Верш Углядайся, мой сыне, пiльней углядайся
Углядайся, мой сыне, пiльней углядайся
У святыя абрысы бацькоўскай зямлi.
На чужыя спакусы душой не паддайся,
Каб нашчадкi мяне за свой лёс не клялi.
Каб не ўспомнiла горкiм дакорам краiна:
“I чаго ён быў варт, i нашто было жыць:
Нават сына свайго, нават роднага сына
Не ўразумiў, чым трэба ў жыццi даражыць!..”
Ещё вершы:
- Нашто? Сёння дождж ліецца з вокан І я пакутую адзін… Ты, мабыць, ужо далёка – Пайшла за безліччу гадзін… Нашто, нашто, […]...
- Дабранач Або дваццаць два радкі Мая ціхенечка ўзнялася, і пацягнулася з вачэй. Чаго ж не сьпіцца небараке? Па калідоры – тэп, […]...
- Мае слёзы Я забываў цябе, мая Айчына, Ў часы дажджоў, часы нямог. Я не чытаў цябе, Францыск Скарына… І Багдановічаў “Вянок”. Мой […]...
- Малітва аб сыне Дзе б ні быў і куды б не кідала жыццё Знай вытокі, знай корні і помні адно! Ніхто і нідзе […]...
- Балада аб сыне (Ўступленне) 1. Дзева ў калысцы люляе дзіцяці, Сон зберагае, радзімая маці, Долю шчаслівую кліча з нябёс, Просіць палегчыць пакутны іх […]...
- Чалавеку Калі песня не грэе У мароз і завею, – Дык нашто твая песня! Калі рукі ніколі He зналі мазоляў, – […]...
- Адчувай сэрцам сваім Адчувай сэрцам сваім… – Чаму Беларусь? Чаму не другая краіна мяне нарадзіла? Пытаецца маленькі унучак У свайго старэнькага дзядка. – […]...
- Дубамі адвечнымі продкі Дубамі адвечнымі продкі Надзейна ў Айчыну ўраслі, I вочы нябожчыцы цёткі Валошкамі ў полі ўзышлі. Вясковая вечная повязь Вяртае жывых […]...
- Ёй Толькі дзве ночы… І толькі гэтыя вочы Мяняюць усё, Да чаго розум так напружана крочыць… “Не збочыць…”, – чую голас […]...
- Чаго жадаю “Чаго жадаю “ Калі спытаеш мяне неба Чаго жадаю, што мне трэба Багацьця, славы ці бязконца Жыць на зямлі, пад […]...
- Змоклыя ночы, халодныя дні Змоклыя ночы, халодныя дні. Горад нібы ў аблоках ляжыць. Хутка згасаюць у вочках агні. Я б табе заспявала, але голас […]...
- Ад нуды Як бессэнсоўнае пачаць? Каб проста так, не наўмысна? Ужо ж пачаў. Чаго губляць? Няхай. Як быццам пазабыўся. Пішу, як быццам, […]...
- І трэба жыць На свеце праўда ў нас адна: Жыццё – ёсць барацьба, яно ж – гульня. А гэта значыць: трэба жыць, І […]...
- ХТО РАЗУМНЕЙШЫ? Аднойчы воўк спытаў зубра: -Нашто табе, сусед, два рогі? Я ем казуль, яшчэ труса, ну тых, каго ратуюць ногі. Ты […]...
- Насуперак Калі небудзь адгукнецца, Тое, што не заўважаў, Што не мае сёння месца, І ніколі не шукаў. Як ішло, так адбылося. […]...
- ШТО ПАТРЭБНА ПАЭТУ Хадзі пасядзі з паэтам Хвіліну, а можа, дваццаць. Калі на зыходзе лета, Манашкай нашто здавацца? Мікола Шабовіч. А лета — […]...
- Крыжаносец 2 Другія здольны адмаўляць, І толькі… Больш нічога. Яны ня здольны дадаваць, Укласьці душу, душу бога. У д’ябла шмат, зашмат чаго. […]...
- Над краем старажытным Над краем старажытным Сёньня хмары, І клёнаў золата Спакою не дае. Умольны погляд свой Ськірую ў неба-мару І папрашу у […]...
- Мая мова Нехта скажа: – Забыла? Зраклася Роднай мовы? На зьдзек аддала! Не! Яна ж з маім сэрцам зраслася, Ў ім чароўнаю […]...
