Верш Цяпер у модзе магiстралi

Ещё вершы:

1. Нас цяпер аніхто не разлучыць Нас цяпер аніхто не разлучыць – Я надзею ў свой верш пасялю, Каб пасля пры сустрэчы агучыць Ціхім словам прызнання: […]...
2. Я для цябе нішто – цяпер я знаю Я для цябе нішто – цяпер я знаю. Ды ўсё ж я доляй не абыдзен, не: Ты не мая, ды […]...
3. Ня трэба анічога мне цяпер Ня трэба анічога мне цяпер, Ужо ажыцьцявілась наша мроя. Маё натхненьне – адзіноцтва. Вер не вер. І толькі сэрца ноччу […]...
4. А на пачуцьцях цяпер кволых А на пачуцьцях цяпер кволых, Жыцьцё мінуўшае, зайграй, Як быў я гнуткі і вясёлы І дні з усмешкай сустрачаў. Зайграй, […]...
5. Пыл на вятры Scorpіons Dust іn the wіnd Я заплюшчу вочы, Толькі на імгненьне – і яго няма.. Мроі ўсе мае, Паўстаюць перад […]...
6. Вятры – Дзе, вятры, вы начавалі? – Ў конскіх грывах. – А чаго так рана ўсталі? – Путаў мы баімся. – […]...
7. Ты што цяпер робіш Ты што цяпер робіш? Чыім будзеш сынам? Аб чым твае думкі? Што ў сэрцы тваім? Мой мужны, адважны, адзіны мужчына, […]...
8. Я цяпер твой Энгельберт, 1934г Аўстрыя, Судзеты, – Усё дзеля Адольфа. “Астры” б цыгарэты, Крызіс, час вэрвольфаў. Музу без аншлюсу, Змоваў, плебесцытаў? Падарунак друзу – […]...
9. Ты цяпер немагчыма далёка Ты цяпер немагчыма далёка. Вырву з градаў палын і асот. Але воран – калючае вока – Прабівае душу навылёт. Захінуся […]...
10. Што б яшчэ мне цяпер пажадаць Што б яшчэ мне цяпер пажадаць Што б яшчэ папрасіць мне у Бога Жабракам, ўсё што маю, раздаць Хоць і […]...
11. Вятры мае Вятры мае, Сябры мае! Шуміце, вейце на ўсю сілу, Каб толькі гул, Каб толькі свіст; Зрывайце шэрасць з небасхілу, Змятайце […]...
12. Аднойчы да чалавека прыйшло свята Аднойчы да чалавека прыйшло свята… Неспадзяванае, як першы снег, Шчаслівае, як адчуванне палёту, Урачыстае, як зыход сонца, Прыйшло да чалавека […]...
13. ПОЗНЯЕ ПРЫЗНАННЕ Т. А. Лячу з дарогай – у нябёсы… А крылы дома засталiся. Я часта думаю пра лёс свой: Цi ўсе […]...
14. СОНЦА СВЕЦІЦЬ І ДОРЫЦЬ ЦЯПЛО Сонца свеціць і дорыць цяпло, Яно сагравае мяне, цябе, яе і яго. Бяжым мы, шчаслівыя, насустрач жыццю. А між тым […]...
15. Балюча!.. Божа, як балюча! Балюча!.. Божа, як балюча!.. Душа – напятаю струной. Дзе б адшукаць бальзам гаючы Душы параненай маной?! Калючы. Позірк твой калючы.. […]...
16. Чорная Русь. Пытанне паганца Паганская, Чорная Русь, накрытая белаю плямай. З мячом і агнем не адракуся на зямлі, на небе і нават у яме. […]...
17. Раз’ехалiся – разышлiся Раз’ехалiся – разышлiся… Жывём на розных астравах. i кожны ўжо з уласных высяў, Як птах, забыўшыся на страх, Цераз пакуты […]...
18. Яблык На ўвесь тралейбус яблыневы пах Паразляцеўся вераснёўскім ранкам, Як бліскавіца ў стомленых вачах У выпадкова злучаных каханкаў. I коцяць колы… […]...
19. Раз’ехаліся – разышліся Раз’ехаліся – разышліся… Жывём на розных астравах. І кожны ўжо з уласных высяў, Як птах, забыўшыся на страх, Цераз пакуты […]...
