Беларуская паэзія

Вершы на беларускай мове



Верш СВЯТЫЯ і ГРЭШНЫЯ

Набожна моліцца стары,
Укленчыўшы перад касцёлам.
За цяжкія свае грахі,
Але не слухаюць анёлы.

У бруднай чарадзе грахоў,
Яны святла ўжо не бачаць.
і ў заканчэнні, для багоў
Святло нічога і не значыць.

Сгарыць апошні зямны час,
Падзеліць усе з задавальненнем.
Ратуй анёл, памілуй нас!
Не згублена яшчэ сумленне!

Дай нам, анёл, апошні дзень,
Цябе, укленчыўшы, вітаем.
і як падобен свету цень,
Адзін – дае, другі – хавае.


Верш СВЯТЫЯ і ГРЭШНЫЯ - Сяргей Брандт