- РУНЕЕ “РУНЬ” (народнаму лiтаб’яднанню пры Валожынскiм РЦК) Рунее рунь у ранiшнiх палях, Сцяжынка Краем поля Сцелецца… Нам дорыць радасць родная зямля, Нам […]...
- На ўсяночнай (Паводле народных матываў) Цёмна. Ноч. Спяваюць пеўні, Люд у цэркаўцы захроп. Неўзабаве ў задумленні Падышоў заспаны поп. У святочным ён […]...
- Магніт Часамі прагну многага. Ці будзе з працы плён? Не разгубіць бы роднага, Знаёмага здавён. Кагосьці слепіць рэчамі Шматпавярховы быт, А […]...
- БАЛАДА ДУНІНА-МАРЦІНКЕВІЧА (23.01.1808-17.12.1884) Не трэба чужога, не трэба чужога! Ні грошай, ні мовы, ні Бога,– Нічога не трэба чужога! Мужык беларускі-мужык, Ён […]...
- Вятры – Дзе, вятры, вы начавалі? – Ў конскіх грывах. – А чаго так рана ўсталі? – Путаў мы баімся. – […]...
- Неба снегам зямлю кранае Неба снегам зямлю кранае Дзе мiж iмi мяжа – не пайму Ў якi бок мне iсцi – не знаю Свае […]...
- Лавелас Лавелас Сустрэў таварыша па школе, “Ну, як жыццё? – спытаў яго. – Ці зелена ў цябе ў полі? Дабіўся ў […]...
- Звяздзе”, “Нашай Ніве”, “Рэспубліке”, “Радыё Свабода” і ВАМ! Прабачце мне, што я спытаю Не афіцыйна, проста так: – Ці праўда, што ўжо дазваляюць На “Бангалор” казаць – “НЕ […]...
- Цвік Шырэйшы дз ўзяць мне цьвік? Маленькі выпаў, выдзіралі… На дзьверы ручку, і пайшлі сабе да дому, як не скралі. Чаго […]...
- Пачаць занова! Жыць пачаць трэба занова, Кажуць: з чыстага лістка! Ёсць падстава для асновы: Пакінутая жонка Я… Мне не па сіле абавязкі […]...
- Паддаецца не ўсё рэстаўрацыi – Аднавiце ранейшую памяць, – Рэстаўратара я папрасiў. Ён з усмешкай развёў рукамi: – Я не маю нi часу, нi […]...
- ЗНАЁМАЕ Хто напаткае гэты верш, Пакуль не ведае аб кім ён. Або аб чым. Ці яшчэ меньш… Дык, мабыць. нешта не […]...
- У дзень прысягі У дзень прысягі Няласкавы дзень І па-восеньску хмуры ды волкі, Нават сонца прамень Не пускаюць цяжкія аблокі. На плацу ўсе […]...
- Пара бацькоў наведаць Як дрэвы моцна за зямлю Трымаюцца карэннем, Так дзеці у сваю сям’ю Урастаюць у пакаленнях. Калісьці з роднага двара Спяшаліся […]...
- Дзе б знайсцi тое шчасце зямное Дзе б знайсцi тое шчасце зямное, Каб не страцiць яго, не згубiць, I да скону шчаслiва ў спакоi Свой адлiчаны […]...
- Плакучая вярба Загінуў недзе ў вайну сыночак. Бядуе маці: – Нашто мне вочы, Каб толькі плакаць век нешчаслівай! Нашто мне рукі, калі […]...
- Вечарына-вечарына Вечарына-вечарына Ой, згубiла мацi сына Сын iз дзеўкай недзе ходзiць Душу мацi цiха зводзiць Вечарына-вечарына Гору матчыну прычына А шукаць […]...
- СОРАК ПЯЦЬ Люстэрка абмануць? Наўрад ці выйдзе. Гадзіны. Дні. Гады. Жыццё бяжыць… Не клічу маладосць. Яна не прыйдзе. “Зноў ягадкай” зусім нядрэнна […]...
- Ці варта жыць без сэрца? Ці варта жыць без сэрца? Ці варта без кахання жыць? Жыццё ж ўжо не б’ецца – Пустота толькі і свярбіць. […]...
- Ну што ж: усё ў жыццi лагiчна Ну што ж: усё ў жыццi лагiчна, калi ўсё яно – з нягод… п’е з лужыны анкалагiчнай рабы анкалагiчны кот… […]...
- За моцную i квiтнеючую Беларусь! Квiтней, мацней, мая Радзiма, як дрэва ў красавiку! Быць можа, у страшную гадзiну павешусь на тваiм суку. Бо дыхаць вельмi […]...