Верш Над Дзвіной бессмяротнасці помнік стаіць
Над Дзвіной бессмяротнасці помнік стаіць,
Ён насыпан людскімі рукамі.
Ля падножжа агонь вечнай славы гарыць
І не згасне агонь той вякамі.
Палачане курган той узводзіць ішлі
З кожнай вуліцы, з кожнага дома
І прыносілі жмені свяшчэннай зямлі
З невядомых магіл і вядомых.
Не забыць, як бабулька прынесла зямлі
У хусціны з-пад самага Мінска.
І былыя байцы, што вайну ўсю прайшлі,
Перад маці схіляліся нізка.
Наплываюць з нізін на курган туманы,
Задуменныя сосны гамоняць.
Аб героях паснуўшіх спяваюць яны
І аб тым, што жывыя іх помняць.
Хай жа гэтая песня сягоння ляціць
Над квітнеючым Полацкім краем.
І герояў заўсёды дастойнымі быць
Мы, Радзіма, табе прысягаем.
(1 votes, average: 5,00 out of 5)Ещё вершы:
- Ахвяра-жыццё Майго жыцця шчаслівага з табой Пакіну помнікі нашчадкам Беларусі. І павяду народ я за сабой, Каб не выконваць іншага прымусу. […]...
- Жыта, сосны і валуны Дзе па роднай зямлі ні крочыў – Скрозь – ад Прыпяці да Дзьвіны – Перш за ўсё мне ласкалі вочы […]...
- БАЛАДА МАКСІМА ТАНКА (17.09.1912– 7.08.1995) У Максіма была, як няволя, Радзіма, Але тая няволя любіла Максіма, А Максім Нарачанскія сосны любіў, Быццам гліну, […]...
- Сівая жанчына стаіць ля крыніцы Сівая жанчына стаіць ля крыніцы, Над ёю плывуць сакавіцкія хмары. I глянуць жанчына ў крыніцу баіцца, Баіцца пазнаць нечаканую старасць. […]...
- Мы сустрэнімся ўсе калі-небудзь На скрыжалях вятроў і дарог, У далонях сунічнага неба, На сьвітанку герояў й нябог. За ракой, за абшарам сусьвету Чарадзейныя […]...
- Помнік Магiлы без крыжоў, акопы, Ланцуг траншэй уздоўж лясоў, Не ўсе, прайшоўшы паў-Еўропы, Вярнулiсь цэлымi дамоў. Спяць невядомыя салдаты, Дана найбольшая […]...
- Помнік ласю Як вадаспад, пясок сыпучы Цурчыць струменем пад адхон… Ён выбег з лесу, стаў над кручай I так стаіць, усім відзён. […]...
- Беларусь – мая Радзіма! Беларусь – мая Радзіма, Ты чароўная краіна! Толькі тут дубы гурбою Мне спяваюць песні ў полі, Тут гамоніць лес спрадвечны […]...
- Выгод паэты на зямлі не маюць Выгод Паэты на зямлі не маюць, Той – замаўчыць. Той – рана упадзе. У Грузіі паэтаў паважаюць I любяць іх, […]...
- Мроі белых туманоў На зары ліловым вадаспадам Пралілося неба на траву. І рака замроілася садам, Уздыхнуўшы ціха на плыву. Ці то белым полымем […]...
- Жыццё не стаіць Свет любіць змяняцца Раптам, Той момантаў лепшых купец, Учора ты быў маляня, А заўтра, А заўтра, раптоўна – мудрэц. У […]...
- За акном стаіць мароз За акном стаіць мароз, вецер завывае. Хоча Саша пагуляць – мама не пускае. – Не хадзі на двор, сынок, снег […]...
- Беларусь стаіць на курганах Прысыпаныя мёртвым пылам пліты, Пазалачаных слоў не разабраць. Тут новыя магілы – не забытых, Магіл забытых век не адшукаць. Нам […]...
- Я абавязаны табе Абавязаны я табе За светлы ранак, Дзень пагодны. За хор птушыны, Сэрдцу родны, – Я абавязаны табе. Абавязаны я табе […]...
- БАЛАДА КАСТУСЯ АКУЛЫ (16.11.1925– 29.01. 2008) Далёка Радзіма, як зорка Венера, Якая заўсёды ўначы прад вачыма Была, і ў душы не цямнілася вера, […]...
- Беларускі Край Песня жаваранкаў І буслоў клякатанне Васількі на лугу, Туманы на світанні. Свежы подых лясоў Жыта шэлест духмяны І зуброў вечных […]...
- Золак вясны Зара ружовая абуджвае далі I сны таемныя скідае шыр-разгон; Гамоняць, вольныя, спяваюць струны-хвалі Жыцця бурлівага. Гудзе сталёвы звон. На ўлонні […]...
- Радзіма мая дарагая Радзіма мая дарагая, Ты ў шчасці жаданым жыві! Я сэрцам табе прысягаю Ў шчырай сыноўняй любві! На рэках шырокіх і […]...
