Верш Вырва
Ночы водар як дзеўкі лядашчай,
Хмелем тайны зацягне у цвіль….
І мастацтва любошчаў няйначай
Ператворыць Неронам у пыл..
Тхне, смярдзіць, быццам багна якая,
А праз мгненне – шляхцянка між зор.
Калі пойдзе, яна ж не спытае
Ці знарок свой падраў ты condom…
(1 votes, average: 5,00 out of 5)Ещё вершы:
- Адзіны і самотны Адізны і самотны, дарога нібы лёс Віхляе і кружляе нібы паперы стос Табою не спісаны, аднак чытаць ты мог Як […]...
- САД Ізноўку ў сад я свой зайшоў, І водар яблык б’е наноў, Салодкі пах і шум у вачах, То яблык пах, […]...
- Чорны рыцар, самага чыстага белага святла Ён па шляху сваім ідзе, Хоць дзе ягоны шлях незнае. Пячатку цяжкую нясе, Але пры гэтым свет кахае. Ён любіць […]...
- Ах, якая вясна! Ах, якая!! Ах, якая вясна! Ах, якая!! Несупынны экстаз!!! Так прыгожа – аж думка лякае: не ў апошні бы раз. Не ў […]...
- БАЛАДА ПЯТРА КРАЧЭЎСКАГА (7.08.1879 – 8.03.1928) Прага. Альшанскія могілкі. Светла Сцежка вядзе праз гады і праз лета Зноў да цябе, быццам бы да […]...
- Шахерэзада Дык што такое вечны шах? Для шахматыста гэта проста – Калі не маеш спраўны дах, Пячы вышэйшага…, каб косткай… Той, […]...
- Я вярнуўся ў свой стан Я вярнуўся ў свой стан. Я цябе зноў не бачу. Наша шчасце – падман. Ужо ні што не перайначыш. Усё […]...
- А ты ідзі! Дарог у свеце многа, А ты між іх сваю знайдзі. Няхай нялёгкая дарога, А ты ідзі, А ты ідзі!.. Няхай […]...
- Табе, з прытомленым сэрцам Табе, з прытомленым сэрцам, Прысыпанаму сівізной, Хочацца зноўку сустрэцца З далёкай сваёй вясной. З той, што выходзіла адвячоркам Да возера […]...
- Сумленне – нязручная рэч Сумленне – нязручная рэч І сёння, дарэчы, не ў модзе. Ды як ні адкідваю прэч, Яно ад мяне не сыходзіць. […]...
- Справа Я аддаў ёй свае сэрца, Яна сказала – гэта брак Але не трэба кідаць справу Каханне не даецца так! Шляхі […]...
- Сустракай Сустракай. Да цябе прылячу я заўсёды здалёк, Бо ў спадчыну крылы бялюткіе маю. Тут маленства майго няупэўненны крок, Пацалункі ў […]...
- ПАЭТ Такога творчага натхнення не бачыў свет з часоў стварэння. Упаўшы ў поўную адключку ад рэчаіснасці зямной, паэт страчыў, схапіўшы ручку […]...
- МАНАЛОГ АБЫВАЦЕЛЯ Якая розніца, якое заўтра свята, І хто яго прыдумаў, і калі?.. Галоўнае – каб выдалі зарплату І раз у тыдзень […]...
- Якога колеру вайна? Якога колеру вайна? Хто гэта ведае, скажыце, Калі задоўга да жніва Самлелі каласы у жыце. Якога колеру вайна? Калі не […]...
- БАЛАДА ЛАРЫСЫ ЗАСІМОВІЧ (1967–1992) Згараюць дні пражытыя і ночы… Згараюць фарбы ў незямным агні… І неба ў хмарах, як у дыме плошча, Дзе […]...
- Белыя слёзы зімы Здаецца, белыя слёзы зімы Цяпло выпраменьваюць волі. У кроплях-ільдзінках наўкола хмызы – Пакручастых сцежак нядоля. Далонь у далоні, ідзем да […]...
- Я СВОЙ Я СВОЙ Казычуць прамяні праз лісце клёнаў. Што даражэй цяпер між імі дарагіх – Шаптанне лісцеў ветрыкам кранёных, Ці сонца […]...
- Лета на сене … Ці спалі вы хоць кольвечы на сене? Калі не, то шмат чаго згубілі… Яно-та, канечне, ня белая пуховая пасьцель. […]...
- Зайшоў ужо над рэчкаю Зайшоў ужо над рэчкаю Круг сонца залаты, І шэпчуць казку даўніх дзён У жоўцені лісты. Далёкі голас чутны стаў, Далёкі […]...
