Верш Калі ты ўш сам, ек здань
Трэ паперці й з Маць нешта жа, х!
Знаем вены свяшчэнныя й
Зіхаціць, залаціцца закат!
Ды праз клёнікі маладзенькія!
А я, ох, как устал!
Ну, пахал, быццам недзе.
Што ж та гэта ты напісаў.
Ха-ха-ха! Не блазень ці взе?
Да, ну, взев ды й узяў
Шо-та ж і во с палескаГА Й.
І во… Іволга е ж у нас?
Как-та ўчора шэ ва ў лесьнічэсве
Чуў як быццам: іўняк
Галасіў дробным скрэжытам.
Жіво-жіво к полячк!.. –
Хто то гэ ужэ дмэ за ізбыё?
О! Так это ш Сашман!
Ны повіру аж. Не, Ніколешка ўш.
От пак Нохымка ж вон застав!
Ну, я шэ но, ага, й пообідамшыс.
І найівсь… і нажэрся вжэ манк!
Молочко-т в жыд пракісшые?
А покіля, пакуль я балтал
Да про ж Міндовга мінскога зь,
Возалкал жраты так,
Шчо і німцовы выпырдыв, х.
Ну, да брат мій мініср!
ІнжырНер да шчэ й з біоСом.
Так шо шніцыляв закатав:
Клад, Васыль, мні найды йдзім!
Самокат – супір-клас!
Самоходка шчэ й воінска!
Скоросцёв а ны в пранц:
Газанув – і в Ново-Шыцах.
Наполён Орда там ль
Шось роскалював большовычкам.
Гэ! Да ты догадайсь,
Чэго й Джуна вжэ бляшк.
Ну, а братык найшов нахт.
Господі! Да в росколах пак.
Чым жэ мірае Брыліант
О такыйі находочкы?
Да ведь на: кров чы Мамць,
Дорогый мій товарышу?
Так шо дам вам я карт.
Да шэ і, хо, счас польскую!
Мало ш, ба, бало, нам
Жыдовського баловства.
Но… сенсацыйка нада бы!
І сейчас мы шчось засайтымо зь.
(1 votes, average: 5,00 out of 5)