Верш Народнаму пасланцу

Ещё вершы:

1. Мсціслаўцы Мы мудры народ – мсціслаўцы, Мы моцныя духам і сэрцам сваім. Нашчадкі князёў і выдаўцаў. Унукі Альгерда, Лугвеня сыны. Мсціслаў […]...
2. Жыві, Беларусь! Жыві, Беларусь! Веру, будзеш жыць заўсёды. Святло “Пагоні” будзе сэрцы нашы акрыляць. Жыве, жыве наш край пакутны і свабодны, Нескароная […]...
3. Страчаны свет І ты адчуваеш у апошнім імгненні, Што страціў надзею і страціў любоў, Што страціў, нарэшце, сваё разуменне, Што колер і […]...
4. Я пакрыўдзіў цябе учора Я пакрыўдзіў цябе учора Ты за гэта мяне прабач Не шкада мне нічога, нічога Каб не чуць белай кнігаўкі плач […]...
5. Мае слёзы Я забываў цябе, мая Айчына, Ў часы дажджоў, часы нямог. Я не чытаў цябе, Францыск Скарына… І Багдановічаў “Вянок”. Мой […]...
6. Мая бабуля Мая бабуля ня ведае болю яна думае што голад гэта ежа галота гэта багацьце смага гэта вада яе цела як […]...
7. Каля твайго парога Вясёлка над Белай Руссю – гэта мая мара, ляцяць пад вясёлку гусі, нібы пад вянец, па парах. Туманы над Белай […]...
8. БАЛАДА ФРАНЦІШКА САВІЧА (1815-1846) Першы снег, як чыстая папера, На якой напішацца крывёй Шкодны верш пра беглага жаўнера, Што далёка ад зямлі сваёй […]...
9. Дзе той народ, хто волатамі зваўся? Дзе той народ, хто волатамі зваўся? Каго ня зломіць ні страла, ні меч, Хто галавою ў неба ўпіраўся І сонца […]...
10. Па гэтай зямлі ўрачыстай Па гэтай зямлі ўрачыстай Хадзілі, як лярвы, яны; Кляліся ня здраджваць раз трыста… О, чорныя здані вайны! Паслухай у гневе, […]...
11. БАЛАДА КАСТУСЯ АКУЛЫ (16.11.1925– 29.01. 2008) Далёка Радзіма, як зорка Венера, Якая заўсёды ўначы прад вачыма Была, і ў душы не цямнілася вера, […]...
12. Мой родны кут Горад мой родны Як люблю я цябе и на вернасть тваю прысягаю табе. Ганаруся табою і народам тваим і лічу […]...
13. Мана – не знік ты! Мана – не знік ты! Не! Ты тут, са мной! Дасюль цябе І бачу я, і чую! Твой голас, лік […]...
14. Мая Айчына О, Беларусь-Літва, мая зямля! Вялікая мая зямля-Айчына, Мы ўсе браты, яднае нас яна, Дастойным будзь сваёй зямлі ты сынам. Тут […]...
15. Дыпламаваны Баран У адным сяле (не важна – дзе) Хадзіў Баран у чарадзе. Разумных бараноў наогул жа нямнога, А гэты дык дурней […]...
16. Стары замак Калісьці ў часы старажытных князёў Вялізныя дрэвы раслі. Сярод гэтых дрэваў ўжо колькі вякоў Ляжаў раней замак стары. Ня ведалі […]...
17. Вэндэтта Не народ для ўрада, а ўрад для народа – Куля ідэю не можа забіць! Там жыццё рай, дзе свабоды край! […]...
18. БАЛАДА ГАЯ ДЭ ПІКАРДА (20.07.1931-21.04.2007) Туманны Лондан, як каменны човен шэры, Плыве праз акіян і праз вякі плыве. І нехта ў сонцы бачыць залатыя […]...
19. Ці метад памылак і спробаў? Ці метад памылак і спробаў? Ці мэта, каб край мой маўчаў? – Над мовай, нібыта Чарнобыль, Распята крыло крумкача… Мне […]...
20. Ашмянскае ўзвышша (Прысвячаю 665-годдзю г. Ашмяны) Ашмянскае ўзвышша на карце краіны – Маленькая плямка, а край сам – былінны. Здаўна тут жылі […]...
21. Селькор На прастор Беларусі квяцістай, На шырокі свабодны прастор Выплыў ты, сакаліна-арлісты Беларускіх загонаў селькор. Узгадавала цябе завіруха, Ускарміла шумлівае жыта, […]...
