Верш Ледзьве сонца хмурынка заслоніць

Ещё вершы:

1. Канцы з канцамі ледзьве зводзіць лета Канцы з канцамі ледзьве зводзіць лета – няўжо прырода гэткая скупая? To луг травою буйнай не адзеты, то пчолам мёду […]...
2. Агонь Ззяе яскрава агеньчык далёка, Ледзьве заўважны нашаму зроку. Ледзьве даходіць да нас яго пах, Недзе хаваецца ён у кустах. Людзі […]...
3. Дзяўчына ды сонца Адна прыгожая дзяўчына Глядзела доўга ў далячынь Сядзеўшы дома, паглядаючы з аконца Спытала тая дзеўка ў сонца: “Чаму я не […]...
4. Наша прырода Наша прырода прыгожая вельмі бяздонныя рэкі, палі і лясы. мы часта не заўважаем як высякаем гэтыя лясы, як забруджваць бяздонныя […]...
5. Сонца схавалася, глянулi зорачкi Сонца схавалася, глянулi зорачкi Месяц па небу плыве Ты спадабалась мне з першага позiрку Думкi мае пра цябе Сонца схавалася, […]...
6. Готыка “Святой Ганны Загад пячаткай замацаваны – Пярсцёнкам бiскупа самога, Каб грахаводнiцу дзеўку Ганну Аддаць на споведзь агню святога. Агню за тое, што […]...
7. Сэрцам да Сонца Птушка бачыць абшары ў палёце – Чалавек так не можа падняцца. Чалавеку толькі застаецца, Што на сэрца сваё спадзявацца. Ім […]...
8. Ледзьве відаць яго – Калі свісталі над табою кулі і побач разрываўся ўжо снарад, святыя словы “родная матуля” ты ўспомніў у апошні міг, […]...
9. Мае Сярэднявечныя прыгоды алкавечныя Варагі мне налілІ у кубак брагі А потым збіценю і мёду ў рог. Так на шляху з вараг у грэкі […]...
10. Зімовае сонца Сонца ў студзені дурэе – толькі свеціць, ды не грэе. Снег блішчыць, аж вочы слепіць. Снежных баб ніхто не лепіць. […]...
11. Сонца і Смерць Цёмных начэй шкадаванне, і боль Раны глыбокай. Палае касцёр, Верным сяброўствам звязаўшы з імглой Сцятыя промні агню…Калідор Між пачарнелых ад […]...
12. Пасля завеі Пушыста, светла, ціха На выспах, на балотах. Завея, як ласіха, Качалася ў сумётах. Сярод лясін каравых Мароз трашчыць нядрэмны, I […]...
13. Намалюйце сонца! Калі ёсць сэнс, дык намалюйце сонца! Хай промні азараюць ваш пакой. Пляваць жа вам, што свеціць не з аконца, Галоўнае […]...
14. Людзi без крылаў Дайце мне лейкапластыра Заклеіць на крылах дзірку, Бо людзі бяз крылаў нашчасныя, Бо людзі бяз крылаў знікнуць. Мы дзеці святых […]...
15. Тварцам агню Агонь з нічога не ўзнікае. Павінна ўсё-ткі штосьці быць, Што разам з тым агнём знікае, Калі аблонь агню гарыць. Павінен […]...
16. БАЛАДА САЛАМОНА РЫСІНСКАГА (1560 (?)-13.11. 1625) Ты ў князёў Радзівілаў прыдворны паэт. Ты не рыфмы рыфмуеш, ствараеш свой свет, У якім беларус мае […]...
17. Мне сніцца Мне сніцца: Замкнёны аўтобус вязе Мяне па страшэннай эры, I нельга слязе, майго смутку слязе, Зляцець на атручаны бераг. А […]...
18. Колісь я па руску ўсё пісаў Колісь я па руску ўсё пісаў, Баючыся матчынага слова, Бо казалі, кожны гэта знаў, Што не трэба больш другая мова. […]...
19. Словы жудасна паміраюць Словы жудасна паміраюць, Патухаюць, як светлякі. Забываюць іх, не паўтараюць І газеты, і языкі. Толькі недзе ў далёкай вёсцы З […]...
20. Твае глыбокія лясы Твае глыбокія лясы, Празрыстыя, як люстра, рэкі… І звон ураніцу касы, І цягніка наперад рэйкі. Люблю цябе. Усю. Як ёсць. […]...
