Верш Вожык

Ещё вершы:

1. Дзіця, Вожык і Змяя Выходным днём у саснячку Жанчына з дзіцянём гуляла, Лягла пад сонца, задрамала, А небяспека напаткала Яе маленькую дачку. 3 узгорка […]...
2. Каб ты быў зноў маім Шэра-мокры асфальт Нагадаў зноў цябе, Парасонаў скрыжаль Закахалі ў цябе. Беглі мы пад дажджом, Абдымаў ты мяне. Сэрца білася шклом, […]...
3. Зімовае сонца Сонца ў студзені дурэе – толькі свеціць, ды не грэе. Снег блішчыць, аж вочы слепіць. Снежных баб ніхто не лепіць. […]...
4. Вецер гольле гайдае паволі Вецер гольле гайдае паволі, Раве, стогне, ледзь-ледзь шапаціць, Ці віхуры кідае над полем, Пластык, сьмецьце уздымаючы ўвыш. Альбо моўкне ўраз […]...
5. Злыдзень Краіна мая быццам нечым спалохана. Але і не сябрам, і мабыць не ворагам, Тут, між рачушак, азёраў празрыстых, Злыдзень засеў, […]...
6. Трэба пажыць Хопіць мне стрэлаў у спіну, Досыць асечак ужо, Я не ўпаду, не загіну. Стрэльба (іначай – ружжо) Ведае, хто чаго […]...
7. Як Цімох абедаў Ох! Ох! Ох! Натаміўся Наш Цімох. Ох і натаміўся! Ох і нарабіўся! Што рабіў ён, Хочаш ведаць? Слухай: Сеў Цімох […]...
8. Заламіў асінку хлопец Заламіў асінку хлопец, Думаў – кралю прысушу. А ў яе няма клапотаў, Точыць сэрца і душу. Вусны спелыя, як вішні, […]...
9. Шчасце для дурня ШЧАСЦЕ ДЛЯ ДУРНЯ Сказ пра тое, верце слову Як дурны знайшоу падкову Яе носіць бы ікону Бы талерку з супам […]...
10. Шчасце ШЧАСЦЕ Сказ пра тое, верце слову Як дурны знайшоу падкову Яе носіць бы ікону Бы талерку з супам поуну Усе […]...
11. Кактэйль Крыху зачэрпні дзённага святла, Дадай, ледзь-ледзь, чароўнага заката, і лета будучага церпкага цяпла, І навальніцы лёгкае стаката – Затым змяшай […]...
12. Ня ведаеш Ня ведаеш ня верыш і ня плачаш адчыненыя дзверы – іх ня бачыш! надзейная бясконцасць точыць дзіры… а ты змяняеш […]...
13. Каб не сапсаваўся Цэлы дзень галодны бацька Поле пад пасеў араў, Сын жа са знаемым дзядзькам Каля рэчкі загараў. Вечарам стары – дахаты, […]...
14. Не хачу паправіцца Ідзем з табой у госці, Размяць старыя косці, Пра хлеб размову завялі, А страўнік хоча штосці. Я сала на талерку […]...
15. ***Заснула сонца на кусце чаромхі * * * Заснула сонца на кусце чаромхі. Гуллівы касцярок гарыць-трашчыць. Гітары пераліў – раманс чароўны… О, як бы галаву […]...
16. Перад аўдыторыяй Выступаць перад аўдыторыяй У 200 чалавек, Як першы снег Ці сэкс Калі дзяўчына зверху, Або калі аўчарка Рэкс Глядзіць у […]...
17. На памяць зямляку Надвор’е рознае бывае. Па розных месцах і краях. Адное толькі, што не мае, дык гэта добрага ў славах. Было цяплей, […]...
18. Хцівы кактус… Вострыя іголкі Хцівы кактус… Вострыя іголкі… Кроў на пальцы, слёзы на шчацэ… Для цябе я знікну гэтым золкам, цукрам растваруся ў малацэ. […]...
19. Асенняе раўнадзенства Стаю між дрэў, узняўшы галаву, I цішыня нябёс на мокры твар спадае, З лістамі жоўтымі планіруе ў траву, А ў […]...
20. Паляўнічы Паслізнуўся на кладцы – I знік У бяздонні халоднае твані. Ачмурэлы, прыдушаны крык Над балотам шукаў ратавання. Будзе заўтра сястра […]...
