Верш Не прапяю
Я д’яблу гімн не прапяю
I за мільён даляраў,
Хоць і грашу, гарэлку п’ю,
Жыву-скрыплю затару.
Я д’ябал сам? Што ж, можа быць…
Але іду да Бога.
Я іншых не хачу вучыць,
Якой ісці дарогай.
А ёсць жа – вучаць і вядуць,
Уладна шлях нам чэрцяць.
Яны не кураць і не п’юць,
Аднак – якія ж чэрці!
З-за ўлады кінуць і сям’ю,
Пасадны трон – іх мара.
Я д’яблам гімн не прапяю
I за мільён даляраў!
Ещё вершы:
- Бастыён Бастыён Бастыліі бастуе!!! Спроба справядлівасці, спрабуе: Дапяць да пятніцы, здаволіць вольніцу, Бяздольніцу, бяспраўніцу, бязмэтніцу. Братэрскі Звяз вяжа вязняў, Усход балюе […]...
- Якія тут сосны! Якія дубы! Якія тут сосны! Якія дубы! Якія маліны! Якія грыбы! Якія тут студні з гаючай вадой! І на лугах у расе […]...
- Усё Усе словы, якія я сказаў, Усе думкі мае не пачуты. Усе рэчы, якія я забраў, Ужо кожны дзень для мяне […]...
- Незразумелае Незразумеламу цяжка зразумець тое, аб чым гудзе ў сэрцы. Нават калі, які “разумень” цябе запрашае сэрца гэта з’есці. Не разабрацца […]...
- Прывітанне растання Мільён разоў сустрэліся, разышліся мільён разоў… Жавалі кахання нас чэлюсці, і выплёўвалі зноў і зноў. Я радасны быў і шчасцем […]...
- Сацыяльная бяспека Сацыяльную бяспеку гарантуе нам дзяржава, Толькі простаму народу ўсё яе чамусьці мала. Ёсць бясплатныя лякарні, ёсць дзіцячыя сады, Школы, універсітэты, […]...
- Выпадковае спатканне Выпадковае спатканне Аб’яднаяла гэты шлях… А цяпер, апавяданне- Белых крылаў лёгкі ўзмах… Яна-буйная рэчка ў полі, А ён змагар уласнай […]...
- …я не спрачаюся з лёсам Я не спрачаюся з лёсам як не спрачаюся з плёсам сонечных вёслаў якія бязмежжа пераўтвараюць ў памежжа просіні з плямаю […]...
- Праведнікі Беларусі Праведнікі мілай Беларусі, Вам я, як героям, пакланюсь. Гімн іграе сонечны на гуслях Праведная вамі Беларусь. Ў час, калі нахлынула […]...
- Манная каша Ёсць рэчы, якія змяняюць наш лёс: Сустрэчы з людзьмі і погляд з усмешкай, Кнігі і зоркі, каханне, канешне. …шмат рэчаў, […]...
- Ідуць гады Ідуць сабе гады, ідуць, Бы карагод, бясконца, Што ў небе зорачкі вядуць Ля месяца, ля сонца. Ідуць сабе гады, ідуць […]...
- Ростань Ёсць шмат магчымасцей ў жыцці, Якімі можна скарыстацца. Існуюць розныя шляхі, Але не ўсі вядуць да шчасця. Даволі цяжкая задача […]...
- Францішак Багушэвіч Чутна ў родным краi Й па-за краем, На край свету чутна: Ад душы, Як само сумленне, Дудка грае, – Трубамi […]...
- Шкадаванне пра мінулае Амаль у кожнага ёсць ў яго мінулым Нешта такое, што хацелась бы забыць, І што калі бы яго ў той […]...
- Вiнаваты Сяджу ў цiшынi ў цяжкiм прадчуваннi. Замёрзлы цыферблат спынiў мае жаданнi. За вольнасць дум маiх мяне вядуць за краты. Я […]...
- Мужчыны Мужчыны прыходзяць як лічбы ў календары і потым ізноў паўтараюцца раз на месяц мужчыны што бачылі дно найглыбейшых бутэлек багі […]...
- Мы крывіцкія троллі, мы Падзьвінскія чэрці Мы крывіцкія троллі, Мы Падзьвінскія чэрці, Нам не хлеба, ні солі, А нам трэба пажэрці: Келіх віскі ірландскага Скушаць разам […]...
- Не пляскайце гучна ў далоні Не пляскайце гучна ў далоні Артыстам, якія для вас Спявалі бяздушна сягоння, Якія абкралі ваш час. Калі хто завучана, гладка […]...
- Інжынеры чалавечых душ Інжынеры чалавечай душы прыходзяць на працу – бяруцца за справу. Ускрываюць грудную клетку. Капаюцца ў галаве. Шукаюць у пятках. Не […]...