22. Благаславенны край наш Благаславенны край наш, ад азёраў сіні! Лугоў раздольле ды шырокі стэп, Сынам даючыя жыцьцё жанчыны І нівы, родзячыя хлеб… Благаславенныя […]...
23. Дзень добры, Жупраны! Дзень добры, Жупраны! Дзень добры, Жупраны! Вось сёння з Ашмянаў Я хутка сабраўся, прыехаў да Вас. Мо, і нечакана, Ці […]...
24. Вецер кідае лісце ў вокны Вецер кідае лісце ў вокны, пад дажджом каштаны дрыжаць. Я стаміўся ад гэтай восені, я стаміўся цябе кахаць. Спадзявацца, у […]...
25. Галасы – каласы пад сярпом Тваім, Божа * * * Памяці Зміцера Сідаровіча Галасы – каласы пад сярпом Тваім, Божа. Песня корміць, як хлеб. І ў ліхія […]...
26. Успаміны Францыска Скарыны О, Піцер, мой прытулак! Тут жыў, тварыў і кнігі выдаваў. Ты мой карабль, падарунак Цябе без меры я кахаў. Я […]...
27. Самаму светламу пачуццю прысвячаецца Самаму светламу пачуццю прысвячаецца… Мне заўсёды цябе не хапала: у вясновым п’янкім паўзмроку, дзе чаромха пялёсткі губляла ў рачаін гаманкіх […]...
28. Эмігранту Брат беларус, у далёкі край, Цябе мы сёння выпраўляем, Заўсёды ў шчасці сустракай, Таго, што мы ўсе жадаем. Жадаем радасці […]...
29. ДА ДНЯ НАСТАЎНiКА Настаўнiк! Ты – як Бог: Сляпых вiдушчыш, Даючы iм вочы. З калень Падняцца многiм дапамог, Хто да навукi змалку быў […]...
30. Ёсць зямля, дзе Анёлы з блакіту прадуць Ёсць зямля, дзе Анёлы з блакіту прадуць Пражу дзіўнай красы для нябесных абрусаў. На зямлі той прыгожай шчасліва жывуць, Праслаўляючы […]...
31. БАЛАДА ГЕНАДЗЯ КАХАНОЎСКАГА (8.01.1936– 15.01.1994) Па Віленскай зямлі, нібыта па Галгофе, Самотны беларус няспешліва ідзе. Ён ведае, што мы народжаны ў Еўропе, І […]...
32. Я цябе прыгадаў В. М. Я цябе прыгадаў Басаногаю, шустраю, тонкай. Пад нагамі рассыпала Раніца зерні расы, І тады, у далёкія тыя часы, […]...
33. Свабода з вытокаў Улада не можа навесці парадак… Анархія? Дык гэта так людзям страшна… Бывае, Што схопяць так дужа за карак, Вось гэта, […]...
34. БАЛАДА РЫГОРА ШЫРМЫ (20.01.1892-23.03.1978) “Песня родная-душа народа”,- Мовіш, і паўторыць словы Бог. Песня светлая– калі свабода, Песня чорная– калі астрог. І спяваеш ты, […]...
35. ПУШЧА Валожынскi край – Налiбоцкiм завуць, Падзей адбылося тут гушча. Тут iслач з Бярэзiнай вольна плывуць, А край акаляе наш – […]...
36. Дзецям Дзецям. Нашу мову ня зьведалі На гадах, вы, малых… Дочка з сынам – вы бедныя… Гэта я вас зьбядніў. Гэта […]...
37. Народ, Беларускi Народ! Народ, Беларускi Народ! Ты – цёмны, сляпы, быццам крот. Табою ўсягды пагарджалi, Цябе не пушчалi зь ярма I душу тваю […]...
38. Даўніна У старадаўнія часы **Па ўсёй Русі, нібыта ў сне, Ліліся з неба галасы- **Анёлкі пелі гімн вясне, А на зямлі […]...
39. Маёй краіне Людзі кажуць, што яе няма. Змаганні нашыя, пакуты – усё дарма. Няўжо нікому непатрэбная твая Такая родная, спрадвечная зямля? Прабач […]...
40. Пытанні суайчыннікам Помнікі Леніну, малебны за Мураўёва… Народ, беларускі народ, ты здаровы?! Ганьбіш сваё, уздымаючы помнікі катам… Скажы, ты цвярозы ці трошкі […]...