Беларуская паэзія

Вершы на беларускай мове



Верш ПАВУЦіНКА

Срэбрам ззяе павуцінка,
Прывітаць усіх хоча.
Зачапілась за галінку,
Засталась да ночы.

“Што тут робіш, дарагая?”
Зорны шлях пытае.
“Ты зусім яшчэ малая
У гэтым цемным краі.”

“Зачапілась за галінку
Не ляцець да хаты.
Думала, што на хвілінку
Не змагу даць рады.

Забяры меня з сабою
Ты ўсе бачыш у полі.
Буду я заўжды з табою
У зорным наваколлі.”


Верш ПАВУЦіНКА - Сяргей Брандт