Верш Бездань
Звыклы свет наш раптоўна змяніўся,
Павуціннем расколіны сталі.
Вечны сум на зямлі зарадзіўся,
Загубілі старыя скрыжалі.
Быццам мора раптоўна ўзнялося
Ды закрыла сабою ўсё неба,
Прадказанне ў імгненне збылося,
Вывяргаецца змрок цераз нетры.
Сонца болей не свеціць яскравым,
Нібы шчасцем акружаным, светам,
Тым бясконцым жыццём так жаданым…
І ніхто не пазнае пра гэта.
Зарыпела гнілая аснова,
На вачах пасялілася шэрань.
І жыццё не пачнецца нанова…
Засталася вакол толькі бездань.
Ещё вершы:
- Тры Тры вятры прайсці за Шчасцем тры дажды пражыць за Шчасцем тры гары збурыць за Шчасцем тры агні скіпець за Шчасцем […]...
- Прыгажосць, таямніца і бездань ходзяць утрох Прыгажосць, таямніца і бездань ходзяць утрох. Але ведаеш, бездані не трэба баяцца, Бо страх – тая самая радыяцыя, Якая атручвае […]...
- Хто долю сваю знае Хто долю сваю знае? Ніхто… ніхто… ніхто… Долю хто кахае? Ніхто… ніхто… ніхто… Долю сваю заве хто? Ніхто… ніхто… ніхто… […]...
- Наталялася шчасцем Наталялася шчасцем – Была поруч з табою. Потым шчасцем было Зрэдку бачыць цябе. А цяпер маё шчасце – Як прыходзіш […]...
- …Душа сумуе па душы *** Душа сумуе па душы. Як неабходна ім сумоўе, Нібы каханне ці здароўе, Нібы само жаданне жыць. Як гэта трэба, […]...
- Апошняя паранджа Муэдзін ахрып і з мінарэта, стомлены, як вол, пачаў мычэць. Не ідуць – крычы хоць усё лета – мусульмане верныя […]...
- Жыццё – нібы цягнік Жыццё – нібы цягнік… Гады мае – вагоны… Ўсё болей іх, цягнік усё расце. Ды сэрца – паравозік неўгамонны, Разгон […]...
- Не існуеш Не існуеш, не існуеш, а проста пішаш словы як з-пад асадкі трапіць верш – нібыта жыць нанова. а як раптоўна […]...
- Зварот да крытыкаў Дык зразумейце ж вы жыццё паэта! I не шукайце хітрасці ў яго. Яго душа раскрыта перад светам I свеціцца, як […]...
- Родны край Мая радзіма, родны край Адзін такі ты у белым свеце Ты для мяне як быццам рай! Тут радасна смяюцца дзеці […]...
- Прысвечана L А на небе лагодныя зоркі Штосьці шэпчуць маркотнай луне. Але ж ты не шкадуеш мяне – Толькі позірк кідаеш свой […]...
- Не ўдаецца жывое адчуць * * * Не ўдаецца жывое адчуць у палоне прыземленых дум. Чую шэпт: “Я цябе навучу…” Гэта сум. Гэта сум. […]...
- Музыкант Безнадзейна, пяшчотна, шчыра, Нібы чорны кавалак хлеба, Нібы белы птушыны вырай. Палюбіце стамлённыя рукі І плячэй заінелыя крылы, Гэты плач […]...
- Чароўны вершаў свет Чароўны вершаў свет, як таямніца, Нас разам згуртаваў і аб’яднаў. Як быццам у спякоту да крыніцы – Душою я цягнуўся […]...
- Мы Мы памерлыя, мы ненароджаныя, Мы забітыя і зьнявечаныя, Мы адныя, мы бездапаможныя, Мы заганныя і нявечныя. Мы чужыя у роднай […]...
- Стогнуць дрэвы пад востраю “шведкай Стогнуць дрэвы пад востраю “шведкай”, Збітым птахам ляцяць да зямлі. Абдымаюць апошні раз сцежкі, Пакідаюць у зямлі карані. За валюту, […]...
- Век чалавечы Пройдзе над ім вецер, і няма яго, і мейсца ягонае ўжо не пазнае яго. Псальм 102:16 Век чалавечы – Як […]...
- Выпадкі вайны (працяг) Вайна наогул не ад Бога Вайна-страшэнная бяда Вайна ў нікуды дарога Вайна як мёртвая вада Вайна – пагібель і раненні […]...