20. Вар’яцее вятрыска штотыдзень Вар’яцее вятрыска штотыдзень – Флюгер круціцца быццам турок, Я, напэўна, кагосьці пакрыўдзіў. Ты прабач мяне – я не знарок. Прамянее […]...
21. Пераклад санета 90 У. Шэкспіра Не любіш – дык парві са мной цяпер – Цяпер, калі ўвесь свет мяне знішчае! І здзейсні гэтым долі злы […]...
22. Іду на спатканне Кусты серабрацца ў расінках, І цягне з ракі прахалодай. Іду я знаёмай сцяжынкай, Увечар, прад сонца заходам. Іду. Прыбярэжныя дрэвы […]...
23. Таджыкская легенда Чуеш?.. Клёкат арлоў На сівым Гіндукушы – рэжуць крыламі ў небе воблачны дым… Іх спрадвечны спакой на вяршынях парушыў апаўночы […]...
24. За тысячы вёрстаў ад дому, ад роднага краю За тысячы вёрстаў ад дому, ад роднага краю Любуюся весняй зарою над стромамi гор: Там сонца ўзыходзiць – па iм […]...
25. ЮНАЙ БЕЛАРУСАЧЦЫ Пятнаццаць табе (цi ўсе 20, Не буду дарэмна гадаць), Адно пажадаю: трымацца i марку, як кажуць, трымаць!.. Любiць сваiх бацьку […]...
26. У засені палічак і карцін У засені палічак і карцін Пад крыламі кахання і Шагала Святло было, ды сонца не хапала, І моцы не ставала, […]...
27. Сон i Слон Верш для дзяцей, якія не любяць рана засынаць, а яшчэ больш не любяць рана прачынацца. Сёння мне прысніўся сон. У […]...
28. Люты Сонца свеціць летнім светам, А цяпла нідзе няма. Ды яшчэ цяпер не лета! Ды цяпер яшчэ зіма! Цёплы люты ў […]...
29. Верш, якi разарваў вецер Яшчэ адна душа недзе памерла, Я пасумую над ёй з гітарай у шэрым куце сваім. Не знаю, ці была яна […]...
30. Клён Прыснiцца зноў Яго Высокасць Стары ля нашай хаты клён: То, як вiном, духмяным сокам Мяне з дарогi поiць ён; То […]...
31. Чалавеку часам балюча Чалавеку часам балюча, чалавека нехта абразіў: кінуў словы, нібы калючкі, і памеркла сонца адразу. Чорным цяжарам крыўды-напасці зло прыціснула лёс […]...
32. На гэтым свеце На гэтым свеце – Дождж і вецер, I зграі змрочныя Аблок. Ды несупынна Сонца свеціць, І адступае Чорны змрок. У […]...
33. Начныя вятры Якія над сьветам скуголяць вятры, Якія над сьветам шугаюць вятры!.. Ты чуеш, каханая, іх?.. Я ведаю: чуеш і хочаш акрыць […]...
34. Вось ужо дваццаць першае стагоддзе Вось ужо дваццаць першае стагоддзе… А да чаго мы з вамі дайшлі? Да чаго? Стала штодзенным нам Амаль усе, што […]...
35. Выходжу з дзвярэй Гавораць, – на шчасце знайсці… Але шчасце не выпадкова Трапляецца на жыцці. Можна знайсці капейку, Нават і цэлы клад. Але […]...
36. Завеса страт Ўсе застылі Мае матылькі Не трапечуцца Ўжо ад світанку… Як жа рана!? Так цёмна вакол Немагчыма Зіма за вакном… Адцураю […]...
37. Над балотам захад сонца Над балотам захад сонца. Пасярод, нібыта рана, Багны дрогкае вакенца Чырванее. За парканам З трысьнягу, аеру, хлуду Цішыня – як […]...
38. …Мяняецца настрой мой штохвілінна Мяняецца настрой мой штохвілінна, І сьляпая злосьць вядзе ў туман. Ну як жа ты, звычайная дзяўчына, Мой розум з сэрцам […]...
39. Я ведаю край Я ведаю край дзе “бацькай” завецца Забойца, што рушыць лёсы людзей Нi веры не мае, нi мовы, нi сэрца Жудасны […]...
40. Свабода з вытокаў Улада не можа навесці парадак… Анархія? Дык гэта так людзям страшна… Бывае, Што схопяць так дужа за карак, Вось гэта, […]...