Верш Будуць доўга ўлашчваць і тлумачыць

Ещё вершы:

1. Як доўга я была ахвярай Як доўга я была ахвярай Твайго нямога хараства. Як доўга доўжыліся мары, Ды працвярэжвае жарства. Калі ж і ты недасканалы […]...
2. Ня трэба нічога тлумачыць увогуле гаварыць Ня трэба нічога тлумачыць увогуле гаварыць Лепей лічыць варон альбо на вакзале вагоны Сядзець пад замком маўчаньня слухаючы парасоны Песьню […]...
3. Што ж так доўга не пагожа Што ж так доўга не пагожа, Зябка ў гэтым садзе, Божа? І калі ўжо ў гэтым садзе Стракатушка-птушка сядзе З […]...
4. Будуць вечна сады расцвітаць Будуць вечна сады расцвітаць, Белагрудыя ластаўкі лётаць I дзявочыя ногі таптаць Залатую лотаць. Але гэткай вясны і снам Не прыдумаць […]...
5. Так доўга чалавек глядзеў пад ногі Так доўга чалавек глядзеў пад ногі, Навобмацак шукаючы дарог, Нібы ў пачатку даў сабе зарок Нідзе не спатыкнуцца, покі змога. […]...
6. Любы, не шкадуй мяне так доўга Любы, не шкадуй мяне так доўга. Каб да сэрца сэрцам не прысох, супыніўшы коніка гнядога, адпусці на нёманскі пясок. Вернешся […]...
7. Кожнаму адмераны свой час Кожнаму адмераны свой час, Мы нараджаемся і паміраем. Што застанецца пасля нас, Мы самі выбіраем. Адныя з дня ў дзень […]...
8. УСЕ КАЛЯДАМ БУДУЦЬ РАДЫ Вeрабейка прыг ды скок, Жвавенька збірае зерне. Падыйшоў да хаты змрок, Пад акном пралІўся ценню. Першым успыхнуў вугалек, Зорачкай на […]...
9. Героям Фінал сапраўдны, невясёлы, Праўдзівы, як і мае быць: Загіне той, хто будзе кволы, Хто моцны – вечна будзе жыць. Не […]...
10. Перш доўга лес на гуслях граў зялёных Першае каханьне – салодкая мара, Спадзяваньняў маладосьці рай. Усё вітае пад каханьня штандарам, І толькі раніцою – бывай. Усё назіралася […]...
11. Шпакоўня Мы дома шпакоўню зробім! дакладней, ты зробіш сам. я буду яе размалёўваць, каб ярка было шпакам. Павесім яе на дрэве, […]...
12. У мураша – касмічная душа У мураша – касмічная душа, Ён заўважае – працаўнік бывалы, Каб на пагорак выехаць, спярша Натужна завываюць самазвалы. Аддыхваюцца доўга […]...
13. За грошы Аднойчы жонка Ў ложку атрымала Пяцьсот рублёў Ад мужа свайго Лёшы. – Завошта грошы? – Здзіўлена спытала. – Цікава ведаць: […]...
14. Сэнс жыцьця “Сэнс жыцьця” Ты скажы мне чалавек Для чаго даў бог нам век? Для чаго жыцьце даецца? Не скажу, але здаецца […]...
15. Ды Рубон пяройдзены Выпусцілі юшку Джалам ля ракі, Набываю двушку Каб размяць мазгі. Усміхнуцца бл. дзі, Бомжыкі і зброд, Адбіраюць кошыкі, Дзеруць таці […]...
16. Працэсс Пчала халтурыць як і ўсе, калі на цукар трапіць дзе. І кожны з нас кідае сон, калі знаходзіць мілліён; калі […]...
17. БАЛАДА МІХАЛА КАЗІМІРА РАДЗІВІЛА (РЫБАНЬКІ) (13.06.1702-15.05.1762) У Княстве вялікім вялікія людзі І ты сярод іх з беларускай душой Вялікі і ў свята святое, і […]...
18. Карацелькі У марах пра адпачынак. -Эх, як я правёў бы лета, Каб не стала раптам інтэрнета!.. * Толькі наш мужык можа… […]...
19. Палітыка У шумным гурце мужыкі Гавораць пра палітыку, Хоць і яна ім не з рукі, Як той агонь на прыпеку. Самоса […]...
