Верш Вераснёвае сонейка промнямі лашчыць зямлю

Вераснёвае сонейка промнямі лашчыць зямлю,
Размалёўвае ў чырвань і золата соннае лісце
І пяшчотай сваёй суцішае істоту маю,
Што сумуе па леце і птушкаю рвецца кудысьці.

Над спусцелымі нівамі, над павуціннем дарог,
Над шматкамі лясоў, над аскепкамі люстраў-азёраў
Мне б ляцець жураўлём, ды чамусьці не даў крылаў Бог.
Пэўна, каб утрымаць ад свавольных палётаў да зорак.

Але ўсё ж аблачынкай ружовай лунае душа –
Прагна п’е ў вышыні крышталёвай святло і спагаду
І сыходзіць у цішу алей, дзе каштанаў іржа
Пачынае гастролі чароўнай пары лістапада.

А пасля, як прастора здаволіцца лісцем гуляць
І атуліць зямлю беласнежнаю коўдрай пуховай,
Я развею тугу – і пачну існаванне з нуля –
У чаканні вясны і наступнага лета – нанова.

31.10.2011

(1 votes, average: 5,00 out of 5)

Ещё вершы:

Бог прыйшоў на грэшную зямлю Бог прыйшоў на грэшную зямлю. Бог прыйшоў на грэшную зямлю. Для людзей святло вялікае заззяла. Бог прыйшоў на грэшную зямлю. […]...

Адчуваючы змены ў прыродзе Адчуваючы змены ў прыродзе, У паветры, у люстрах вады, Птушкі ўвосень ірвуцца на поўдзень – У цяпло – перажыць халады. […]...

НА ВЕРАСНЁВАЙ МЯЖЫ На вераснёвае мяжы Пра Вас я думаю з пяшчотай, Пра Вас – хто ўмее даражыць Прыроды першай пазалотай. i гэты […]...

Ці час мне ўжо вяртацца на зямлю? Ці час мне ўжо вяртацца на зямлю? Ці шчэ дасі лунаць у Тваіх аблоках? У нябёсных хвалях, плынях і затоках […]...

Неба снегам зямлю кранае Неба снегам зямлю кранае Дзе мiж iмi мяжа – не пайму Ў якi бок мне iсцi – не знаю Свае […]...

Два сонейка online Між хмарак сонейка смяецца, У чаце піша, як жывецца, Дае парады, суцяшае І кажа: знойдзеш, што шукаеш! А з ім […]...

Зямлю, што чужыніцца родных дзяцей Зямлю, што чужыніцца родных дзяцей, мы, любячы, называем Радзімай. Дзяўчыну, што здраджвае найчасьцей, у нашых сьненнях мроім адзінай. Жыццё – […]...

Ліхтар і поўня Ліхтар нябесны і ліхтар зямны ўсю ноч не спяць – штоміг праводзяць зверку: усё глядзяць, ці роўныя яны, – і […]...

Апошнія словы Ніла Гілевіча Чароўнай мелодыяй сэрца жыве, Душа пачынае спяваць, Фантазія ў небе павольна плыве, Пачуцці высока ляцяць Эмоцыі шлях пракладаюць, Учынкі апоўдні […]...

Крывіцкую зямлю вякамі баранілі Крывіцкую зямлю вякамі баранілі Ад тых, хто смеў, нам пагражаць і ў памяці жыве вялікая краіна Хай слаўная гісторыя грыміць […]...

Пахнуць промнямі пажоўклыя старонкі Пахнуць промнямі пажоўклыя старонкі, Між якімі кветкі і палын Пальцамі танклявымі ў пярсьцёнках Прыхаваныя ад плётак на ўспамін. Томік чый […]...

Вецер лашчыць зімовую хмарку Вецер лашчыць зімовую хмарку Ён каханак яе і вястун. Даланёю падхопіць і шпарка Закалыша, гарэза-пястун. Валасы ёй расчэша лісліва, Клапатлівай […]...

Тры матылькі ля свечкі-сонейка Тры матылькі ля свечкі-сонейка ўначы Спазнаць імкнуліся: “А што гэта – агонь?” Адзін здалечку баязліва пасачыў – І па вяртанні […]...

САКАВіК ПРЫПАЗНіЎСЯ Пачынае зямлю грэць Сонейка лагоднае. За павадкам не паспець, Ноч яшчэ халодная. А з узгорка ўніз бягуць Раўчукі вясёлыя. Песенку […]...

Варыяцыі ВАРЫЯЦЫІ І Бяскрылы птах у неба не ўзляціць. Бяскрылая душа усё ж імкнецца ў неба… Ды толькі тым, крылатым, хто […]...

Сонейка Сонца-сонейка свецiць ласкавае. Пакажы ўсё на свеце цiкавае! Горы, рэкi, азёры, палетачкi – Яны ўсе твае родныя дзетачкi. Мы чакаем […]...

Сонейка над вёскаю Паднялося сонейка – лепшае із кветак, Матуля лагодненька будзіць сваіх дзетак: “Уставайце хуценька! Дзень святы – нядзелька! Каля самай студзенькі […]...