- Пра сумленне Не па колькасці грашей ў кішэні Патрэбна годнасць чалавека вымяраць. І не па тым якое ёсць на іх адзенне Належыць […]...
- Усё чорнае (Абама-рэп) Сяджу на канапе, слухаю “Басту”, У аську грукае сяброўка Наста: “Уключы тэлевізар, склеіш ласты – Негр рэкламуе зубную пасту :)”. […]...
- БАЛАДА ВІКТАРА ВАЛЬТАРА (28.07.1902 – 17.04.1931) Пад Сатурнам нараджаюцца паэты І ў нябыт сыходзяць, як вада ў пясок. Ты, гаротны, добра ведаеш пра […]...
- БАЛАДА ТАМАША ЗАНА (21.12.1796-19.07.1855) Прысніцца Вільня, нібы сонца ўзыдзе, І ты зноў прачынаешся ў слязах Не ад таго, што сумна ці ты ў […]...
- На трэнажоры Герой сядзіць на трэнажоры, Наш касманаўт Плышэўскі Жора. Ён у скафандры цёмна-сінім Са сцягам роднае краіны, Шкляны каўпак на галаве […]...
- Меркаванні пра мінуўшчыну Каб ацаніць вялікія падзеі Ад іх ў часе трэба адысці. Тады бягучыя жыццевыя завеі Сапраўдны сэнс не перашкодзяць ў іх […]...
- НiШТО Ў ЖЫЦЦi НЕ ВЫПАДКОВА Галiне Марцiнкевiч Нiшто ў жыццi не выпадкова – i думаць хочацца аб вечным… На шчасце дадзена падкова, Але – i […]...
- Каб ведаў хто Каб ведаў хто, як я баюся Згубіць адзінства ў сабе, Згубіць усё то, чым ганаруся, Згубіцца ў жыццевай журбе. Каб […]...
- Восень. Цемра Восень…цемра, хмары ночы. Раннем дождж сячэ з пляча. Грэюць сэрца твае вочы Толькі побач іх няма. За вакном не тое […]...
- Сумная алгебра Плюс новы дзень, ды мінус чалавек. А ” два на два ” – у выніку пятнадцаць. Май дзеліць усё на […]...
- Ён нарадзіўся ў дзень вясновы Ён слухаў волжскіх хваль размовы Пад іх напеў ўздымаўся, рос… Ён нарадзіўся ў дзень вясновы, I свету ён вясну прынёс. […]...
- Чатыры шляхі Стаяла, драмала пад звон ручая, Махамі абросшая, вёска мая. А з вёскі, Дзе ліплі страха да страхі, Ляжалі чатыры пахмурых […]...
- Без паветра надзеі Без паветра надзеі, У глухой цішыні, Зухаватым зладзеем На сталёвым кані, У імгле цьмяна-сіняй Скрозь мільён нератоў Нават геній “Касіні” […]...
- Масты Масты, якімі мы хадзілі У сонца, у дождж і ў снегапад, Якія сэрцу падарылі Хвілін шчаслівых цэлы рад! Шляхі, якія […]...
- БАЛАДА МІХАСЯ ТКАЧОВА (10.03.1942-31.10.1992) Нішто не страчана і не забыта. Калі ёсць крона, ёсць і карані. Кальчуга воева кап’ём прабіта, І холад праз […]...
- Цытаты мяне. Вучнёўскія дзённікі. Дамініканская катэдра Цытаты мяне. Месяц сакавік. Дзённікі. ” Твой Дом – таксама мой, …і толькі Тваё Сэрца- маё сэрца”. Калі не чутнае…калі […]...
- Бацькаўшчыне Радзімы вецер! Ён з усіх вятроў Мне як натхненне, Як шчаслівы подых. Ёсць доўгі шлях, Дзе мы, Як параходы, Вяртаемся […]...
- Лёс чалавека Лёс чалавека часам цяжкі, Не ўсё ў ім складваецца роўна. Бываюць часта непагадзі, Прайсці праз іх патрэбна годна. Патрэбна верыць, […]...
- Чую я як Радзiма кахае Зоры ў небе начным зiхацяць I гаворку вядуць мiж сабою. Дзе ў высi бяздоннай ляцяць Мае думкi ўсьлед за табою. […]...
- Шклянка Шклянка пустая гранёная з перасохлым нутром, салёнымі думкамі і каламутнай памяццю стаіць дзе паставілі, дзе кінулі, дзе забыліся, дзе ёсць […]...
- БЕЗ ПРЫЗНАННЯ Без прызнання ў каханні Адбыліся заручыны. Без вяселля і тостаў Заключаны шлюб. Ды на кожным світанні Ты, як гімн, мной […]...