Верш А хто прыкладзецца к блакітнай
Верш:
…А хто прыкладзецца
к блакітнай бутэльцы –
то здейсняцца мары, я чула даўно.
Жаданьне наперад задумаць патрэбна.
Ну, вось, і прыклаліся, толькі адно,
забылі задумаць, і круціцца ў думках:
– Якое жа смачнае гэта віно…
Ещё вершы:
- Табе – мой верш прачулы “Табе – мой верш прачулы, Табе – салодкасць сноў!” – Шаптаў… А неба чула Пяшчоту тую слоў! Шаптаў… I шчасце […]...
- Ля сцен блакітнай царквы Ля сцен блакітнай царквы, Стаю пахіліўшы чало. Ніяк не магу адказать, Сюды што мяне прывяло. У сэрдцы вар голы кіпіць, […]...
- Дарога пазвала Дарога пазвала мяне ў родны кут, Цябе адаьрала: ты дзесьці там, я – тут. Чаго яшчэ чакаць ад гэтага жыцьця? […]...
- Адцвіло, адгуло наша лета Адцвіло, адгуло наша лета… Ды не пра гэта мой верш. З кім жа ты, любая, дзе ты? – Вось што […]...
- Дыялог палітолага й выпівохі – Аднойчы прэзыдэнт Абама… – Пайшлі хутчэй, паблізу крама! – А вось калі Качынскі Лех… – Не выпіць сёння будзе […]...
- Водар мовы Кавярня напоўнена водарам смачным, Салодкіх пірожных, сіропамі з вішань. Праменнем ляціць ен ў цела нябачна, І разумееш, што розум тут […]...
- Развага Усё зьмяняе нашае жыцьцё, Пачуцьці..Фарбы восені нарэшце. Але ня спыніш чалавека развіцьцё, Каштоўнасьці застануцца навечна. Любоў ды вера – вось […]...
- Як тырчыць! Генадзю Бураўкіну і Людміле Дзіцэвіч Як дастаў мяне рэдактар ушлы! Кажа, што не так мой верш гучць, І усізмы ў […]...
- Памылка Памылка Як пачынаў працоўную кар’еру, Пакой у цэнтры вёскі я здымаў. Была там гаспадыняй бабка Вера, І крыўды на яе […]...
- Перасцярога Гэй, паглядзі ў неба, чалавек! Убач, што ў яго краёў няма! І была так і будзе кожны век, Пакуль Зямля […]...
- Суніцы Неба шарэе на золку, Толькі патрэбна у’ставаць, Каб дзень прыходячы толкам Вырабіць і спрацаваць. Сёння ідзём у суніцы! Сонца у’ […]...
- Невялічкі заклік Чалавек зямлі не мае – Ён тады не чалавек. і чагосьці не хапае, і не хопіць ужо спрадвек. Досыць танна […]...
- Вар’яцее вятрыска штотыдзень Вар’яцее вятрыска штотыдзень – Флюгер круціцца быццам турок, Я, напэўна, кагосьці пакрыўдзіў. Ты прабач мяне – я не знарок. Прамянее […]...
- Выдумляла цябе Выдумляла цябе, І ты мне падабаўся. Толькі гэта ня ты, Хто ў думках застаўся. Гэта што? Цяплыня, Сляпых воч вышыня, […]...
- Я пішу гэта той Я пішу гэта той, якую я зусім не ведаю. Той, чый абрыс я бачыў адно толькі ў снах і на […]...
- Заўвага карьерысту “Заўвага карьерысту” Навошта гэта мітусня Куды спяшаем? Жыцьце адно а мы бяжым Бяжым, не заўважаем Забылі пах духмяны хлеба Глядзім […]...
- Дзень Перамогі Ужо хутка мы святкуем дзень – Вялікі дзень той Перамогі, Калі забруджаны былі дарогі І болю за плячыма цень. Перад […]...
- Прабачце мяне, мае вершы Прабачце мяне, мае вершы, Што я вас чужым прысвячаю. Здаецца мне: я мільянерша, Па колькасці зла і адчаю. Чытае вас […]...
- Натхняй мяне Натхняй мяне – Я мастак у палоне, збіваюсь з дарогі… Не адчуваючы прыемнай далоні, Цёплы подых па шчоках, сардэчнага болю… […]...