- Падымі на руках раптоўна Падымі на руках раптоўна, Прыгарні да самага сэрца, І ўслухайся: малітоўна Ля твайго маё сэрца б’ецца. І губамі сваімі на […]...
- Гэта пры нас Гэта пры нас Беларусь забівалі, Гэта пры нас ёй магілу капалі, Ды аб ратунку яе мы не дбалі, Мы яе […]...
- Пачуцці Я памятаю тую восень, Той цёплы вечар, тую ноч. Сустрэў цябе, і мне здалося, Пайшоў, нібы-то, цёплы дождж. Той дождж […]...
- Не трэба мне казаць “бывай Не трэба мне казаць “бывай”, Бо сэрца больш не вытрывае болю. Ты лепш з жыццём мяне вітай, Жыццём, якое будзе […]...
- Зацішша на вакзале Апусцеў і сцішыўся вакзал, Разамлеў перон ад летняй стомы. Тут стралой Амура пранізаў На ствале кляновым сэрца Томы Некалі паклоннік […]...
- Гарадская зіма Зорка вісне, нібы залаты арэх, На з’інелым дроце трамвая. Так нячутна сёння падае снег – Быццам белая рысь ступае. Мне […]...
- Шчырае Родны край! У любую часіну верыў я ў тваю дабрыню. Ты таксама вер мне, як сыну,- я не здраджу і […]...
- Дапамажыце разабрацца Дапамажыце разабрацца! Што гэта дзеецца ў людзей? Мы сталі меней усміхацца, А рагатаць – яшчэ радзей. У чым, і праўда, […]...
- Мы ўсе хаваем штосьці Мы ўсе хаваем штосьці ад сябе. Не бачым, той шчасьлівае дарогі. А дзень наступны што нам прынясе? Адказы ці душэўныя […]...
- Верш прысвечаны творчасці Янкі Купалы І кожны твой верш, і кожны радочак, Напоўнены шчасцем і цеплынёй, Жыве ў іх каханне аб родным народзе, І думкі, […]...
- Таленты Яны на нас сышлі, бы прамяні, Пяшчотна дакрануліся – І раптам Стаў звыклы свет для кожнага другім, Бо таленты яго […]...
- Хто гэта, хто гэта Хто гэта, хто гэта Лета на поўдзень адцягвае? Чэрвень сунічны згарэў. Ліпень змарыўся ў пракосах. Жнівень згасае, Жнеўнікам колецца, Шапкай […]...
- Непаралельны Сусьвет Мкліва віецца налева, направа, Не абыходзячы чорныя дзіры Ўлёт, за сьвятлом асьляпляльна яскравым, Дзе яго мара зацягвае вірам. З розных […]...
- Загадкавыя, дзіўныя істоты Загадкавыя, дзіўныя істоты Жывуць ад Паазер’я да Палесся: Жытло іх – норы, звыклы стан – маркота; Яны – як тролі […]...
- Не верце, што падаюць зоры Не верце, што падаюць зоры, Што жніўнай парой уначы Высокія – падаюць зоры, Ім нельга нічым памагчы. Не верце, што […]...
- Я пішу гэта той Я пішу гэта той, якую я зусім не ведаю. Той, чый абрыс я бачыў адно толькі ў снах і на […]...
- Віншавальныя паштоўкі Дарагія Пабрацімы і сястрычкі, Гэта ж мы не бачыліся столькі! Усесаюзнай сталі пераклічкай Нашы віншавальныя паштоўкі. Ёсць дарогі – лёсу […]...
- Магутны Божа! Барані маіх бацькоў! Магутны Божа! Барані маіх бацькоў! І ад хвароб, і ад нядолі беражы! Вазьмі ў мяне маю пяшчоту і любоў – […]...
- Р. М Каханню нічога не трэба, Каханне нічога не просе, – Так радуе сіняе неба, Так цешыць валошка ў калоссі. Каханне, як […]...
- Калі паветра празрыстае Калі паветра стаецца празрыстым, Нібы паненка скідае спадніцу, Ценем няўлоўным, пажадным, ўсёісным Ты прыпадаеш да ейнай суніцы. Так, нібы Пан […]...
- Шэсць Калі табе шэсць – Страшэнна ўявіць Што там – за возерам блакіты За светам дзе лятаюць птушкі А на аблоках […]...
- Студня Нагнуся над студняю, каб убачыць самога сябе. Глядзяць на мяне з глыбіні то светлагаловы хлапчук, то сівабароды стары, а часам […]...