Мароз і сонейка Мароз і сонейка. Раство. Бы казка, гожае. На ўсім навокал – хараство і ласка Божая. Краса прыцягвае пагляд і ў […]...

Сонейка і я Сонейка спякотнае – Я тады самотная. Сонейка шчаслівае – Я стала гаварлівая. Сонейка ярчыстае – Я заўсёды чыстая. Сонейка лагоднае […]...

САКАВIК ПРЫПАЗНIЎСЯ Пачынае зямлю грэць Сонейка лагоднае. За павадкам не паспець, Ноч яшчэ халодная. А з узгорка ўнiз бягуць Раўчукi вясёлыя. Песенку […]...

Лісце каштанаў За шэрым схіленым парканам скрыпіць пясок сырых дарог, спадае медны ліст каштанаў на жоўты стоптаны мурог. Ідзеш, яго рукамі ловіш, […]...

БЕРАЖЫ СВАЮ ЗЯМЛЮ, БЕЛАРУС! Хоць сёння беларус не ў павазе, Такое можа і з другім здарыцца, Але ж, панове, усе прыйдзе, не адразу, Мы […]...

Байцу, які першы ступіў на беларускую зямлю Не знаю, хто ты – баявы уралец Ці дужы, каранасты сібірак. Падправіўшы спраўней паходны ранец, Прайшоў ты першым па маіх […]...

Завея глея Глей, як алей, між дажджоў і завей. Раз’юшаным ветрам Нібыта сурвэткай Свет атуляе, святло ахінае Радзіму рачулак сваю пакідае. Снегам […]...

Можа нічога не было Можа нічога не было, Можа – прывід, а можа – ява. Можа пачуцці замяло Чырвоным лісцем лістапада. Яшчэ надзею шле […]...

Туга За вокнамі ліецца дождж І месяц сонны свеціць, А я глялджу ў яго святло, І не магу сябе суцешыць… Ледзь […]...

Убачыць зорку Убачыць зорку, Устаць на зямлю. Думкі ветрам сухім Скалытнула. Пальцам звонкія Струны крануў – Гукі тонкія Сэрца пачула. Недзе ў […]...

За хвіліну да кропкі Адспявалі палеткі. Адзвінелі калоссі. Летуценнае лета завінулася ў восень. Слюдзяные ільдзінкі ацвярозілі пожні. На спазнелых дажынках кожны дзень – як […]...

Недзе за шумлівай навальніцаю Недзе за шумлівай навальніцаю, У празрыстым царстве цішыні Сонца залатою калясніцаю Асляпляе бездань вышыні. Асыпае залатымі промнямі І цалуе сонную […]...

Вышэйшы суд Ў сённяшнім жыцці для ўсяго хапае месца, Добрае і кепскае ў ім заўсёды побач. Кожны сам рашае што бліжэй да […]...

БАЛАДА МІКОЛЫ КАПЫЛОВІЧА (10.07.1937-24.02.2000) “А што дасі ты Беларусі, Каб вечнай Беларусь была?” “Усё аддам! А перш нап’юся З нябёсаў зорнага святла…”- Гаворыш […]...

Святло галінкі Лісток. Галінка. Яры першацвет. Да сонца сокі выганяць галіну… Паўторацца ў ёй бліскавіцы след, Разгалістасць вясновай ручаіны, Нябачныя ў глыбінях […]...

Душа ізноў шукае словы Душа ізноў шукае словы, Каб на ўспамін зарыфмаваць Непараўнальны пах ліпОвы – Зямлі і неба благадаць. Глынеш раз-пораз дзеля спробы […]...

БАЛАДА ЛЯВОНА БАРАЗНЫ (4.02.1929-15.08.1972) Ад вёскі да вёскі, ад хаты да хаты Ідзеш ты па сцежках бацькоўскай зямлі, І бачыш, на колькі народ […]...

АНЁЛУ-АХОЎНІКУ Не назаву нічыё імя, Хто – тое бачыць Бог, – Ён апякае мяне штодня У кожнай з маіх дарог. Шляхам […]...

Я люблю гэта поле сырое Я люблю гэта поле сырое, Я люблю гэты луг і бор. Я люблю шнары з сэрца, былое, І той месяц, […]...

Салодкі прысмак на вільготных губах Салодкі прысмак на вільготных губах Прымусіў забыцца аб зямлі пад нагамі Адначасова адчуў я і шчасце, і жах З-за таго, […]...

Дзякуй Богу, яшчэ год мы пражылі Дзякуй Богу, яшчэ год мы пражылі. І мне верыцца, што ўсё ж паразумнелі. Зразумелі, што на роднае зямлі Не забыліся […]...

Пабеглі ручайкі Пабеглі ручайкі… ******************************* Вясна шыбуе напрасткі – Паддаўся люты ёй нарэшце. Ужо пабеглі ручайкі, І вецер цёплы ў ладкі плешча. […]...

Вечар пяшчотна пяе калыханку Вечар пяшчотна пяе калыханку. Цішынёй ахінае мне плечы. Частка да часткі складаю мазаіку Пачуццяў сваіх чалавечых. Тчэцца ўзор маіх думак […]...