- Я напішу верш для цябе Я напішу верш для цябе Удзень самотны і журботны. Як сонца ўтопіцца ў вадзе – Я напішу верш для цябе. […]...
- Сумую Сумую зноў… і з верша ў верш…сумую болей, чым учора… і першы сумны быў, але… ён быў напоўнены надзеей, а […]...
- Пекла, якое прарвалося (Радаван Караджыч) Радаван Караджыч Пекла, якое прарвалося Любая, хутчэй за ўсё чула ты, Але зараз пра гэта маўчаць. Да нас пекла праравлася […]...
- БАЛАДА ІВАНА НАСОВІЧА (26.09.1788-26.07.1877) Там Беларусь, дзе беларус жыве. І не патрэбна Беларусь шукаць, Бо тут яна, як валуны ў траве, Як у […]...
- Сваё Хацеў бы я вершы пiсаць каханне спаткаць у каханнi прызнацца пасля каб не знiкнуць не заблытацца ва ўласных мне думках […]...
- Васіль Зуёнак (Водгук на “Родны мой краю”) АД-КУЛЬ Адкуль дасылаюцца выпрабаванні? Дзе іх нараджаюць, гадуюць, куюць? Каму так патрэбна рабіць намаганні, Каб выканаць справы, якія клянуць? У […]...
- Берлін-Мінск Праязджаем варшаву. лета. вечар. ператварылася ў вецер сэрца. і дзьме. Дзесяць хвілін на вакзале. вечар. лета. круціцца як плянэта сэрца […]...
- Наста Да цябе пішу я ліст, Бо не стае болей змогі, У адказ: толькі свіст, На адчай і спалохі. Прысвячаю табе […]...
- Фермапілы Фермапілы Мы стаім у цясьніне. Нас, быццам ваўкоў, атачылі. Прапануюць нам здацца, Гарантыі нават даюць. Толькі мы пакляліся, Што лепш […]...
- Бітва Любові Цякуць гады, натужна круціцца Зямля – А мы заўжды ў цянётах подласці і зла. Цякуць гады… Зямля стамілася чакаць! І […]...
- Кропля Хадзіла ля кустоў сцяжынкай I не заўважыла, калі На іх разложыстых галінках Буйныя кроплі зацвілі. Адна, налітая, як вока. Вось-вось […]...
- Нам хочацца зімой Нам хочацца зімой Дажджоў вясновых І шэпту мяккай маладой травы. Бярозы мрояцца у сарафанах новых, Снягоў гамонка ў ручаях жывых. […]...
- Ну вось – і дрэвы пасівелі Ну вось – і дрэвы пасівелі сваёй звычайнай пазалотай. Канец жыццёвае кудзелі – спыненне руху калаўрота. I тчэ забыўшая дзясніца […]...
- Вось я, вось ты Вось я, вось ты, І толькі ноч сівая паміж намі. Вось я, вось ты, Сярод людзей мы нібы здані. Вось […]...
- Надыходзiць гэта хьвiлiна Надыходзiць гэта хьвiлiна, Незабыўны момант у жыцьцi. I чароўная гэта гадзiна, Назаўсёды яе зберажы. Вось 17 табе дарагая, Ты вялiкая […]...
- Падман Усё падман… Суцэльная хлусьня… Падман хаваўся ў кожным нашым слове, У адносінах, ва ўсмешках, у вачах, У сэрцах, ў нашых […]...
- Зямны час Час зямны – вялізная варонка, Ў якой знікаюць ўсе мінулыя падзеі. Чалавек губляецца ў ёй быццам іголка, Знайсці якую немагчыма […]...
- Што прайшло – ніколі не вярнуць Што прайшло – ніколі не вярнуць, Пра гэта нам сказаў сто год таму паэт. Жыццевая завея ўсё прадоўжвае дзьмуць, Заносячы […]...
- Як гэта міла, як кранае Як гэта міла, як кранае – Глядзець на восень каля гаю. Лістоту вецер узвівае. Як гэта міла, як кранае. Лістота […]...
- Яшчэ адна вясна Яшчэ адна вясна …яшчэ адна вясна прыносіць яшчэ адну надзею на тое што жыццё распусціцца быццам першая пралеска што расстане […]...
- Супраціву няма скону 1. Супраціву няма скону. Вы забылі карані, не знайшоўшы нават крону таго дрэва, што на ім. Не трымайце гэта слова […]...