Верш У звечарэлым садзе, што, цямнеючы
У звечарэлым садзе, што, цямнеючы,
Тулiўся ў першай восеньскай журбе,
Я прыгарнуў твой ценькi стан, не ўмеючы,
I ўпершыню пацалаваў цябе.
Пасля… пакуль з вачэй не знiкла ў засенi –
Стаяў адзiн на гулкай паласе…
Ах, як жа тахкалi твае абцасiкi!
Ад стуку – грудзi, думаў, разнясе!
(1 votes, average: 5,00 out of 5)Ещё вершы:
- Рупі на садзе-агародзе Рупі на садзе-агародзе, Зямельку лашчы і дзяўбі, Як чорный шпак сьвішчы на дроце І веснаводар першы пі, Няхай пачуцьці твае […]...
- Як добра быць маленькім Як добра быць маленькім – Цябе цалуюць усе, І мараць, каб салодкімі Былі сны твае. Як добра быць патрэбным – […]...
- Геаргiнi у дзедавым садзе Геаргiнi у дзедавым садзе Ўжо даўно не растуць, не цвiтуць Ў гэтым шэрым, як цень, лiстападзе Так хацеў бы на […]...
- Я думаў, ты мая турбота Я думаў, ты мая турбота, Лятучая, як ранкам дым. А ты – высокая работа, Маёй душы пакутны ўздым. Я думаў, […]...
- Люба мне, калі ў прыціхлым садзе Люба мне, калі ў прыціхлым садзе ў кронах дрэў не згас яшчэ агонь. Ліст пажоўклы прыляціць і сядзе матыльком на […]...
- Сентыментальны раманс He думаў, што так лёгка будзе мне Сказаць табе “бывай” на развітанне, Глядзець на ружы ў час іх адцвітання He […]...
- Цяплейшых промняў сонечныя стужкі (Рандо) Цяпло не з’явіцца ў жытло… Даволі мне? – Даволі… Не стану пад тваё крыло Пры месячыку ў полі… Надзей […]...
- Твае недамоўкі, мае недаверы Твае недамоўкі, мае недаверы Расплавіць спагадна ратунак вачэй, I выплача рэўнасць няспаных начэй Твае надамоўкі, мае недаверы. Рассеюцца здані, прывіды, […]...
- Ты думаў пра мяне Ты думаў пра мяне, я ведаю – бо ўночы Я не магла стуліць ні на хвіліну вочы. І думка горача […]...
- Складанае ў простым Кажуць: “не шукай складанасцей у простым” – У адказ я пагляжу з дакорам. У захапленні ад вачэй пад колер мора, […]...
- Ручча саснiў я джарало Ручча саснiў я джарало. Высока сонейка стаяла, I слонкi быстрае крыло У зыркiх промнях трапятала. I шэпт арэшын i травы […]...
- Ты думаў пра мяне, я ведаю, бо ўночы Ты думаў пра мяне, я ведаю, бо ўночы Я не магла стуліць ні на хвіліну вочы. I думка горача мне […]...
- Начны раманс Іду дамоў пад зорным небам, Самотны месяц зiхацiць. Спрабую зберагчы санэтам Агонь каханьня, што кiпiць. Жыве ў сэрцы твая постаць, […]...
- Забыла я тваё імя Забыла я тваё імя, Не ведаю, калі згубіла, Імя якое засланіла Тваё імя, тваё імя… А помню, як у цішыні […]...
- Крык Яны ішлі насустрач веры – яны ішлі! Без ценю рабскага сумневу – яны ішлі! Ішлі з адкрытымі вачыма – яны […]...
- Кожны з нас прыпасае Радзімы куток Кожны з нас прыпасае Радзімы куток, Каб да старасці чэрпаць адтуль успаміны – Дым над хатай, снапамі прыціснуты ток, Матчын […]...
- Вазьмi ў рукi вершы гэтыя Вазьмi ў рукi вершы гэтыя У iх сапраўднае жыццё Затым з’яўляюцца паэты Каб перадаць вам пачуццё Каб перадаць, што адляцела […]...
- Я зупыніўся на хвілінку Я затрымаўся на хвілінку Там, дзе між соснаў векавых Ў раёным парку адпачынку Аркестр іграе духавы Я той мелодыі чароўнай […]...
- Зіма Зiма скавала рэчак бег, Iльдом пакрыла лужыны старанна. Цалуя дрэу ласкава раны, схавала iх у iскрысты снег. У новай вопратцы […]...
