Верш Астрог
Ці плакальшчык я твой,
Ці ты ёсць маё гора;
Сыры, бязлітасны астрог,
Які бытуе зараз у модзе.
Няхай хлусня ў маіх радках,-
А ты нямала пакалечыў;
Згубіў нямала ты жыцця,
Згубіў апошні, той, агеньчык.
Скарблю па тым, хто зараз там,
У гэтай муцы, катлавіне;
Хто коціць слезы па вачам,
Хто без пары памарна гіне.
Дзе быць вытворцам,-ды не там
Няма там зараз нічаго святога,
Чытаю толькі па вачам,
Якія ім угатована дарога.
(1 votes, average: 5,00 out of 5)Ещё вершы:
- Шапаціць вясновый дождж Шапаціць вясновый дождж, З першым громам, бліскавіцай, Быццам у небе коціць хтось, Шар каменный па масьніцы, Быццам з гэтым непакоем, […]...
- Якія тут сосны! Якія дубы! Якія тут сосны! Якія дубы! Якія маліны! Якія грыбы! Якія тут студні з гаючай вадой! І на лугах у расе […]...
- Я лёс згубіў у хмызняках Мінае час, гады лятуць, А я ўсе блукаю, Шукаю шчасця я сляды, А дзе знайсці не знаю… Яго згубіў я […]...
- Епіскап Тураўскі Епіскап Тураўскі У гонар “беларускага Іаана Залатавуста” Кірылы Тураўскага Сярод асветнікаў адметных сярэднявечнае пары – залатавусны прапаведнік залатакупальнай царквы. Ён […]...
- Іду па дарозе Іду па дарозе. Слёзы. Замест каменьчыкаў. Нібы крозы Якія сталі вадкімі Згадкамі Пра свет У якім апошні Паэт Напіша Апошні […]...
- Пераклад санета 46 У. Шэкспіра Ў мяне зноў часткі цела ў барацьбе – Твой вобраз мілы дзеляць між сабой: Жадаюць вочы мець яго сабе, А […]...
- Iзноў пабачыў я сялібы Iзноў пабачыў я сялібы, Дзе леты першыя прайшлі: Там сцены мохам параслі, Вясёлкай адлівалі шыбы. Усё ў пылу. I стала […]...
- Усё Усе словы, якія я сказаў, Усе думкі мае не пачуты. Усе рэчы, якія я забраў, Ужо кожны дзень для мяне […]...
- Сержуку Вітушке Так. Адышоў. І можа саступіў непамяркоўнасці імгненні… Не ўзрушыў, і не зусім забіў званы, што сціхлі без надхненняў. Не закружыў, […]...
- Ты мяне, калі зможаш, прабач Маё сэрца так доyга баліць… Што здаецца не здолею болей… Без цябе y гэтым свеце пражыць… Каб не згінуць пад […]...
- Кропка апоры Пажаданая свабода ні дала больш, ні ўзяла. Прамяняў палон на кола за кратамі збегшы ў я. І нікому не патрэбны, […]...
- З той пары З той пары, Як ты мне падарыла Маленькае сонца – дачку, Параўноўваць цябе Мне хацелася з нівай жывою, Што адведзена […]...
- Святло студзеня Нашто ж на зямлі Сваркі і звадкі, боль і горыч, Калі ўсе мы разам ляцім Да зор? (М. Багдановіч) Святло […]...
- Цытаты мяне. Вучнёўскія дзённікі. Дамініканская катэдра Цытаты мяне. Месяц сакавік. Дзённікі. ” Твой Дом – таксама мой, …і толькі Тваё Сэрца- маё сэрца”. Калі не чутнае…калі […]...
- Не пляскайце гучна ў далоні Не пляскайце гучна ў далоні Артыстам, якія для вас Спявалі бяздушна сягоння, Якія абкралі ваш час. Калі хто завучана, гладка […]...
- БАЛАДА ТАДЭВУША ЛАДЫ-ЗАБЛОЦКАГА (27.08.1811-жнівень 1847) …Не любяць вальнадумлівых цары. І, каб ты мог памерці без пары, Ты ў Грузіі паслужыш радавым. Над скаламі […]...
- Санет аб капліцы У вёсцы Ардашы стаіць капліца- **У гонар Маці божай узвялі: Святая пажадала там з’явіцца, **Свой промень света дорачы Зямлі. Прайшло […]...
- Мне не страшна зараз быць вар’ятам Мне не страшна зараз быць вар’ятам. Было б горш, калі б я ім не быў. І ў цемры жыў сваім […]...
