Верш Прывітанне растання

Ещё вершы:

1. Каханне наша што? Каханне наша што? Імгненне, тая ж знічка- Так хутка праляціць, А трэба ж далей жыць. Майстэрства наша ў тым, Каб […]...
2. У траецкі май сваёй “бывай!” Каб змяніў наш край на “прывітанне У нябёсах крЫвіцкай душы Боскія гуляюць мурашы. Перуновыя працуюць пчолы, Новыя будуюць храмы совы. У люстэрках нашага змагання, Мамы Беларусі, […]...
3. Незразумелае Незразумеламу цяжка зразумець тое, аб чым гудзе ў сэрцы. Нават калі, які “разумень” цябе запрашае сэрца гэта з’есці. Не разабрацца […]...
4. Зорка Венера ўзышла над зямлёю Зорка Венера ўзышла над зямлёю, Светлыя згадкi з сабой прывяла… Помнiш, калi я спаткаўся з табою, Зорка Венера ўзышла. З […]...
5. Начныя жахі Зямля дрыжэла, нібы хімера, планету трэсла ў той панядзелак. Дрыжэла неба, дрыжэлі зоры, дрыжэў і ветах у той аўторак. Так […]...
6. Прывітанне Прывітанне патрыёты! Здыміце рукі ўгору! Ня слухайце янотаў, Што хлусяць нам заўжды! Што не даюць спакою, Што не даюць нам […]...
7. На мяжы растання і сустрэчы На мяжы растання і сустрэчы – наш прыпынак і магчымасць выйсці з дня ды ў ноч, а з раніцы – […]...
8. Вiншую з гадавiнаю… растання Віншую з гадавінаю… растання. Грамніцы прамінулі, лёд растануў, і пазакрасавіцкі успамін адкрасаваўся краскай – першацветам. І сонца пакацілася на лета. […]...
9. Калі ўсміхаюцца зоркі Калі ўсміхаюцца зоркі, А сэрца трапешча ў грудзях, Бы птушка ў няволі гаротнай – Каханню пракладзены шлях. Калі ўсміхаюцца вочы, […]...
10. Каханне наша – дым Каханне наша – дым. Агонь даўно патух. Ты ў сне штоноч з другім – выходзіць, любіш двух?.. Руку маю з […]...
11. …Душа сумуе па душы *** Душа сумуе па душы. Як неабходна ім сумоўе, Нібы каханне ці здароўе, Нібы само жаданне жыць. Як гэта трэба, […]...
12. Я лічу да трох…спыніўся Я лічу да трох…спыніўся. І далей душа не лічыць… У табе я памыліўся, Толькі вочы слёзы крышуць. Толькі неба шчэ […]...
13. ПРЫВіТАННЕ АД БОГА Цёплы, летні, слаўны вечар Апрануў туман на плечы. Падвязаў да капялюшу Ен забаўку – шкельца – лужу. І паважна, без […]...
14. Полымя Полымя ўварвалася, цішынёй ў начы Сэрца адазвалася, а ў ім тырчаць мячы На небе радовішча, чароўных зорак ззяе Ля ног […]...
15. ШЧЫРАЕ ПРЫВіТАННЕ Зямля, счарнеўшыя бакі, Пакрыла зеленню вясновай. І над ракой амаль сталёвай Запелі звонка жаўрукі. і, пацягнуўшыся, ад сну, Пакрыўся кветкамі […]...
16. Пра сябе Я ніколі не буду лепшая. Я заўсёды буду такая як ёсць, Крыху стомленай, крыху замешканай, крыху дурніцай, Але буду такая […]...
17. Веру Веру – вернецца – пераменіцца!.. Мякка сцеліцца з’едлівы дым… Не хачу паміраць маладым! Поўня свеціцца… Сэрца ўсцешыцца – Толькі дай […]...
18. Вяртаньне ВЯРТАНЬНЕ Развітаньне…- звычайная справа! Шмат разоў я ўжо зьведваў яе, Але…смачная матчына страва Штосьці комам у горле стае. За дзьвярыма […]...
19. Дзяучыне, якой няма Дыхау б я табою ад цямна і да соннай і туманнай раніцы. і каханне б піу тваё да дна Быццам […]...
