Верш Ручнік

Ещё вершы:

1. ЛЬНЯНЫ РУЧНіК Вышывала дзяўчына ручнік, Пры лучыне ў цеснай святліцы. Толькі б шчасця і каб на дваіх – Колас жытні, сцяжынка, крыніца… […]...
2. Могілкі з плотам паваленым Могілкі з плотам паваленым. Спрахлі, збуцвелі крыжы. Хто тут пад імі ляжыць – памяць маўчыць шэрым каменем. Небам пайшлі галасы […]...
3. Я люблю Люблю я водар злотай нівы, Пахі лесу, цёмных вод. Як народ працалюбівы На святы водзіць карагод. Люблю я снег, люблю […]...
4. Вышыванка Матуліны рукі, як птушкі, лятаюць, Здаецца, нібыта і стомы не знаюць. І крыжык за крыжыкам роўна кладзецца: Як быццам гаворка […]...
5. Туман ярам, ярам-даліною Туман ярам, ярам-даліною, Туман ярам, ярам-даліною. За туманам нічога не відна, Толькі відна дуба зелянога. Пад тым дубам крыніца стаяла, […]...
6. Палотны беляць на росах чыстых Палотны беляць на росах чыстых I ясным сонцам абаграваюць, Пад песні ціхія урачыста Дзяўчаты шоўкам іх вышываюць. Я знаю гэта […]...
7. Забываюся Забываюся родную мову, Нават думаю ўжо па-руску. І душа, што была шырокай, Усё больш становіцца вузкай. Забываюся родную мову І […]...
8. Смутны Хтосьці і беды Ніхто (Марыя Паўлоўска-Яснаржэўска) Хтосьці сёньня сэрцам хворы, У тую сцюдзёную, зімовую пору, Калі цемра з’ядае сьвечы, А вецер дзьмухае ў печы. Енчыць, плача […]...
9. Загад Ураджай шумлівы на палёх, лугі, і рэкі, і азёры, і магутнейшы бор ад бору – ўсё гэта даў нам добры […]...
10. Бог прыйшоў на грэшную зямлю Бог прыйшоў на грэшную зямлю. Бог прыйшоў на грэшную зямлю. Для людзей святло вялікае заззяла. Бог прыйшоў на грэшную зямлю. […]...
11. Месяц Ціхай ночкаю З-за хмар Выйшаў месяц-гаспадар. На зямлю глядзіць ён З неба, Ці ў парадку ўсё, Як трэба? Ці паснулі […]...
12. Я люблю Беларусь Рецензия на стихотворение “Молюсь!” (Лариса Гапеева) Я ЛЮБЛЮ Беларусь сваю родную- Прыгажуню, як сонца, лагодную, Землякоў дарагіх, з душой чыстаю, […]...
13. БАЛАДА МІКОЛЫ КАСПЯРОВІЧА (9.05.1900-26.12.1937) … Зноў на шэрай вуліцы зіма Белая, нібы самлелая. І ў табе твайго жыцця няма, І душа сняжынкай белаю […]...
14. Прымала жонка неяк душ Прымала жонка неяк душ… Ужо закрыла кран з вадзіцай, Калі зайшоў у ванну муж Услед – у спёку асвяжыцца. Ды […]...
15. Вярнуўшыся ў родную хату Вярнуўшыся ў родную хату, На родны прысеўшы парог, Ты скажаш: “Дзень добры, мой тата! Падумаць, прайшло столькі год…” Маршчыністы твар […]...
16. Чалавек маленькага роста “Чалавек маленькага роста, чаму не рос, па чыёй віне?” Чалавек адказвае проста: “Гэта залежыць не ад мяне”. “Чалавек маленькага розума, […]...
17. Снег і дождж, ізноў слата імжыцца *** Снег і дождж, ізноў слата імжыцца, Голы клён ад холаду дрыжыць, Пэўна, трэба сэрцам далучыцца, Каб усё вось гэта […]...
18. Нам не трэба слоў Нам не трэба слоў – усё раскажуць вочы. Рэхам адгукнецца крыгаход надзей. І няма адмоў на парозе ночы – будзе, […]...
19. Адчувай сэрцам сваім Адчувай сэрцам сваім… – Чаму Беларусь? Чаму не другая краіна мяне нарадзіла? Пытаецца маленькі унучак У свайго старэнькага дзядка. – […]...
