Беларуская паэзія

Вершы на беларускай мове



Верш Нас няма

Нас няма. Мы спачылі, сыйшлі ў небыцьцё,
Гадаванцы сумніўнае славы.
Адзінота і змрок. Толькі ветру выцьцё
Набажэнствы па нас адпраўляе.

Безаглядна зрабіўшы з-за бруствэру крок,
Пад агнём пагарджалі хіліцца.
Набрынялых дымамі баёвых дарог
Нас ня выбіць з займаных пазыцый.

Нас ня знойдзе паштар на адрэсах жывых,
Бяз нас зладзяць сяброўкі вясельлі,
Праз бяссонныя ночы ў кватэрах пустых
Нашы маткі заўчасна сьсівелі.

Сёньня ў нас, хто ў зямлю натамлёную лёг,
Гной на донцах вачніцаў чарнее,
На зьнявечаных, дужых калісьці грудзёх
Чарвякі бестурботна тлусьцеюць.

Нам, спазналым прыўкрасы старонаў чужых,
Малы скутак з жаўнерскага лёсу:
Папялішчы, нянавісьць, дзірван і крыжы –
Гэта ўсё, бадай, што дасталося…

1 Star2 Stars3 Stars4 Stars5 Stars (1 votes, average: 5,00 out of 5)

Верш Нас няма - Зьміцер Захарэвіч