бы птушка ў няволі гаротнай – Каханню пракладзены шлях. Калі ўсміхаюцца вочы, […]...
- Апошняе слова Ці даўно, ці нядаўна холад сэрца сцябаў і ў кроў разадраў, абадраў. Ен круціў, разбіваў ланцугі і каханне, плакаў і […]...
- Уступнае слова Альтэрнатыва можа быць. Яна бывае і ў каханні. Не кожны ў задніцу глядзіць, але глядзяць, я чуў, бывае. Бывае паляць, […]...
- Глыбела неба, зоркі халаднелі Глыбела неба, зоркі халаднелі. Ступала восень зорнай паласой. Апошні мёд насілі пчолы ў келлі На санцагрэве з буйных верасоў. За […]...
- Вершы пра вёску Пра вёску вершаў многа – Папрокі маладым – Пра поле, лес, дарогу, Пра вогнішча, пра дым. Дык гэта ж цень […]...
- Я маю слова, вам панове Я маю слова, вам панове, Якому многія вякі, Зямны наклон кладу якому І як жыву, дышу якім. Не згаснуць зоркі […]...
- Разьдзьмухаць зоркі б да сузор’яў і выгуляць туман Разьдзьмухаць зоркі б да сузор’яў і выгуляць туман Сысьці ў запой паветрам напоеным прывольлем І На ўтравелым схіле сваіх жыцьцёвых […]...
- Мова, слова І вякі паміраюць, сыходзяць у небыццё, у насмешлівы свет, А народ наш падцугляны водзяць і сціраюць нам памяць ушчэнт. Мова […]...
- Карусель – Вы паспелі? – Мы паспелі! – Вы паселі? – Мы паселі! І адразу паляцелі на вясёлай каруселі. Аж за […]...
- Ляжа Слова не чорнай замовай Ляжа Слова не чорнай замовай І не змовай – каб багацець, Ды й, па сьпінах і па галовах, Да ўладных, […]...
- I неба не праяснілася I неба не праяснілася, I дождж затапіў паплавы, I ноччу мне сёння прыснілася, Што быццам бы я нежывы. Дапісаны пісьмы […]...
- Незгасальныя зоркі небасхілу ” Мой родны кут, як ты мне мілы!” Ён з болем у сэрцы гаварыў: ” Цябе забыць не маю сілы…” […]...
- Бяскрайни космас (Р. А.) Мы ў свет прыйшлі для перамен, Там кожны ў часе свой мамент. Ва ўсім Сусвеце, у кропцы кожнай, Свой стан, […]...
- Сямейны экіпаж Сямейны экіпаж Не даклікацца, мусіць, дадому малых, Не загнаць сёння зноў іх у хату, Бо паселі ў чаканні на лаўку […]...
- Спачатку было Слова Спачатку было Слова. І Слова было ў Бога. І Слова было Бог. У цемры жылі людзі. У іх не было […]...
- Слова пра словы Свет скаланаюць словы і словы, што з нашых вуснаў ляцяць стрымгалоў. Сядайце ў лодку, бярыце вясло вы, плывіце ў паводцы […]...
- Непаўторнасць Прыходзіць жа аднойчы Такая вышыня: Глядзяць прыроды вочы Штоночы і штодня. Глядзяць табе насустрач, Глядзяць табе наўслед. I ты ўжо […]...
- Зляцеліся зорачкі дзіўнымі птушкамі ў вырай Зляцеліся зорачкі дзіўнымі птушкамі ў вырай, падзюбалі неба, паселі праз дзіркі сачыць: чаму маладзік усміхаецца шырай і шырай, каго выглядае […]...
- Толькі я не баюся слоў Толькі я не баюся слоў Не кажу, што забыў ганарлівую, Не хаваю пакутлівых сноў. Эсэмэскі твае, праўда, выдаліў. Толькі мы […]...
- Перачытаю мной напісанае ўчора Перачытаю мной напісанае ўчора – І ўсё парву без шкадавання на шматкі. Слабыя вершы. Выклікаюць толькі сорам. Чытаць такія – […]...
- Плямы на сонцы *** Што гэта? Глядзіце! У душы нашы цёмныя, Ад чаго счарніла нас? Не былі ж ніколі вольнымі, І згубілі добры […]...
- Сон душы Як сон душы, у роспачы адзінай, Трызненнем восень зачапіла боль… У небе зоркі ходам несупынным Ад веку ў век на […]...
- Пасвячаецца Ўладзіміру Караткевічу Бог жыве на Беларусі так казаў паэт ён і сам паэт ад бога Як у цемры свет Непадкупны, незвычайны. За […]...
- Навошта браты такія Навошта браты такія, Што гледзячы коса ў спіну, Гнуць краіну да нізу І коней трымаюць за грыву? Не зганьбіць народ […]...
- Змаганне сілай Змаганне сілай З усім, што зноў Вядзе нас у цемру, Акоў, вякоў… З усім, што сонца Закрыла зноў… З усім, […]...
- БАЛАДА ФРАНЦІШКІ УРШУЛІ РАДЗІВІЛ (1705-1753) Жонка князя, паэтка, красуня, княгіня, Кіраўніца тэатра-і гэта ўсё ты. Прад камінам сядзіш і агонь, што ў каміне, Асвятляе […]...
- Маё сузор’е Глянь на неба! Ну як не загледзецца на сузор’е Вялікай Мядзведзіцы, што гарыць над дарогай прасёлкавай таямнічай нязгаснай вясёлкаю; як […]...