Верш Апошні Звычайны герой

Параненым зверам, трымаючы боль,
Адхланнем па кроплі струменіцца кроў.
Абрысы ў чыровонае вадкасці мрояў
Сыходзяць у неба, як смерці герояў.

Ліст жоўты зажнівіцца першай трывогай,
У цемрыве блізкай сканалі ўсе богі.
Строй мараў апошніх вітае “Рубонам”,
Тчэ павуцінне восень няўлоўна.

На ўзлеску вяргіня ўздыхае самотна,
Прачуласць канання, журба перад плотам,
Які зберагае ад свету ўспаміны,
Між горкай шыпшыны і чорнай маліны,

Між гронак зламаных крывёй набрынялых
Салёнага смакам вайны вінаграда.
Здзічэлых палеткаў на покрыве страхаў,
Між дамавінаў жывых і праклятых.

Ня руш, як імгненне, ня дыхай, як поўня,
Па рэшткам пакінь для свабоды і долі.
Хай сэрца грыміць кананадай у скронях,
Душа хай трапеча ў крывавых далонях.

Трываннем мацуйся, жывіся паветрам,
І вольным ляці з ненароджаным ветрам
Параненым зверам да сонца і зорак,
Такім як ты быў, Звычайным Героем.

(2 votes, average: 3,50 out of 5)

Ещё вершы:

Я жадаю Быць Я жадаю быць паветрам… Дыхай разам, дыхай мной. Я жадаю быць вадою… Хай зыйдзе твой боль. Я жадаю быць зямлёю… […]...

Лета вятрыскам суворым Лета вятрыскам суворым, вільготным Кранаецца рэхам паўднёвай вайны. І тыя, хто быў, маладым і нязгодным — Ліпень ўсё роўна забраў […]...

Чытае Сяргей Вераціла Чытае Сяргей Вераціла Цесна словам у строме бурлівай маўлення – напіраюць адно на другое, штурхаюць, задыхаюцца болем ці прагай натхнення, […]...

Зверам стань Ты не вершыня светабудовы, Элемент ты складовы, Не лічы, што ты найвышэй… Адракісь ад прытомнасці, Адракісь ад свядомасці, Зверам стань, […]...

Стыхія Прастора шумела, кіпела, раўла Над горадам ціхім Находка, I бліскалі ўніз за стралою страла, I гром адзываўся каротка. А потым […]...

Герой Злосна сказаў: “Уставай, пяхота! Мы не на пляжы, а на вайне”. І лёг на змяіныя скруткі дроту. І дзвесце салдацкіх […]...

Забіты герой Ляжыць герой, забіты ў змаганні за жыццё. І галашэнні чуюцца на могілках бясконца. Іх вобразнасць вышэй за шчырасць слёз, Што […]...

Звычайны сон Месяца светлы блін Плыве па начным аблокам. Крочу дадому адзін І цішыні гул навокал. Збоку вялізны палац Пустымі вакенцамі ззяе, […]...

Звычайны ранак Звычайны ранак… ********************************* Вясна вясёлкавым крылом Малюе мой звычайны ранак: Усмешку маміну, наш дом – Заўсёды ўтульны і прыбраны. Пралесак […]...

Звычайны дзень Нічога цікавага, усё як заўсёды. Звычайнае сонца ў шэрым акне, Па вуліцы цягнуцца ціха істоты: Людзі, сабакі, машыны ў чарзе. […]...

Звычайны звычай Звычайны звычай – Кантэкст кахання: Сядзець за кавай, Маўчаць да рання, Глядзець у кубак, Расказваць нешта, Смяяцца з жартаў – […]...

Трагедыя ў стыле gothіc. Track 6 – “Герой” Крок… Яшчэ крок… Гарачыя вочы… Цемра… Цьмяная ноч… Лес… Цішыня… Месяц вабіць застылыя дрэвы. Іх цені змяшаліся пад чорным покрывам […]...

Трыялет Цані імгненне кожнае жыцця, бо і жыццё ў нас — адно імгненне. Яшчэ — юнацтва, а ўжо — сталенне… Цані […]...

Апошні свечкі жоўты дым Нібыта асвятлёны святым ценем, Ідзеш наўпрост збуцвелага лісця… Шарэнгай ўздоўж імачча зверы, Недапражытага жыцця.. Нібыта праклянуты Праметэем, Задзьмуў іскру ягону […]...

Зімовая замалёўка Зноў мароз за акном чаруе: Бы каралы кусты і дрэвы. Ледзь прыкметныя цені… Пануе У гэтай казцы зіма-каралева. Промні сонца […]...

Не жадаю цябе губляць Пагрузі мяне Ў глыбокія сны Морфій, кайф Тваё аблічча тае * Не крадзі! Стралой не працьмі Бо святло Мой палёт […]...

