Верш На бясконцай дарозе

На бясконцай дарозе
1
Нехта злізвае дні.
Нехта тыдні глытае.
Нехта месяц за месяцам,
Як скарачае.
І гады хтось штурхае:
З паскарэннем знікаюць.
Нельга іх затрымаць,
Нельга ў іх запытаць,
Куды шлях свой трымаюць…
Задуменны стаю, як нябога.
А яны ўсё –
Наперад бясконцай дарогай.

2
Час-рысак, супыніся на хвілю.
Пачакай, я папраўлю сядло.
Не ірві ты напятыя жылы:
Нас і так вунь куды занясло!
Маладосць засталася далёка,
Аглянешся – яе не відно.
Уразаюся ў сталасць глыбока,
Закранаючы старасці дно.

3
Што яму курганы альбо рэчка,
Што яму чараты, сенажаць!..
Асадзіць бы, накінуць вуздзечку
І надзейна яго зацугляць.
Толькі ён, як дарваўся да волі,
Так нясе, аж халодзіць душу,
Як не чуў майго крыку, патолі.
Немагчымага, мусіць, прашу.

(2 votes, average: 4,50 out of 5)

Ещё вершы:

У пустэчы бясконцай У пустэчы бясконцай… Не каханне – пакуты… Без цябе – што без сонца З лiстапада па люты… Не жыццё – […]...

Трагедыя старасці “Трагедыя старасці не ў тым, што ты стары, а што – малады”. (Оскар Уайльд) Трагедыя старасці ў тым, што яшчэ […]...

Чараты (Балада антаў. V стагоддзе) Як прадаўжаючы раты, Растуць з балота чараты. На чаратах і на губах Трывожнай небяспекі пах. Пачуўшы: “Ворагі ідуць!” – Нырнулі […]...

Свой вораг Ці дзяржава галоўны вораг? Можа і дзяржава… А можа ў душэўных загонах яшчэ горшая справа? Рэвалюцыя пачынаецца з душы, з […]...

Гады мае, гады Я калісьці піў, курыў, Ды здароўем кічыўся, Многа дзевак надурыў, Але ж сёння сцішыўся. А лічыў, што маладым Буду жыць […]...

У дарозе Бягуць бярозкі ля чыгункі, Гляджу на іх я з-пад рукі. Вясна дала ім падарункі – Зялёных колераў лісткі. Я іх, […]...

Дарозе Сівее нітка стомленых дарог. Мне дарагая кожная. Да сэрца Дарогаю нам дакрануўся Бог, Ля вогнішча прысеўшы, каб сагрэцца. Душу сваю […]...

Іду па дарозе Іду па дарозе. Слёзы. Замест каменьчыкаў. Нібы крозы Якія сталі вадкімі Згадкамі Пра свет У якім апошні Паэт Напіша Апошні […]...

Вясна ў дарозе Яшчэ ўсюль навокал снег Ляжыць, бы белая спадніца. Сустрэць вясны прыемны смех Ніяк не дасць зіма-царыца. Бывае, промні сонца б’юць […]...

У дарозе, пад кайфам “і am a passenger” іggy Pop Краявіды ратуюць ад скрухі й нуды, выпадковым маршрутам імчыш не туды, але ў цалкам […]...

Па дарозе да вясны Па дарозе да вясны, На левабярэжжы, Сняцца лёгкiя нам сны, Ды не нам – належаць. Там нi здрады, нi маны, […]...

Па дарозе самоты Па дарозе самоты на узлогах журбы ўсё што ёсць не істотна што істотна не мы Па дарозе да скрухі на […]...

У дарозе да цябе У дарозе да цябе Жыццё маё праходзіць. У чаканні і мальбе Дзень кожны адыходзіць. У дарозе да цябе Любоў мая […]...

Мы жывём, як гарох пры дарозе Мы жывём, як гарох пры дарозе Хто нi йдзе – той вазьме i скубне Гэту прымаўку ў нашам народзе Расказала […]...

Ідэал шукаю Ідэал чалавека, а дзе ж ен? Існуе, існаваў альбо не? Светлы розум зямны альбо здзека? У мірны час альбо на […]...

БАЛАДА АЛЕСЯ АСТАШОНКА (1.06.1954-6.09.2004) Учора-бяздоннае мора, Куды адплываем штохвілі. І нельга вярнуцца з Учора, Калі човен твой разбурылі, Спалілі ў самотнай далечы. Твой […]...

У з’яднанай сям’і Стынуць у полі слупы, Дрэмле аціхлая просінь. Нехта – у лес па грыбы, Я ж у яго – па восень. […]...

Час праз сваю педантычнасьць нашмат мудрэйшы за памяць Час праз сваю педантычнасьць нашмат мудрэйшы за памяць, бо ўсё пакідае на ўласных месцах, і, як гаспадар кватэры, якую здымаеш, […]...

