Верш Каска апалінэра

Ещё вершы:

1. Прыгоды парасона Летам доўга стаяла сухое гарачае надвор’е. А дома ў куце, быццам быў за штосьці пакараны, стаяў парасон. Быў ён падобны […]...
2. Зялёны парасон Зачыняеш зялёны парасон І ўзнімаеш галаву да сонца… Ты ўжо ведаеш, што слёзы неба Высыхаюць на шчаслівым твары. Закрываеш блакітныя […]...
3. Карункавы парасон Карункавы парасон… ******************************* Дрэвы скінулі адзенне Ды застылі ў задуменні. Толькі елкі, толькі сосны Ўсё такія ж, як у вёснах. […]...
4. Шукаю Шукаю сябе, гукаю, блукаю, А вецер асенні аблокі хістае, Чакаю сябе пад кленам высокім, Я тут, а душой – даганяю […]...
5. Сон мой сіні, салодкі верад Прысніўся незвычайны сон, Што быццам на банкеце Мне падарылі парасон, Мне падарылі парасон, Канваліяў букецік. Што быццам гэта быў мой […]...
6. Псалом Гасподзь, у лiтасцi сваёй Памiлуй грэх майго праступку. Ня вылей над маёй раллёй Пякучы яд у шкляным кубку, Гасподзь, у […]...
7. Вада асенняе крыніцы Вада асенняе крыніцы, Як злавесныя агні, Калі пад вечар неба ніца Глядзіць з панурай глыбіні, – Мне нагадалі даўні лёс, […]...
8. Дождж насцёбваў, біў у парасон Дождж насцёбваў, біў у парасон, Што падатліва ад ветру гнуўся, Засякаў на мокрае крысо і да слоты бруднае імкнуўся. Ты […]...
9. Трасцянец (надпіс на помніку) Мы, тысячы ахвяр – жывы людскі касцёр, надзей сатлелы цвет, асыпаны на жвір, – звяртаемся да вас, братоў сваіх, сясцёр: […]...
10. Калісьці праз паселішча адно Калісьці праз паселішча адно Гасподзь у коле вучняў сціпла крочыў. Вакол сабраўся здзеклівы натоўп І ўзяўся зневажаць Ісуса ў вочы. […]...
11. БЛЮЗ, ЯКі ТЫ ПОМНіШ На Брайтане спявае саксафон, Знаёмы блюз, мясцовы каларыт. А гукі б’юць, як кроплі ў парасон, Каля кавярні, на вуглу 4-ой […]...
12. Калі сэрца сьціскаецца ад невылечнай журбы Калі сэрца сьціскаецца Ад невылечнай журбы, Калі неба ад ранку Блакітных вачэй не расплюшчвае, Завітаю ў кнігарню, Каб кніжку ўспамінаў […]...
13. Аблокі памяці Аблокі памяці Аблокі маёй памяці Плывуць удалячынь, Пакружацца і зноў Лятуць у вырай. Але мне і сумаваць цяпер Зусім няма […]...
14. У ясную ноч I хто ж так унадзіў Палярную зорку да ранку пасьвіцца ў росных сузор’ях? I ці бачыў ты, каб рэшата неба […]...
15. Нарадзіўся Божы Сын Промень зоркі з неба ліўся ў цішыню начных далін. Нарадзіўся, нарадзіўся, нарадзіўся Божы Сын! Ён узяў сабе на плечы незвычайны, […]...
16. Аблокі над Крыўёй Аблокі, як анёлы, мой край аберагаюць, З вышынь крыштальнай спёкай Бог-Сонца ім спрыяе… Аблокі, нібы дзеткі, люляюцца ў бяздонні І […]...
17. Развітальны блюз РАЗВІТАЛЬНЫ БЛЮЗ Растваруся ў знаёмай вуліцы… Каб не стрэць Вас — Бога малю! Вы мяне ўжо не палюбіце, ды і […]...
18. Жоўтай восені сумны звон Жоўтай восені сумны звон Зноў паціху трывожыць сэрца. Неба шэрага парасон Зрэдку промнямі усміхнецца. Нетаропка, нібы пастух, Вецер лісце дарогай […]...
19. Апошнія гусі Гусі апошнія стомленым клінам Неба ўзаралі, самотна крычаць… Мне, як заўжды, у такую хвіліну Хочацца разам з табой памаўчаць. Хочацца […]...