Досьвед Досьвед – гэта гады, Якія ты пакінуў наступнікам у пакаленнях. Пачуцці – хвалі вады, Якую ты выпіў стагоддзі таму і […]...

Апошні гук Апошняя хвіліна, хвілінка, хвіліначка, апошні позірк у родную даль… і смокча так дужа пад лыжачкай, але хутка заб’юць, і не […]...

У АПОШНІ РАЗ Засмяглі вочы ў стомленым чаканні, Палынна-горкім позіркам лаўлю Тваё такое блізкае дыханне, Тваё “Мая на ўсё жыццё. Люблю…” І стоена, […]...

Ні я быў першы і ні я апошні Ні я быў першы, і ні я апошні. Шмат хлопцаў пракладалі з табой шлях. І кожны з іх па кропельке, […]...

Апошні званок Апошні званок Няўмольны рух жыцця і хуткаплынны. Вось і для вас прыйшоў расстання час. Хвалюючыя ціхія хвіліны Яшчэ ўспамінам вернуцца […]...

Ні першы, ні апошні Ні першы, ні апошні на прамежку жыцця, на скрыжаванні поглядаў мая дарога – сумленне і цішыня. Я назіраю за паветрам, […]...

На апошні паверх На апошні паверх – Горад, цемра. І не тое, каб смех, Ці памерла. Холад, восень ідзе, Не жартуе І люстэрка […]...

У шлях апошні У шлях апошні, ў лёгкіх санках, Пасля развагі, а не здуру, Дзядуля цягне “нечытанку”, Каб здаць яе ў макулатуру. У […]...

Апошні лісток На галінцы вісіць Пажаўцелы лісток, Сірацінка дрыжыць І ад вільгацці змок. Ён не хоча ляцець у апошні палёт. “Ах, каб […]...

Апошні світанак Апошні світанак у небе згарае, Ляжыць з пуляй ў сэрцы юнак. Яго жыццё ўжо дагарае І каб Бог даў яму […]...

Апошні вечар Малюся за сяброў, Што ёсць і будуць, За лёс краіны І задароўе, за Цябе; калі я раптам Знікну, проста Абдымі […]...

Сноп апошні залатога жыта Сноп апошні залатога жыта Застаецца ў памяці палос… Гэтак і цябе не скосіць лёс – Мною ты не можаш быць […]...

Калі я дапішу апошні верш Калі я дапішу апошні верш І духам узнімуся над зямлёй, Я палячу туды, Дзе ты Жывеш, Каб стрэцца і развітацца […]...

Як распазнаць свой дзень апошні Як распазнаць свой дзень апошні, Каб, не губляючы хвілін, Усю душу, нібыта грошы, Раздаць на добры успамін? Каб напярэдадні расстання […]...

Яшчэ апошні будзе снег Яшчэ апошні будзе снег, Цяжкі, як позняе світанне. I юнай трызніцца вясне, Як непазбежнае – расстанне. Сплывае ноч у туманы. […]...

Апошні паварот..( памяці мамы) Апошні паварот…(памяці мамы) ****************************** За паваротам паварот – Імгненна хуткасць нарастае… …Стаю ля маміных варот І ўспаміны ў кош збіраю… […]...

Апошні раз заломіць рукі Апошні раз заломіць рукі Маланка ў хмарнай вышыні. Расой асыпаліся гукі Безжаўруковай цішыні. I да сяла сцяжынкай шэрай Падыдзе досвіткам […]...

Сышоў апошні снег з палеў Сышоў апошні снег з палеў, Птушыны спеў гучыць навокал, Зямля ўстрапянулася ад зімніх сноў І цёплы вецер дзме ў вока. […]...

Ці ў апошні раз я бачу гэта поле Ці ў апошні раз я бачу гэта поле? хто я такі? Ці проста чалавек? не выбіраем у жыці сабе мы […]...

Вецер зносіць апошні лісток Вецер зносіць апошні лісток І не вернецца ён больш ніколі. Вось таксама бывае ў жыцці: Пакідае ўсё, крамя болю. Разрываючы […]...

Апошні поезд мэтро зацягне на вакзал Апошні поезд мэтро зацягне на вакзал Каханьне прайшло, ды вось толькі, на жаль Засталася пустота, нейкі сумны адчай.. Не прыйшла […]...

Не згінай мяне, я не сагнуся Не згінай мяне, я не сагнуся, Не баюся ні страхаў, ні зла. Нездарма я з зямлі беларускай Непахіснай сасною ўзрасла. […]...

А старая, гляджу, распагніціла печ “А старая, гляджу, распагніціла печ”, Ды паленамі дно аблажыла, Качаргу абхапіла, нібыта той меч! Страхаў, дымам вакол, напусціла. З крыкам: […]...

Запаволіць свой ход гадзіннік Запаволіць свой ход гадзіннік. Закуру я зноў у адчаі… – Што так мучыш сябе ты, сыне?.. Ну, чаго табе не […]...