Рэчка Дудка Мілая рэчка дзяцінства майго, Што ахрысцілі дарожнікі Дудкай, Мне выплываеш праз зараснік год, Граеш, квітнееш у снах незабудкай. Шпарка да […]...

СТАРАСЦЬ Кожны чалавек жадае, Каб да старасці дажыць, Ды не рад ёй, як ступае На яе ўжо рубяжы. Старасць – хай […]...

Бярозавік Зялёны дым: услед узнятай слонцы Арэшнік пылу воблака атрос. Нiбы ў палац, сюды заходзiць сонца – У мокрым лесе светла […]...

Нехта гукае Марна гушчар Цераблю непралазны, Выйсця ў святло шукаю, Чую ў сябе За спіною выразна – Нехта гукае… Хмары аблогам, Сячэ […]...

Там цяплей чым у нас Там цяплей чым у нас… Птушкі ляцяць… Далей ад мясцін, Што прыносяць холад. Туды за аблокі. Дзе ноч засцілае Апошняе […]...

Сум восені Восень прыходзе павольна, Ды і куды ёй спяшыць? Засьвяціць і прыгрэць яшчэ здольна, Дажджом залатым абліць. Разьвітаецца з летам, чакае […]...

Вадзянік У спёку пад мостам ляжыць у цяні На ціне нядужы, стары Вадзянік, I доўгія думкі яго чарадой, За хваляю хваля, […]...

К чорту гарэлку, шэйкі і твісты К чорту гарэлку, шэйкі і твісты, Юную голаў хлусьнёю кружыць! У сэрца народу скірованы выстрал, Жыць яму заўтра, альбо ня […]...

Росы Хавалі свой смутак у росы І кроплям малым абяцалі што некалі нехта босы іх ператворыць у хвалі Мора блакітнага крылы […]...

Жыта Бясконцай вечнасці хвіліна. Запомніце яе і зберажыце: I ты, мая асенняя каліна, I позні васілёк у спелым жыце. Як першае […]...

Нашто? Сёння дождж ліецца з вокан І я пакутую адзін… Ты, мабыць, ужо далёка – Пайшла за безліччу гадзін… Нашто, нашто, […]...

Маўчыць зімовая прастора Маўчыць зімовая прастора. Імкнецца з ветрам снегапад. I снежань смуткам і дакорам сусвету засыпае сад. Куды ж імкнецеся, сняжыны? Куды […]...

Мне нельга памерці Мне нельга памерці. Ніяк. Ну, хаця б да тых пор, Пакуль не прыдбаю абутак сабе і адзенне. У драных шкарпэтках, […]...

Не дзьмухаўцом – рудой пурхоўкай Памяці швагера Піскунова Г. К. Не дзьмухаўцом – рудой пурхоўкай, Жыцьцё прымі і пранясі, Ягоны пух аддай патомным І сьцежкі […]...

Майго дзеда Усціна доля Майго дзеда Усціна доля Атрымалася горкай такою- Ён памёр у далёкім Комі Ніякою не вінны віною Больш пра гэта не […]...

Дык як? Я так хачу дапамагчы пабудаваць хаця б падмурак. Ня глебу з глею і дрыгвы, якая ёсць і будзе мурам. Есць […]...

БАЛАДА АЛЯКСАНДРА НЕЗАБЫТОЎСКАГА (2.10.1819-21.03.1849) Мары пра каханне, славу і свабоду Для цябе, як лекі, хвораму ў турме. І ты верыш: свечку нехта ў […]...

Не біць артыста па твару Забаронена мацаць рукамі дзяўчыну, Якую сустрэў выпадкова ў цэнтры. Забаронена глядзець у вочы прахожым, Каб не падумалі, што ты вычварэнец. […]...

АДНАКЛАСНiКАМ Птушка моцная, мабыць, крыламi, Звер – iнстынктам за дваiх… Моцны я – сябрамi мiлымi i малiтвамi за iх. Разляцелiся па […]...

Хай разумнікі рагочуць Хай разумнікі рагочуць, дурні хай смяюцца, Мараў і жаданняў саромецца не трэба. Шанцы ды сюрпрызы не кожнаму даюцца, Зоркі падаюць […]...

Човен у тумане Хвалі з туману. Бацька Неман. Цішыня. Човен стары, плыве. Рухомы плынню. Адкуль вандруеш ты?. З якога дня? Са Стоўбцаў. Альбо […]...

Пра загубленае Не шкадуй, калі нешта губляеш, Якой ні была б тая рэч! Да свайго заўжды прывыкаеш! Шкадаванне, ідзі адсюль прэч! З […]...