20. Хто марамі жыў Хто марамі жыў, мяне зразумее: Я мару з дзяцінства як бусел лятаць, Каб Бог дараваў мне птушыныя крылы, Каб душы […]...
21. На тракцір! Для справы таямнічай, цьмянай, Наліце кавы мне духмянай. Мае камрады, мне дапамажыце – Гарбаты мне у рот лінеце! Каб свой […]...
22. Людка Як Людкі не бачу, – Не міла мне жыць: I сохну, і плачу, I сон не бяжыць! I хатка – […]...
23. Парасон Навошта людзям парасон? Вада нябёсаў ці не чыста? Чаго дасягнем мы мыццём? А катаваць ці ўрачыста? Не прымушаюць прарастаць Не […]...
24. Калі Гасподзь асвеціць пачуццё Калі Гасподзь асвеціць пачуццё – То боль душэўны, нібы воск, сплывае, Агонь Нябёсны існае яднае… Любоўю спараджаецца жыццё....
25. Касцёр для дваіх КАСЦЁР ДЛЯ ДВАІХ Нас доля звяла і ад шчасця цвіла, Як луг, на якім ты вяночкі пляла, Я ж, быццам […]...
26. Песімістычны верш I зноў хлюпоча ля вакон Дажджыста-шэрая зіма… Куплю, напэўна, парасон, Дый ботаў гумавых няма. Ну і надвор’е, божа мой! Так […]...
27. На беразе Сарамліва ў люстэрка ракі ты сама на сябе паглядзела… І каса паслухмяна з рукі Мілавіцай асыпала цела. Покуль сон не […]...
28. Стод Чакаю, чагосьці чакаю, забыў ўжо чаго. Я стод камянёвы што мёртва глядзіць у вакно. Расколіны, мох ды птушка зрабіла гняздо. […]...
29. Час імкліва бяжыць Час імкліва бяжыць скрозь аблокі, Не спыняючы хваляў жыцьця. Усьміхаецца лёс шэравокі: Памятай таямніцы быцьця. Не забудзь, браце, матчынай мовы, […]...
30. Як хочацца Як хочацца, хочацца Пад вухам мяккі шэпт – “Я цябе люблю!” пачуць Па шыі палкімі губамі “А ты мяне?” адчуць! […]...
31. Ля сцен блакітнай царквы Ля сцен блакітнай царквы, Стаю пахіліўшы чало. Ніяк не магу адказать, Сюды што мяне прывяло. У сэрдцы вар голы кіпіць, […]...
32. Цалуе кат маю руку пачціва Цалуе кат маю руку пачціва. А дотык вуснаў – быццам дотык джала. Ён сёння служыць верна і цярпліва, Каб заўтра […]...
33. Карціна Трыццаць тры гадзіны Разглядаў карціну, Ноч не адыходзіў – Ночы не хапіла. Гэта пакаленне Маляваць умее, Як над сіняй глебай […]...
34. Святлом напоўніла пакрыўджаныя дні Святлом напоўніла пакрыўджаныя дні, Аблокі з неба выгнала з дажджамі. Ў вачах гарэлі сонца прамяні – Дзяўчына з вогненнымі валасамі. […]...
35. Яшчэ ўсе схаваныя ў сон Яшчэ ўсе схаваныя ў сон Адзінкі, як прызыў да пераменаў І ксёнз цягае звыкла парасон І цёткі-памаранцы мыюць сцены. Ёсць […]...
36. Слон i парасон Купiў слонiк парасонiк, Скача з iм, нiбыта конiк. Слану не трэба капюшон – Не схавае вушы ён. Слонiк вушкамi махае, […]...
37. Ты навучы мяне маліцца Ты навучы мяне маліцца За Беларусь, за мілы край. Каб мне было дзе прытуліцца Ляці, мальба, за небакрай. Каб не […]...
38. Ля казявак малых Ля казявак малых, ля жукоў аднарогіх – Зь мірам ціха жыву, Мурашам, што паўзуць да стала ад падлогі – Цукар […]...
39. Да сцюжы зімовай далёка яшчэ Да сцюжы зімовай далёка яшчэ – Прадрогшага неба спакойная просінь. Бывае, што з раніцы дожджык маросіць, А ў поўдзень па-летняму […]...
40. Мроі белых туманоў На зары ліловым вадаспадам Пралілося неба на траву. І рака замроілася садам, Уздыхнуўшы ціха на плыву. Ці то белым полымем […]...