- Як пабачу тыя бровы Як пабачу тыя бровы, Проста подбегам бягу… Сам сабе пішу вымову, Не глядзець жа – не магу. Як успомню – […]...
- Вёсачка Гэта вёсачка сэрца майго родны кут, Нахлынаюць адна за адною памяці хвалі, Толькі тут, толькі тут, толькі тут, Сапраўды и […]...
- Шчасце…Гора Над заросшай над поймай збялелай, дзе імгла разышлася ў бакі… На траве слёзы ранку знямелі – гэта слёзы мне роднай […]...
- Генерал рэспублікі Алесь Мацулевіч Генерал рэспублікі Памяці Тадэвуша Касцюшкі Будучы начальнік паўстання 1794 г. у Польшчы, Беларусі і Літве Тадэвуш Касцюшка дзевяць […]...
- Сумны верасень за вакном Нат не верыцца, што жывём, Жывём добранька да пары… Дожджык дробненькі на двары. Восень сыплецца на зямлю. -Чуеш, сын уста […]...
- Яня Толькі сонейка раніцай ўстане, З ім квяточны дыван пад сасной, Ўжо бяжыць трохгадовая Яня Адзінютка, сцяжынкай лясной. Маці з бацькай […]...
- Я к табе прылячу Я к табе прылячу Шызакрылаю птушкай, Каб хоць крышку суняць І суцешыць твой боль. Слёзы, беды твае Знае толькі падушка, […]...
- Ранак * * * Ранак. Адвешваю начную фіранку І не веру вачам сваім: Ці то выпаў майскі снег, Ці то ўсе […]...
- Масты Масты, якімі мы хадзілі У сонца, у дождж і ў снегапад, Якія сэрцу падарылі Хвілін шчаслівых цэлы рад! Шляхі, якія […]...
- Родны двор Родны двор апусьцеў, абязьлюдзеў, Не чуваць тут ужо тых галасоў, Што ўзгадваюць радасьць ці роспач, Усіx маіx пасталелых сяброў.. Моўчкі […]...
- На развітанне На развітанне тры толькі словы- “выбачай, памылілася я”, Ды падпісана сэрцам прымова. Паспяшалася. Распачата гульня. Але ўдзячная за тое, Што […]...
- Сустрэча Працяг верша “Бацьку” Р. Барадуліна Даўно закончылась вайна, Краіна залячыла раны. Зноў на зямлю прыйшла вясна, Палеткі ў зелені прыбраны. […]...
- Спяваюць ружы пад акном Спяваюць ружы пад акном Аб нечым ружавым, няйначай. Зачараваны, дрэмле дом. А дожджык слухае – і плача. Хвалюе ветрам струмяні. […]...
- На стозе бусел Крамяныя грудастыя аблокі Над пожняю, над лесам коціць дзень. Жывое джгае порсткі авадзень, А даль мігціць наміткай-навалокай. На стозе – […]...
- Мы згубілі свайго Песняра Памяці Уладзіміра Мулявіна Мы згубілі свайго Песняра Больш не возьме гітару ён ў рукі Толькі з кожнага сёння двара Яго […]...
- Беларуская мова Прывітанне, беларуская мова, Колькі хочацца пра цябе сказаць, Не магу я знайсці словы, Якімі можна цябе апісаць. У цябе ёсць […]...
- Ідзе за годам год Ідзе за годам год, Сівеюць людзі, хаты, – І ўсё ў ярме народ, А над шляхамі – краты. І ўсё […]...
- БАЛАДА ЯКАВА НАРКЕВІЧА-ЁДКІ (8.01.1848-19. 02.1905) На рэштках маёнтка лаза і асіны. Але не схавалі яны ад людзей Шляхетнасць і веліч, якія ў Айчыны […]...
- Вартавы Па калючай скошанай ніве, Па лону аксамітнай начы, Мой шлях горка-шчаслівы Праз кіламетры, вёрсты і дні. Блукае мая сцежка па […]...
- Стрэну шчасце з табой назаўжды! Душаць слёзы мяне. Плывуць слёзы. Расплываецца ў іх далягляд Я даўно як сцякельца цвярозы, Хоць з сябрамі і выпіць бы […]...
- У цеснаце–не ў крыўдзе У цеснаце-не ў крыўдзе Матулі цябе ліпень падарыў Пад птушак бесклапотны звонкі спеў, І трыццаць пяць гадоў з тае пары […]...
- У Дзень Волі Гаварылі яму: – Сядзі дома, Бо на вуліцы сцюжна і золка, І ў такую пагоду, вядома, Чалавек – як ў […]...