Верш Кожны ўдых мой табе

Я прысьвячаў бы табе свой кожны ўдых,
Ды падзяляў бы яго для дваіх.
На златой галіне апрану свае мройні
Дый па шэрай сьцяне мае зьзяцьмуць прамоўні

Мне ня трэба чакаць, ідучы ў міжпакоеўі,
А ў нязбытнасьць сапраўдні з яе месцамі многімі
Верыць шчэ рана занадта, пазьней уяўляцьму,
А дый мары скідаць у вяліку хавальню.

Як жа, як заваяўці мне цябе? Дзе ж
Мне заціск такі ўзяць, мацнейш’ ці квалейш’
Твая красыня ні з чым не блытальна й
Зірк твой красавы нібы ныр у плывальні

Нібы возагосьць ты зноў ды зноў прыяджаеш
І з лётнішча зоўняй да прыезьні сягаеш
Як свой відачынца, мяне захапіла ты
Бо з глуздніку ў сэрца думкі закінуты

(1 votes, average: 5,00 out of 5)

Ещё вершы:

Са мной ты побач кожны дзень Са мной ты побач кожны дзень, ты неадлучная як цень. Ды толькі словы берагу: сказаць “кахаю” – не магу. Зноў […]...

Кожны дзень прачынаешся з прагаю цуду Кожны дзень прачынаешся з прагаю цуду, А яго ўсё няма – як будзёніцца ціш! I дарэмна чакаеш нязвыклага гуду, Пры […]...

Як кожны крок – нібы па крапіве Як кожны крок – нібы па крапіве, Спыніцца спакушае роспач болю. Згубіўся шлях у сонечным жніве, І невядома, хто б […]...

А я калісці і табе А я калісці І табе, Як дрэву лісцці, Мыш саве, Свой твор Найлепшы прысвячу, Як тхор яешню Крумкачу. Ну параўнанні […]...

Кожны – індывідуал Людзей я розных павідаў, У кожнага – свая дарога, З іх кожны – індывідуал, Але падобных вельмі многа. Адны падобныя […]...

Кожны дзень, скаваны часам Кожны дзень, скаваны часам, як пясок цячэ ў нябыт. І душы няўтульна нашай Пад баластам грэшных світ. Дзе шукаць ёй […]...

Кожны дзень ахінаюцца зноў Кожны дзень ахінаюцца зноў На заходзе чырвонай парфірай І гучаць старажытнаю лірай Таямніцы сівых курганоў. Ад спрадвечных прыроды дароў Нам […]...

Кожны сам за сябе Кожны сам за сябе. Не чытай мае вершы, не трэба. У гадзіну цяжкую я мушу застацца адзін. У нябёсаў прашу […]...

Горкім сном не прысніцца віна Горкім сном не прысніцца віна – Не мая, не твая, а чыя? Як не прыйдзе ніколі вясна, Не яго, не […]...

Кожны раз, калі цяжка і боль Кожны раз, калі цяжка і боль Абцугамі сэрца сціскае, Калі вытрымаць няма сілы больш, У думках вёску сваю ўспамінаю. Як […]...

Я па табе не сумую Я зусім па табе не сумую, Незнаёмы, нязведанны край, А з палёгкаю нават дарую, Што не клічаш мяне ў свой […]...

Верш на “Н&quot Не збярог ад бяды і болю, На душы адзін неспакой. Ну і даў жа Божачка долю, Не жадаю нікому такой. […]...

Я табе дарую Подых навальніцы чую я вясною… Ведаеш, мой мілы, хочу быць з табою. Сэрца ў далонях я сваё зжымаю, Без цябе […]...

Табе свой свет я аддаю Табе свой свет я аддаю… І Свет, які мяне калісьці страціць. І як адталую ваду Звычайна прыме і не здрадзіць. […]...

Я вярнуся к табе на світанні Я вярнуся к табе на світанні, Ты мяне зразумееш наурад. Я з пакутай сустрэну маўчанне, Ці ты рад, ці зусім […]...

Ні табе, ні сабе Ні табе, ні сабе, нікому Я ніякай ня дам парады. Проста – ганьба у горле комам, Ў навакольлі – смурод […]...

Кожны Кожны, гледзячы ў акно, Бачыць неба, азярцо, Паркі, вуліцы, сады, – Усе яму аднолькавы… Чалавек жа, усё бачыць, Сутнасць кожную […]...

Ваўчыная Поўня Поўня бледнаскурая, Поўня бледнатваря Поўніць неба слёзамі, Лёзамі халоднымі. Паглядзі праз дахі Змерзлага наўколля, Паглядзі на гмахі Снежаньскай няволі. І […]...

Ну?! Што яшчэ табе трэба?! Ну?!! Што яшчэ табе трэба, Каб адчуваць смак жыцця? Вось табе чыстае неба, Вось табе зоркі зіхцяць, Вось табе бераг […]...