21. Не верце Не верце, што дрэвы не тужаць ніколі. Шчымліва журбуюць яны й на прыволлі па песнях птушыных, не чуць якіх болей, […]...
22. Ты жывеш далёка ад мяне Ты жывеш далёка ад мяне, Дзе Бяроза берагі цалуе. Я з табой бываю толькі ў сне – Маё сэрца па […]...
23. Народныя гулянні Нешта робіцца ня так у Краіне “небарак”:выйшлі увечары гуляць, а вакол АМАПа раць. Толькі селі на метро, як спынілася яно. […]...
24. Адвернутыя твары Адвернутыя твары глядзяць кожны у сваю далечыню у сваё мінулае у сваю талерку Адвернутыя твары рэдка паварочваюцца найчасцей калі зацякае […]...
25. Летнім ранкам на выправу Летнім ранкам на выправу, Ды з імпэтам я нашча, Рушу з вудай шыбка варта, Мо злаўлю я акуня? Мроіць мне […]...
26. Захад сонца Ты глядзела на захад сонца, ты смяялася промнем вясны. І ціха знікала далека, бясконца. Я клікаў цябе і не верыў […]...
27. Загляне сонца Загляне сонца ў наша ваконца, Хатку асвеціць праменьмі – Па цёмнай ночы ажывіць вочы Боскім да працы натхненнем. Позна мы […]...
28. Натчына сонца Натчына сонца У ранку ў акенца Сонца зірнула, Лягло на люстэрцы І ціха заснула. Прачнулася Ната, Шчабеча, смяеца: -Ой мама, […]...
29. “Прачніся, сонца – час ужо…” Прачніся, сонца – час ужо, Грукоча ў дзверы зімні ранак. І подых ветрыка яго Па свеце разнясе світанак. Я разгадаю […]...
30. Быў,,Сонца дар,, , як жыцьцядар Быў,,Сонца дар,, , як жыцьцядар У саўковыя часы, Быў трырублёвы,,каленвал,, , Пахмелльля што прасіў. Гула краіна вершалінай Між земляў і […]...
31. Дзеці Сонца Зміцеру В, Альегрду Б., Іллю С, Віктару Ж. Сонца – сподачак спякотнае плямы, На якім цяжарнае яйка чакае жаўток. Было […]...
32. У чаканні сонца Мне так халодна у Гэтым горадзе сонца… У вочы ляціць лісце зімы, Я гляджу Праз сваё аконца, Дзе каханая мая […]...
33. СОНЦА Бачу: Чуе маё Сонца – Адчувае нават спiнай – Як сягае позiрк донца, Аж трапеча над пахвiнай!.. Ах! Няма у […]...
34. Усход сонца На усходзе неба грае Пераліўным блескам, Сыпле золата над гаем I над пералескам. Чуць-чуць дрогне, праліецца Чырвань на усходзе – […]...
35. Сонца на небе Сонца на небе, I кветкі наўкола, Весела круціцца “Чортава кола”, Дзеці шчабечуць; Свет наш – скарбонка, Поўніцца вечнасць Радасцю звонкай. […]...
36. Льецца сонца Льецца сонца апошнім святлом На змоклыя пожні, лясы. І хмары, і ноч чорным крылом Нагадалі твае валасы. Не цябе. Зусім […]...
37. Сонца купаецца ў соснах Сонца купаецца ў соснах, Скінуўшы з плеч аблачынку. Выткала ночка на кроснах Тонкую ніць-павуцінку. Травы ў маўклівым спакоі Нізка схілілі […]...
38. І не шкадуе чэрвень сонца Жонцы І не шкадуе чэрвень сонца Поўных жмень, І зноў пастукаўся ў аконца Гэты дзень, І ўсё ляціць па хвалях […]...
39. Сонца чырвоным пеўнем Сонца чырвоным пеўнем За копы садзiцца, Пахне навокал сенам, Травой-медунiцай. Тата касу наладзiў, Правёў па лязу “брывою”; Рукi пружацца сiлай, […]...
40. Зыходзiць сонца па-над Бугам Зыходзiць сонца па-над Бугам, У колер руж фарбуе хмары, I араты iдзе за плугам, Увесь ў сваёй спрадвечнай мары Калi […]...