20. Каханне ёсць! Жыццё, без веры ў каханне Шчаслівым не захоча быць, Бо сэрцу доўгае чаканне Не зможа шчасце засланіць. Апошнія сабраўшы сілы, […]...
21. Па снезе Разам па сугробам, па снезе ў калена, ішлі мы на свет, матылямі кахання. Шаптала на вуха, мне мяцель-завіруха, што каханне […]...
22. Сучасныя Мы зноў у поцемках шукаем усе адказы Ды ходзім у пошуках па тоненькай мяжы, Блытаўшыся, дзе праўда ў сказах, Спрабуем […]...
23. Можа нічога не было Можа нічога не было, Можа – прывід, а можа – ява. Можа пачуцці замяло Чырвоным лісцем лістапада. Яшчэ надзею шле […]...
24. Ваўчаня Расказалі дзяды ля балота Не паданне, не казку, а так… Ёсць на свеце такая істота, Што вачэй не адвесці ніяк. […]...
25. Не трэба казаць, што прайграў Не трэба казаць, што прайграў і ўпівацца тугой! Праз жах і адчай прарастуць, зарунеюць надзеі. Наперадзе змрок? І ад болю […]...
26. Насуперак Калі небудзь адгукнецца, Тое, што не заўважаў, Што не мае сёння месца, І ніколі не шукаў. Як ішло, так адбылося. […]...
27. Ты вярнуўся да мяне Ты вярнуўся да мяне, Як вяртаецца надзея. Зноў каханне палыхне, І суцешыцца завея. Я не стану маляваць, Што хачу ў […]...
28. Ці вершаплёцтва не запой? Ці вершаплёцтва не запой? Ледзь наталіўся хмельнай брагай – І тут жа зноў на вадапой Усё такая ж гоніць смага. […]...
29. Не прапяю Я д’яблу гімн не прапяю I за мільён даляраў, Хоць і грашу, гарэлку п’ю, Жыву-скрыплю затару. Я д’ябал сам? Што […]...
30. Нас туды нахальна цягнуць Калі перавернецца неба ўначы І сонца з неба апусціцца… Крычы не крычы, а з гэтай начы, Ужо не выбрацца. Наш […]...
31. Маё каханне Маё каханне-птушка легкакрылая, Яно не любіць клетак і замкоў. Маё каханне-песня тая мілая, Што у душы гучыць ўсё зноў і […]...
32. Яшчэ раз аб каханьні Яшчэ раз аб каханьні. Такая бывае нястача Як роспач глытаеш набгом, Душа ці сьмяецца, ці плача, Каханьню папаўшы ў палон. […]...
33. Колькі разоў з берагоў Дзвіны Колькі разоў з берагоў Дзвіны людзі свет пазнаваць хадзілі? Звалася Беларусь тады – край Літва, а народ – ліцвіны. Колькі […]...
34. Душа навыварат Душа навыварат Ці трэба каму? У кожнага ёсць яна, Такая ж цікавая I непаўторная. Кожны можа Сам для сябе Дастаць […]...
35. Пустым, бясконцым песням У тваёй песні нямыя словы, і сёння Яны растаялі, як учарашні снег. І атняўся твой язык, і заціхла твая мова. […]...
36. Дыялог закаханых перад карай – Я кахаю цябе, дарагi! Дык чаго ж ты бядуеш? Мабыць, сэрца твае пазабыла мяне ў барацьбе? Я кахаю цябе, […]...
37. БАЛАДА КАСТУСЯ АКУЛЫ (16.11.1925– 29.01. 2008) Далёка Радзіма, як зорка Венера, Якая заўсёды ўначы прад вачыма Была, і ў душы не цямнілася вера, […]...
38. Вясновае Каханне Вось зноў Вясна нам з ранку дыша! Вось зноў ў целе стогне кроў! Вось мы гуляем па Парыжу! Хоць да […]...
39. Паетыка Любоў. Каханне. Каханне. Любоў. Каханне? Хто скажа з чаго такое хістанне? Існуе жыццёвае меркаванне: Няма любові, нямашака і каханне, А […]...
40. Бязбацькавічы Ад марозу студзень сам замёрз. Не шкада яго за холад, хай канае. Рые лапай яму ў небе Малы Пёс — […]...