- Лес ачнуўся, лес вялiкадне святкуе Лес ачнуўся, лес вялiкадне святкуе – Вунь як весела ў зялёнай грамадзе! Толькi дуб адзiн вясны як бы й не […]...
- Ці там мы? Дзе я? Ці там я, дзе трэба? Ці тут я мушу быць? Ці добра, ці ганебна, і як далей нам […]...
- Ты прыгожая такая Ты прыгожая такая – Што вачэй не адарваць. Я даўно цябе шукаю, Я даўно цябе шукаю, Хачу любаю назваць. Твае […]...
- Простае шчасце людское Простае шчасце людское, Так неабходна для нас. Каб за вокнамi сонца блiшчала, Ды белы бусел ляцеу каля нас. Гэтае шчасце, […]...
- Майстэрня Баюся гасіць святло – абступяць мяне скульптуры: нясцерпна холадна ім і самотна ў цемры без чалавечых рук і вачэй. Так […]...
- Ты стаяла ў белым адзенні Ты стаяла ў белым адзенні, Вецер дзьмуў на твае валасы. Адзінота, як цемры стварэнне, У думках блытала галасы. Дзесьці граў […]...
- Раяль ля мора У гэтую раніцу позьняе вясны, або раньняга лета, Стаяў раяль на беразе нашага мора. Хвалі тонка лашчылі ногі фартэпіяна, Марская […]...
- ДАРОСЛЫЯ ПАЦЕШКI Мая мiлка па вясне Ноччу раптам будзiць: “Паглядзi, як у мяне Паднялiся грудзi. Ты ўсё спiш, а я чакаю Драйвiнга […]...
- ПАДАРУНАК На зямлi, дзе б’ецца ў бераг iслач, Запрашае ў бор Бярэзiна – Ведаў шмат сцяжынак я сунiчных, Ведаў шмат людзей […]...
- Зебра Радок к радку – засеянае поле Палоска к паласе-жыццё І хочацца пажыць І хочацца адведаць Кахання незямнога пачуццё… Я думаю […]...
- БАЛАДА АДАМА ГУРЫНОВІЧА (13.01.1869-23.01.1894) На могілках не адшукаць магілы, Ды й могілак саміх не адшукаць. Каля дарогі крыж стаяў пахілы, Няма дарогі, быльнягі […]...
- Паглядзі ў мой бок Паглядзі ў мой бок і згадзіся, Што табе падабаюся трохі. Ты ўцячы ад мяне не імкніся, Я здалёк сэрцам чую […]...
- Вакно надзеі Шукай сваё каляровае Вакно надзеі чарговае Пакуль ня згас тусклаваты свет Пакуль ня знік апошні след Ты з неба скарбаў […]...
- Паэту Ты зберагла мяне ад нечаканай сустрэчы, Што павінна адбыцца была ў той вечар, I знiкла, пакiнуў “I will remember you” […]...
- У АПОШНІ РАЗ Засмяглі вочы ў стомленым чаканні, Палынна-горкім позіркам лаўлю Тваё такое блізкае дыханне, Тваё “Мая на ўсё жыццё. Люблю…” І стоена, […]...
- Рэквiем па мове Стаiць на камянi вялiкi чорны крыж, Стаiць адзiн ён ў бяскрайнiм полi. Стаiць адзiн, таму што адраклiсь. I кожны дзень […]...
- Дзічка А хто ж гэта дзiчку Ў сад перасадзiў? А хто ж гэту дзiчку Ўмела прышчапiў? – Яблынькай-ранеткай Дзiчка расцвiла. Дзiчкаю […]...
- Днi на зямлi твае Сонца ведае свой захад. Псальм 103:19 Днi на зямлi твае, Як дзень адзiн. Калi ён скончыцца – Нiхто не скажа. […]...
- Мне патрэбны твае вочы Мне патрэбны твае вочы, каб глядзець ў іх да ночы. Мне патрэбны твае вушы, каб сказаць, што я не хлушу. […]...
- Баяцца Людзі баяліся гэтага, думалі аб гэтым кожны дзень… Думалі і баяліся. У кожнага былі свае жахі; кожны аб нечым думаў… […]...
- У стынь-ваду У стынь-ваду апошняга спаткання закіну чорны брук начэй, перакладу мелодыю кахання на мову вуснаў, рук, вачэй. Як і заўжды, змаўчу […]...