21. Жук i слiмак Пагожым летнім ранкам На лузе за сялом Сустрэўся жук аднойчы З рагатым слімаком. – Здарова! – жук вітае. – Куды, […]...
22. Сумленне – нязручная рэч Сумленне – нязручная рэч І сёння, дарэчы, не ў модзе. Ды як ні адкідваю прэч, Яно ад мяне не сыходзіць. […]...
23. СТАРОЕ і НОВАЕ Ляціць над вёскай навальніца, Агонь нябесны хмары рве. Пярун на чорных конях мчыцца, Вось-вось зямлю вадой залье. Ад жаху збіліся […]...
24. Ранішняя “ўмывайка” Вада-вадзіца, памажы памыцца! Памыем тварык, каб ззяў, як ліхтарык. І ясныя вочкі, каб усё было бачна. І салодкія вусны, каб […]...
25. Вегантрапа-біч-підарасы Закусі талерку Падайце берсЕрку З Белай Русі І Вялікай Літвы, А таксама Крыўі. Не ўпадобіцца лёсу Вегана-фрыка І грызці бярозу […]...
26. Перад выхадам я зазірну Перад выхадам я зазірну У люстэрка насупраць дзвярэй, Валасы прыгажэй прыбяру І зніму адзіноту з вачэй. Усміхнуся няўмела сабе, І […]...
27. Салют, дуронік, што глядзіш так? Салют, дуронік, што глядзіш так? На схіле натапырыў вушы. Стары твой сябра ў кепцы ўсмак, травой шамоціць вельмі слушна. На […]...
28. Спакуса Ты рэжаш яблык. У салодкім соку ўмываецца халоднае лязо. Табе так хочацца той сок злізнуць з ляза… Ды толькі гастрыня […]...
29. Ціхі верш Ціхая засень старэнькай альтанкі. Ціхае шчасце – Шэпат каханкі. Ціхія гукі. Цёплыя рукі. Лісця чаромхі вячэрняя споведзь. Вусны дыханне спалохана […]...
30. Ля весніцаў вые сабака Ля весніцаў вые сабака, ці то папушчальніцтва змова,- ня клічуць сабаку дахаты, ня клічуць сабаку дадому, Спалохана ен і трывожна […]...
31. Точыць стачонае моль – Точыць стачонае моль – Хопіць трухі назапас. Ператрываць – гэты боль. Перамаўчаць – гэты час. Вырваўшы пальцы з вузлоў Локці […]...
32. Павучок У пакоі з маленькім акном За скрыпучым, паломаным ложкам Адзінока жыве і даўно Павучок з пакалечанай ножкай. Ён хаваецца днём […]...
33. У вёсцы Бульба варылася ў печы, Шкваркі весела зквырчэлі. Усе на сьвеце справы, рэчы Ўжо каштоунасьці не мелі. Гурок са слоіка ўсплывае, […]...
34. Смуткую… Спачуваю Туга. Адчай. Знямога. Скруха. Паблізу – слёзы. Ледзь крані. Не маю сіл навіны слухаць. У смутку… нават камяні. Страшэнны выбух. […]...
35. Сьмецце на зямли Золата зляцела, бурштын и медзь. Дрэвы голыя не сьмела калышуцца ледзь-ледзь. Ператварылася каштоўнасьць у сьмецце на зямлі. Часовае значэнне, годнасьць […]...
36. Куды ісьці? Куды ісьці? Замкнёна ўсё наўкол! Ані няма у сьвеце гэтым шэрым. І сярод жыткі хвіля – быццам кол – працяла […]...
37. Стары млын He пытаюся, куды вядзе дарога, Калі ёсць, дык некуды вядзе… Пэўна, да млына таго старога, Што даўно не меле, а […]...
38. Яшчэ бацькоўскі зруб жыве Яшчэ бацькоўскі зруб жыве, I шашаль точыць столь і сцены… Яшчэ карова у хляве Жвакуе сон начны нязменна… Яшчэ хусцінка […]...
39. Увосень, доўгімі начамі Увосень, доўгімі начамі, калі паўсутак не відно, сусвет цікаўнымі вачамі ў маё заглядвае акно. За мною з цемры пільна сочыць. […]...
40. Паэтка Звычайны погляд у мокры дзень, Аздоблены сляпой дажджынкай… і над сталом яе вылучна цень… і вершы, змытыя слязінкай… Яна чакая […]...