На кожны званок міжгародны На кожны званок міжгародны Шчымліва сцінаецца слых: Адрынь, абнясі, кут мой родны, Ад вестак жалобных і злых. Шчэ цепліцца ў […]...

Табе, з прытомленым сэрцам Табе, з прытомленым сэрцам, Прысыпанаму сівізной, Хочацца зноўку сустрэцца З далёкай сваёй вясной. З той, што выходзіла адвячоркам Да возера […]...

Я кожны міг імкнуся да цябе Я кожны міг імкнуся да цябе Праз часу неабдымныя абсягі – Усё жыццё – і ў шчасці, і ў бядзе […]...

Кожны з нас прыпасае Радзімы куток Кожны з нас прыпасае Радзімы куток, Каб да старасці чэрпаць адтуль успаміны – Дым над хатай, снапамі прыціснуты ток, Матчын […]...

Кожны дзень разбіваюцца тысячы лёсаў Кожны дзень разбіваюцца тысячы лёсаў, Тысячы скалечаных сэрцаў, Тысячы знявечаных душ На сто мільярдаў драбнічак-аскепкаў І становяцца ледзяшамі, Бо ўтвораны […]...

Чапляюся за кожны ўласны дзень Чапляюся за кожны ўласны дзень, За міг, падараваны мне, дурніцы, Са смагаю, нібыта авадзень, Які не можа кроўю наталіцца. Шукаю […]...

Я памятаю кожны твой абрыс Я памятаю кожны твой абрыс, Імгненны позірк, шчырае прызнанне, Упругі стан – нібыта кіпарыс, У тваіх вачах – маіх адлюстраванне. […]...

БАЛАДА ФРАНЦІШКА АЛЯХНОВІЧА (9.03.1883–3.03.1944) У Вільні ёсць твая магіла, Але-у ёй цябе няма. Айчына, дзе дзіця згубіла?.. …Зноў вінаватая зіма, Вайны пажар і […]...

Табе б ствараць яшчэ. ствараць Табе б ствараць яшчэ, ствараць… (памяці брата Віктара Шаколы). Ты нас пакінуў вельмі рана. Табе б ствараць яшчэ, ствараць… Але […]...

Не наркотык Ты ўзгадаеш мне свой сон, Я адгукнусь гаворкай сціслай. Абпаліш вершам, нібы іскрай, Другім даб’еш наўздагон. Сустрэўшы, не дасі далонь, […]...

Цвік Шырэйшы дз ўзяць мне цьвік? Маленькі выпаў, выдзіралі… На дзьверы ручку, і пайшлі сабе да дому, як не скралі. Чаго […]...

Не чаруй, не мані Не чаруй, не мані. Зачаруюся сам. Свае сэрца ў агні Табе, мілай, аддам. Каб нахлынуў хутчэй, Не знікаючы зноў, Свет […]...

Адной табе! Адну цябе хацеў бы апяваць, Ды не хапае мне ні голасу, ні слова. Адну цябе у марах пазнаваць – Душа […]...

Патамушта без запалак Яблыневы сад згарэў, Маргінал-канібалізм, І парэшткі жэруць дрэў Міліён галодных пыс. Піце кроў з маёй рукі, Пахмяліцца хай звярынец, Піце, […]...

Як табе прачынаецца Як табе прачынаецца Без маёй добрай раніцы? Як табе адчуваецца? Людзі, бывае, вяртаюцца? Так, здараецца. Як табе засынаецца? Ці табе […]...

ХАЙ БЫ ТАБЕ ЗДАРОЖЫЦЦА Доўжыцца вечар, доўжыцца, Цягнецца дзень за днём, Хай бы табе здарожыцца Ды пад маім акном. Хай бы табе здарожыцца – […]...

Табе адной Табе адной я нёс пяшчоту, Ды па дарозе разгубляў Сярод сьнягоў, Слаты. Сьпякоты, Сярод пустых размоў, забаў. Прыйшоў незатаптанай сьцежкай […]...

Я усміхалася табе Я усміхалася табе, А ты – павінен быў стрымацца! Не меў ты права усміхацца Так шчыра, светла, так лагодна… Ты […]...

Табе Ты – снежная, Марозная, Ласкавая, Сур’ёзная. Гасцінная, Прыветная, Сардэчная І светлая. Ты – зорная, Праменная, Каханая, Нязменная....

Табе і мне Табе і мне нялёгка на Зямлі. Здаецца, што прасцей – прыняць рашэнне, Каб крочыць поруч па жыцці маглі I успрымаць […]...

Я напісала б табе Я напісала б табе ўсе пралескі ўвесну, Вывела б сонца ў нябёсах нясталай рукой, І па суметах сняжынкам бы я […]...