- Паэт, дождж і вечар Блукае паэт утрапёна Пад моцным халодным дажджом, Як быццам не мае ён дома, I дом яго – дах парасона, I […]...
- Люблю я навальніцу ранкам шэрым Люблю я навальніцу ранкам шэрым, зь вятрыскам, мякка дзьмуючым у твар, зь бялюткім небам, бы аркуш паперы, што думкі схоўвае […]...
- МАЯ ПРЫВІЛЕЯ Ты вечна ў хлусні справядлівы, Я ж з праўдай сваёй ніякая. Ты быў, як заўсёды, шчаслівы, А я, як ніколі, […]...
- Загінуты боль Загінуты боль, адзінота ў сэрцы Душа ў змаганні, а целу спакой. І ведаеш ты, не адчыніцца дзверца Не пойдзе дадому […]...
- Пажаданьні для дачкі Браславы Чаруй. Даруй. Кахай. Сэрца пяе няхай. Водар сунічны, Пах навальніцы, Смакі жыцьцю надавай. Сярдуй. Крыўдуй. Палай. Радасьць і боль прымай. […]...
- БАЛАДА УЛАДЗІСЛАВА ГАЛУБКА (15.05.1882-28.09.1937) Вандроўны тэатр не па свеце вандруе, А толькі з самотнай душы– да душы І ў душах, нібыта ў палацах, […]...
- БАЛАДА АРЦЁМА ВЯРЫГІ-ДАРЭЎСКАГА (4.11.1816–1884) “З Беларушчынай не развітаўся. Гэта мой ідэал,”– ты пісаў І праз ночы душою вяртаўся У той край, дзе раса, […]...
- БАЛАДА ГАЯ ДЭ ПІКАРДА (20.07.1931-21.04.2007) Туманны Лондан, як каменны човен шэры, Плыве праз акіян і праз вякі плыве. І нехта ў сонцы бачыць залатыя […]...
- Калі Везувія Чарнобыльскага змрок Калі Везувія Чарнобыльскага змрок Дыхнуў у твар краіны Ефрасінні, Атрутны водар сапсаваў на час Ёй зрок, Змяніўшы шэрым задуменна-сіні. Калі […]...
- Чарадзей Чары дзей, Чарадзей Усяслаў! Праз туманы гадоў і вякоў! Ад навалы чужое пазбаў, ад бяспамяцтва гнюсных акоў. Не змарнела на […]...
- Патапіў этап застойны Патапіў этап застойны Багна, бруд, ня даць, ня ўзяць. Чым шырэй твае абдоймы, Ты прасьцей цябе распяць. Молат. Звон цвікоў […]...
- А я ня ведала цябе А я ня ведала цябе… Пяшчоту слоў, блакіт пралесак, Ды водар траў у вясновым сне, Што мякка вабіць на ўзлесак. […]...
- БАЛАДА АЛЬФРЭДА РОМЕРА (16.04.1832-24.01.1897) Хаваецца сонца ў снапах залатых, І жнейкі спяваюць аб днях маладых, Аб юным паўстанцы, што ў бітве загінуў, Пакінуўшы […]...
- Лiпы Хутка лiпы адцвiлi. Лiпеня палова праляцела, не вярнуць гэтую пару. Падалося мне, што Мiнск пахне адмыслова: водар хлеба, нешта йшчэ […]...
- САЛОДКІ СОН САЛОДКІ СОН Ты да мяне прыйшла, праз доўгае растанне, З часоў, калі была не ў марах, і не ў сне, […]...
- Я кожны міг імкнуся да цябе Я кожны міг імкнуся да цябе Праз часу неабдымныя абсягі – Усё жыццё – і ў шчасці, і ў бядзе […]...
- Ты мяне, калі зможаш, прабач Маё сэрца так доyга баліць… Што здаецца не здолею болей… Без цябе y гэтым свеце пражыць… Каб не згінуць пад […]...
- Гімн Вясне Прачніся на досвітку, выйдзі на двор, Сустрэнь сонца першыя промні! Вясной патыхае абуджаны бор І свежая кроў грэе скроні. Расчынены […]...
- Пальчык Прыклала свой пальчык да вуснаў: “Маўчы…”, Вяла па прыступках мілосьці ў нябёсы… Мне помніцца млосная сьпеўнасьць начы, Якая сьпяліла сьвітальныя […]...
- Дыхаць мець моц Зоркі змяняюць мапу нябёсаў, Як толькі злятаюць адтуль, Кожная пойдзе сама, сваім лёсам, Сказаўшы нябёсам: “Пакуль”. Знічка адчуе пах пераменаў, […]...