20. Тураўскія крыжы Сівы туман плыве над плёсам. У сутонні дрэмлюць прамяні. У Тураве, блаславёным лёсам, Растуць з прадоння камяні. На божы свет […]...
21. Аб чым маўчыць розум П. Натальлі С. Аб чым маўчыць розум. Зачым маё сэрца птахам трапеча Калі сустракаешся ты, Мабыць яму тое ведама нешта […]...
22. Туга За вокнамі ліецца дождж І месяц сонны свеціць, А я глялджу ў яго святло, І не магу сябе суцешыць… Ледзь […]...
23. Бо Спадар наш зацята маўчыць Бо Спадар наш зацята маўчыць. Мы, бадай, між сабой, людзі добрые, Роўны ўсе каб кахаць ды любіць, Але ж, дзеяй […]...
24. Тры матылькі ля свечкі-сонейка Тры матылькі ля свечкі-сонейка ўначы Спазнаць імкнуліся: “А што гэта – агонь?” Адзін здалечку баязліва пасачыў – І па вяртанні […]...
25. Мялеюць рэкі, сохнуць травы, дрэвы Мялеюць рэкі, сохнуць травы, дрэвы. I стала маласнежнаю зіма. Здаецца, пацішэлі птушак спевы. Маўчыць зязюля, быццам і няма. Хто вінаваты […]...
26. Зімовы лес Зімовы лес – Крыштальны сад У звоне промняў заінелых. Сняжынак свеціцца пагляд На галінках белых-белых. Ліецца ціхае святло Ў ранішнім […]...
27. Расце атава Расце атава. Укос другі Касцоў пакліча неўзабаве. Буслоў бясконцыя кругі, У сэрцы большае тугі, Як на бязлюднай пераправе. Як на […]...
28. Няхай з мяне смяюцца тыя Няхай з мяне смяюцца тыя, Хто збеглі з дому ў iншы рай, Але й на горы залатыя Я не змяню […]...
29. Няхай з мяне смяюцца Няхай з мяне смяюцца тыя, Хто збеглі з дому ў iншы рай, Але й на горы залатыя Я не змяняю […]...
30. Я дзякую Богу Я дзякую Богу за сэрца разбітае, з асклепкау сабранае клеем кахання. За годы пакут, не з табою пражытыя. За то, […]...
31. Сінь калядная Адвядзі сябе ў сінь калядную – У цямрэчы з сабой схаваць Мары плоскія, другарадныя І кашмараў нязбыўных раць. Ад нары, […]...
32. Лятаў да блакітаў Лятаў да блакітаў Па песні жаўрук, Кідаў нам, здабыты, За гукамі гук, Бясконцаю ніткай Выводзіў узоры Над травой аксамітнай, Пад […]...
33. Дзедаў тытунь У час маленства – светлы час! – Бязбожна ўсе так не палілі. Дзяды, выхоўваючы нас, З цыгаркай болей гаманілі. Бывала, […]...
34. У праменьні зорнай цішыні У праменьні зорнай цішыні Горад за вакном Даўно маўчыць. І, забыўшы стомленыя дні, Любая заснула на плячы. У імгненьнях мройна-залатых […]...
35. Калі ты ад Радзімы на сотні кіламетраў Калі ты ад Радзімы на сотні кіламетраў – з’ядае сум душу… І ў цішыні пішу два словы на паперы: я […]...
36. Майму маленькаму Ты кранаеш мяне ножкамі, Быццам ціхенька ходзіш. Ты пяшчотна сваім ручкамі Па жывоціку маім водзіш. Я шчасліва ад руху кожнага, […]...
37. Сонцам пяшчотным угрэты Сонцам пяшчотным угрэты, Атулены кволай травой. Ён той хто ў полымі веры Ды з гонарам ў сэрцы, Адважна ён крочыў […]...
38. Партызан Памяці Віці Сітніцы Нізка хмары плывуць над зямлёю, Бор аб нечым маркотна гудзе. Патаемнай сцяжынкай лясною Партызан у разведку ідзе. […]...
39. Байка Мода на мову? Гэта цікава Ціха Карова Казе сказала Тая стаяла ў сваім хляву І “па-кароўскі” усе “МУ” ды “Му” […]...
40. Барометр жыцця Любушцы “Барометр” жыцця… другога параўнання як не шукаў, я адшукаць не мог. Матуліна любоў, сустрэчы, раставанні І роўня для цябе […]...