Беларуская паэзія

Вершы на беларускай мове



Верш Прыгожыя рукі

У час сустрэчы і разлукі,
Калі ўдваіх ідзеш на шлях,
Навошта ты хаваеш рукі
У драпінах і ў мазалях?

Заўжды шурпатыя ад тынку,
Парэпаныя ад вады,
Яны не маюць адпачынку
У спёку, ў дождж і ў халады.

Ад цэглы і ад арматуры
Яны ласкавей і дужэй…
За рукі ў модным манікюры
Такія рукі прыгажэй.

Яны ўтрымаюць у палоне
Душу і сэрца юнака,
I ўжо не выкаўзне з далоні
Яго шурпатая рука.

1 Star2 Stars3 Stars4 Stars5 Stars (1 votes, average: 5,00 out of 5)

Верш Прыгожыя рукі - Сяргей Грахоўскі