Верш У ГУШЧАРЫ, ДЗЕ ЯК НіКОЛі ЦіХА
У гушчары, дзе як ніколі ціха,
Дзе змрок вартаўніком ляжыць,
Далей ад прамянёў чужога ліха,
Раўчук лясны срабром журчыць.
Касуля зранку толькі прыбягае,
У шкельца вадзяное паглядзець,
Напіцца, потым, як заўжды, знікае,
Бо на ўсходзе пачынае чырванець.
Малы ўсё спіць, зіму сваю чакае,
Вось ліст апошні хутка ападзе.
і цмянае ўсё; нікуды не знікае,
Раптоўна так пад белым прападзе.
Пакрыецца раўчук пуховай коўдрай,
У холадзе другія пачне бачыць сны.
Дзе ён на небе з красатуляй зоркай,
Не разлучыць каханых лесу да вясны.
(1 votes, average: 5,00 out of 5)
Ещё вершы:
- Што здарылася? Што здарылася з вёскай, Дзе гурт малады, Дзе хлопцы, дзяўчаты, Што калісьці былі? Дзе ж гоман трашчоткай, Што калісьці ішоў, […]...
- Я хачу проста знікнуць Я хачу проста знікнуць Так як знікае дзень у шале запаленых зор Так як знікае мрок у досвітках сумленнага заўтра […]...
- Што прайшло – ніколі не вярнуць Што прайшло – ніколі не вярнуць, Пра гэта нам сказаў сто год таму паэт. Жыццевая завея ўсё прадоўжвае дзьмуць, Заносячы […]...
- Ніколі, верыш мне? Ніколі Ніколі, верыш мне? Ніколі Не ведала такой увагі. Здавалася б, ужо даволі, А я, нібыта пасля смагі, Гадамі сэрцам неспатольнай, […]...
- Выпадкі вайны (працяг) Вайна наогул не ад Бога Вайна-страшэнная бяда Вайна ў нікуды дарога Вайна як мёртвая вада Вайна – пагібель і раненні […]...
- Раўчук жыцця Раўчук жыцця збягае у лагчыну… Дзе ён паверне на апошні круг? Хвіліны цягніковымі вачыма Мільгаюць, заціскаючы ланцуг. Нячуты, невядомы, да […]...
- Рукапіс Я ствараю жыцця свайго рукапіс На старонках дзён, што мінаюцца. Пражыць мне так хочацца іх на біс, А яны развітальна […]...
- ГАРАДЫ Пакуль жывуць – наш слаўны Мiр i Тураў i Полацк прадаўжае над Палатай ззяць – Не прападзе славянская культура, Не […]...
- Восеньскія малюнкі Прыціхлая прырода засынае, Прыносіць лістапад спакой. Апошні ліст з галін злятае, Апошні сведка квецені былой. І ў люстры белае вады […]...
- Кіруе злосць на свеце белым Кіруе злосць на свеце белым. Кіруе намі, як сляпымі… І ў сэрцы шчыра набалелым Ідуць дажджы слязьмі гаркімі. А нам […]...
- Кляновы ліст* Кляновы ліст* празрыст і чыст, Ляціць, кружыцца. Напэўна, восень шле мне ліст*, Пасланне быццам. Яго чырвоныя радкі – Нібыта вены […]...
- Трымціць на вятры ліст пажоўклы Трымціць на вятры ліст пажоўклы Адзін на адзін ён з сабой… Увосень сырую ён змоклы, А потым ужо пад зямлёй. […]...
- Ціха, ціха Гэтак ціха-ціха на Зямлі, Маладзік у небе дагарае, Бальшакі сумёты замялі, I снягам няма канца і краю. Цішыня заводзіць часта […]...
- Жыць хочацца, бадай што, як ніколі Жыць хочацца, бадай што, як ніколі, тым больш любіць, тым больш, калі вясна, тым больш, калі ў цябе дачка на […]...
- Ты ніколі не будзеш маім Ты ніколі не будзеш маім. Я тваею не буду ніколі. Мы разбілісь у пыл. Мы згарэлі ў дым. Мы напіліся […]...
- Так цвяроза яшчэ ніколі Так цвяроза яшчэ ніколі не глядзела на свой я лёс. Гэтых думак, што у няволі, Не забыць, не хапае слёз. […]...
- Я ніколі цябе абдыму Я ніколі не буду тваёй. Гэта праўда. Так будзе. Напэўна. Мо так лепей. Не рушым спакой. Ды навошта? Але ж […]...
- Мы ніколі не станем радней Мы ніколі не станем радней, I, на жаль, гэта ведаем самі. I закончыцца значна раней, Чым адбудзецца нешта між намі. […]...