20. НАША ЭРА Свет больш нічога не значыць, Толькі магчымасць тлумачыць Гульні малекул. Смерць больш не значыць нічога, Толькі падсмейванне бога Над чалавекам....
21. Паміж Бугам і Дняпром Брэшуць, я не адракуся Не ад мовы, не ад вершаў Не ад Бога, што малюся Як пражыць, калі не верыш? […]...
22. Простая песня Шыпшына – не ружа, Не руш яе, дружа, Не руш яе, дружа, Не рві, не чапай, Хай тут вось пры […]...
23. Я СВОЙ Я СВОЙ Казычуць прамяні праз лісце клёнаў. Што даражэй цяпер між імі дарагіх – Шаптанне лісцеў ветрыкам кранёных, Ці сонца […]...
24. Чайкі Здавалася, я бачу страшны сон, Але – жыццё. Ды цяжкая навала. З акна бальніцы, ціхая, бы стогн, Бабуля белых птушак […]...
25. Крысціне Куды б далёка не сыходзілі гады, Ты у вачах маіх – адна і тая. З табой сустрэнуся – я зноўку […]...
26. Пакласці жыццё на алтар Творчым людзям усіх часоў і народаў прысвячаецца Пакласці жыццё на алтар і кінуць Сусвету пальчатку, узвесці палац з кволых мар, […]...
27. Мне шэсцьдзесят Сёння мне шэсцьдзесят – З тым сябе павіншую, Вып’ю грам пяцьдзесят, Чым Бог даў, закушу я. Ва ўспаміны ўвайду – […]...
28. На Ушаччыне ліпы цвітуць На Ушаччыне ліпы цвітуць, Загаіліся цяжкія раны, Але ў памяці сёння ідуць Тут ідуць на прарыў партызаны. Будуць кветкі заўсёды […]...
29. Санэт-калыханка Спі. Прыстала зрэнка бычыць. Вушы – чуць, язык – тлумачыць. Думкі – ўгалаве блудзіць, Рукі – мацаць, цела – жыць. […]...
30. Скакнуць бы конікам з травы Скакнуць бы конікам з травы, Кажанам неба прачарціць – І жыць, як гэты свет жыве: У цэльнай праўдзе, без ілжы. […]...
31. ЧУЛЛІВЫ СВЕТ ЧУЛЛІВЫ СВЕТ Як змог ты сатварыць каханне, Прыдбаць хоць некалькі сяброў – Знаць выканаў наканаванне, Дарогу да сябе знайшоў. Суетнае […]...
32. Урок, якога не было ў Бабчынскай школе Запалі, школа, святло, Дзверы шырака расчыні. Урок, якога тут не было, Я правяду ў цішыні. I не вакольна-прыблізна Стану тлумачыць […]...
33. Каго шануем? Яны шануюць Пушкiна – як бога, Вялiкiм i магутным стаў народ, У будучыню – ясная дарога, Амаль няма для рускiх […]...
34. На ростанках Ты скажы мне, цьма глухая: Доўга будзеш ты ляжаць? Доўга будзе думка злая Сэрца жалем калыхаць? Не шумі ты, лес […]...
35. Бабіны госці Ладачкі-ладкі! Дзе былі? – У бабкі. Што пілі вы? – Малако. А што елі? – Ко-ко-ко. Доўга ж вы сядзелі, […]...
36. Адплывае на захад гарматны гром Адплывае на захад гарматны гром, Чорны снег і забітых белыя твары, I пражэктар далёкі светлым багром Б’е маўкліва ў чырвоную […]...
37. Кулон Бога Гэты шарык зямны Замяніў яму крыж І падвесіў кулон ён, цалуючы… Але круціць пакуль Не астылую цвержу Парай пальцаў, ладна […]...
38. Мужныя Апраўдвацца не буду, Не буду я тлумачыць Сваё памкненне, пачуццё – Дарэмна ўсё! А гэта значыць: Рассудзіць нас жыццё. І […]...
39. Чырвона-буры верасень прыходзiць Чырвона-буры верасень прыходзiць, I з iм лiстота ў парках карагодзiць. Пунсовых пацалункаў мiтусню Я назiраю, як гульню агню. Удзячны парк […]...
40. Начное Падрахуем грахі У адчаі. Быў сьляпы і глухі – Прывячалі. Сам сябе ты прымусь Не вяртацца. Дзеліш з хлусам абрус: […]...