- Магіла байца На беразе Сожа, ля роднае хаты, – Курган невысокі – Магіла салдата. Бярозавым лісцем магіла заслана, Ляжыць у магіле баец […]...
- БАЛАДА МІТРАФАНА ДОЎНАР-ЗАПОЛЬСКАГА (14.06.1867-30.09.1934) Народ, які меў сваю дзяржаўнасць, мусіць мець яе зноў… М. Доўнар-Запольскі Крыжамі нашых продкаў нашы землі Пазначаны і гэта-назаўжды. […]...
- Там, дзе спеюць туманы Там, дзе спеюць туманы. За далёкай вярстой, Ў садзе цёткі Ліксаны Густа б’е лістабой. Ў садзе цёткі Ліксаны Ветры спаць […]...
- Пах мядовы Пах мядовы, ліпы квецень, Слоў салодкіх смак падманны. Загайдаў галінкі вецер, Разганяючы туманы. Памяркоўна крэсліш думкі, З нот складаеш звон […]...
- Каля твайго парога Вясёлка над Белай Руссю – гэта мая мара, ляцяць пад вясёлку гусі, нібы пад вянец, па парах. Туманы над Белай […]...
- Навошта быць чалавекам Навошта быць чалавекам, калі ты ў маей краіне? улада дасьць табе корму, а камбінатам-сьвініну. навошта купляць табе шмоткі, цікавыя й […]...
- БАЛАДА МІХАЛА АНДРЫЁЛІ (14.11.1836–23.08.1893) …Уцёкшы з царскае турмы на волю, Жывеш спакойна ў Лондане й Парыжы. І цёплы снег, які ляціць з таполяў, […]...
- Сніцца родная вёска Там, дзе сосны спяваюць Песні белым бярозкам, Там спрадвеку стаіць Мая родная вёска. Я не ведаю болей Месца лешага ў […]...
- Арабескі Цэнтон У чарах млее ноч. За рэчкаю ў аддалі гамоняць радасна паміж сабой кусты па той бок. Што па той? […]...
- БАЛАДА ЛЮДВІКА НАРБУТА (7.09.1832-4.05.1863) Дубіцкі лес прыціх над рэчкай Котрай І над табой, забітым, маладым. І ўслед з крывёй папоўз за шабляй вострай […]...
- Госці Ка мне у госці з прывітаннем шчырым I з песнямі калгаснікі прыйшлі. Сам старшыня прыйшоў і брыгадзіры, Настаўніца, даяркі й […]...
- Заглянуў я ў вакно туманнае Заглянуў я ў вакно туманнае Да зiмы туманы часцей Запалiўшы лампадку цьмяную Пачынаю чакаць гасцей Мае госцi яшчэ не рушылi […]...
- Наша спадчына “Наша спадчына” Край бярозавага соку Белакрылы край буслоў Толькі глянеш адным вокам Зразумееш і бяз слоў Васільковы край азерны Рэчкі, […]...
- Беларускім эмігрантам На блакіце хтосьці бялёсыя плямы размазаў пальцамі сляды выцяраў быццам Засталася толькі зямля па якой яшчэ неўгамоннна блукаюць з’явы пахаваных […]...
- Зямля бацькоў Зямля бацькоў! Азер краіна! Табе я аддаю паклон! Тваім лясам, лугам і нівам, Палям, палеткам і барам! Табе, радзімая, за […]...
- Наш дом – Беларусь Наш дом – Беларусь Наш дом утульны і прыгожы Планета з назваю – Зямля. Краін вялікае ў ім мноства, Сярод […]...
- Раманс аб агні Агонь не згасне покі полымя трымціць Альбо калі яго не загасіць гвалтоўна Не сплавіцца, пакуль дашчэнту не згарыць Не знікне, […]...
- Я мужык-беларус “Я мужык-беларус, – Пан сахі і касы; Цёмен сам, белы вус, Пядзі дзве валасы…” Я. Купала, 1905-1907 Я мужык-беларус, – […]...
- Рэчанька не спіць Рэчанька не спіць, светлая бяжыць Травы напаіць, сонейка умыць. Ў соку сенажаць, каласы шумяць, Клічуць уставаць – і касіць, і […]...
- Сястронкі А сосны нагадалі мне Сястронкі. Сястрыцы-сосны, я начэй не сплю, Ляціць мой бусел да лясной старонкі, Калыша крыламі пшанічную зямлю. […]...
- Canimus surdis* Рыма старога паэтаў, у неба ўзнёс горкі дым. Альфа згарэла і бэта – паэты спяваюць глухім. Горад стагоддзі прабудзе, дыхае […]...
- Ты пакліч мяне з сабою Ты пакліч мяне з сабою І пачуццяў не хавай, Шмат каго кахала ўжо я Але ты цяпер мой рай.. Зноў […]...