- У каханні не прызнаюся ніколі …У каханні – не прызнаюся ніколі, каб думкаю суладдзе не парушыць. Ды каласы схінаюцца у полі, І Лік Нябёсны – […]...
- Ціха розум пакутаваў Ціха розум пакутаваў, Сумняваўся ў сне. І трывога паскуда, Пралезла ў мяне. Быццам цуда не будзе, Ды як, тады жыць? […]...
- Я люблю, калі ў доме ціха Я люблю, калі ў доме ціха, Калі свет нідзе не гарыць, І не чутна ніводнага ўздыха, І ўвесь горад даўно […]...
- Поле ціха шаптала калоссем Ц. Гартнаму Поле ціха шаптала калоссем, Як находзіла ворагаў раць. Гэта ты у чырвоную восень Сонны край свой пачаў вартаваць. […]...
- Ля ракі ў лесе так ціха Ля ракі ў лесе так ціха, І зязюля лічыць нам гады… Рака шэпча ціхім уздыхам… Воблачкі ўздымае – вільгаці клубы. […]...
- Сьпявае песні вецер ціха Сьпявае вецер песні ціха І шэпча дождж пра тое знов, Што сонца вжо адзалаціла Апошнім восеньскім лістом. У нязваных думках […]...
- Ціха падае кляновы лісток Ціха падае кляновы лісток Над магілай салдатау, якія У люты холад, вясновы змрок Краіну і нас баранілі. Абрэзы трымалі у […]...
- І калі ночка крадзецца ціха І калі ночка крадзецца ціха, І калі цёмна ўсё навакол, То кожны ўспомніць свае ліха, Свой жах і цемень былых […]...
- Клён за туманамі ціха растане Клён за туманамі ціха растане, Ясны твой воблік далеччу стане – Што гэта творыцца толькі са мною?!. Бліжай становішся ты […]...
- Беларускія лісты Восень золатам пакрые, Абгарне ўвесь сусвет. І з бярозы ліст бяскрылы Забярэ ў чужы свет. Адарвала ад радзімы, Гоніць шэльма […]...
- Засынае ноч Засынае ноч. За акном вятры заплятаюць акно заінелым. Месяц белым віном апаіў яры, асыпае ўсё белым… белым… У пакойчыку ты […]...
- Я ведаю цябе ад хрызантэм Я ведаю цябе ад хрызантэм I да радзімкі, самай патаемнай, – Ад чыстых ненапісаных паэм I да заўсёднай музыкі багемнай. […]...
- Цвердалобая зіма Цвердалобая зіма, ну, ніяк не зразумее, Што уйсці прыйшла пара. Памарозіла, і досыць! Пазабавіла спална! Сыпіць, сыпіць белым снегам. Скрозь […]...
- МЯЖА ВОСЕНі Пануры, шэры дзень у голым полі, Дождж зранку сеe дробны ўраджай. Здаецца, што цяпер, а можа і ніколі, Зялёным не […]...
- МЯЖА ВОСЕНI Пануры, шэры дзень у голым полi, Дождж зранку сеe дробны ўраджай. Здаецца, што цяпер, а можа i нiколi, Зялёным не […]...
- Люба мне, калі ў прыціхлым садзе Люба мне, калі ў прыціхлым садзе ў кронах дрэў не згас яшчэ агонь. Ліст пажоўклы прыляціць і сядзе матыльком на […]...
- Назіркам Неба, нібы трамвай, пагрымвае, дахі вусацяцца ад капяжоў. Дождж з настойлівасцю пілігрымавай моўчкі ў нямераны шлях пайшоў. Ліст апошні, як […]...
- Цёмна-цёмнае – сьветлым не стане Цёмна-цёмнае – сьветлым не стане, Не заверне вытока раўчук І калі яно будзе каханьне – Яно Вашу асьветліць душу. Толькі […]...
- Пад восень Пажаўцелі лісця, парудзелі, адляцела маладосць. І на гэтай каруселі больш гайдацца досыць. У апошні вечар да зямлі прыпасці, сырасцю надыхацца […]...
- Сьвіркун П. унучку Міхасіку. Сьвіркун. Сьвіркун шэры так падобны Да пражэры саранчы, Толькі іншыя памеры Ды інакшы апетыт. Не лятае ён […]...
- Падымі на руках раптоўна Падымі на руках раптоўна, Прыгарні да самага сэрца, І ўслухайся: малітоўна Ля твайго маё сэрца б’ецца. І губамі сваімі на […]...
- Кастрычнік Ціха сцелецца, сцелецца Ліст на ліст у гаях. Залатая мяцеліца Шалясціць на дубах. Замяла рыжаватыя Верасы, паплавы. З песняю сумнаватаю […]...