Верш Жыві, мой чмель!
Жыві, мой чмель!
Не прусакі казычуць вушы,
Жывуць у душы маёй чмялі,
Жывуць бязвідна і бязгучна
Ёй носяць нектар залаты,
Акацый сцелячы абрусы,
Ад гронкаў белы мёд ліюць,
А ён, нібыта з казкі рускай,
Цячэ паўз рот на бараду,
Прыносяць шчырыя вітаньні,
Дзявочу прыязьнь й лагаду,
Але ж, на ложаку світальным
Яны не лашчаць ні адну.
Вялікі сьвет – ва ўсе бакі!
Ляцяць з душы па ім чмялі…
Жыві ж, мой чмель, жыві, жыві!
Адным табою сьвет жывы.
-26.05.17.
(1 votes, average: 5,00 out of 5)Ещё вершы:
- Жыві гады, жыві стагоддзе Жыві гады, жыві стагоддзе, Чакай, шукай і сустракай, Каб дзень праходзячы ніводзін Жыцьцю дарэмным днём не стаў. Жыві гады, жыві […]...
- Жыві ў Беларусі Жыві ў Беларусі, Да месцаў тых бяжы, Дзе ты, як малый бусьлік, З сям’ёй бацькоўскай жыў. Жыві ў Беларусі І […]...
- Жыві Сярод дзяцей, Сярод людзей, Сярод нябачаных прывідаў Цябе я адшукаю, мілы, Цябе знайду я зноў Сярод снягоў, Сярод забытых часам […]...
- Жыві, калі ласка, каханне Жыві, калі ласка, каханне Як лёгка згубіць каханне Ў юначых ранімых сэрцах, І зробіцца ноччу ранне, Замуцяцца воч азерцы. І […]...
- Жыві, Беларусь! Жыві, Беларусь! Веру, будзеш жыць заўсёды. Святло “Пагоні” будзе сэрцы нашы акрыляць. Жыве, жыве наш край пакутны і свабодны, Нескароная […]...
- Чмель – Ты з якіх зямель, Паласаты чмель? Можа, з Афрыкі, З саваны, Дзе жырафы-веліканы, Ці з пустыні, Дзе бураны Намялі […]...
- Дарога пазвала Дарога пазвала мяне ў родны кут, Цябе адаьрала: ты дзесьці там, я – тут. Чаго яшчэ чакаць ад гэтага жыцьця? […]...
- Жыві перамога Жыві перамога! Загойвай раны, Узвышайся ўрачыста сцягамі палкоў, Гары медалямі сівых ветэранаў- Яны у страі з тых далёкіх гадоў. Каб […]...
- Колькі ні жыві Не прыкмеціу, як збялелі скроні, Не збагнуу, як дзеці узраслі, Не адчуу, як матчыны далоні Да нябёсау думкі узняслі. З […]...
- Жыві у Беларусі На цёплых вастравах я жыць не марыў Дзе хвалі ліжуць белыя пяскі.. . Не клічуць мяне дзіўныя Канары, Там не […]...
- Ці ж сьвет наш благі? Ці ж сьвет наш благі? Падаюць ясныя кроплі… Падаюць… ці ж сьвет благі, Той, што дажджамі гаворыць Зараз з пачуцьцем […]...
- Мая Жыткаўшчына Край мой азёрны, ціхі, – Край першароднай красы; Дзе ў двары заходзяць бусліхі, І рогі дараць на шчасце ласі. Тут […]...
- Тры кветкі позняй канюшыны Расы світальным халадком гарэлі-грэліся крадком тры кветкі позняй канюшыны ў далонях любае жанчыны. Ды не ставала ім цяпла, далоням гэтым […]...
- Сьвет Дамажы нам, сьвяты сьвет, Свабоду думак атрымаць. Свой дай нам запавет, Як усё гэта стрываць. Падкажы нам, сьвет сьвяты, Як […]...
- Такі наш сьвет перавярэтны Такі наш сьвет перавярэтны, Па-ваўкалачаму бяжыць! То чалавека кветкай цешыць, То горла клыкам матузіць. Такі наш сьвет перавярэтны! А чалавеку […]...
- Вярнецца Вітаўт каб аралы перакаваць зноў на мячы! Салютам балцкага натхнення, Як дэтанатар, дрожжы, Выбухам Літвы Трымаў дыктатар Нашага сумлення вожжы, Ад Балтыкі да Крыму – ягоныя правы. […]...
- Зоркі на небе агністыя Зоркі на небе агністыя, Промні здалёку мігцяць, Сузор’і раськіданы пырскамі, Ад Векавечча ляцяць. Крабам расьцят Арыён, Спадарожнік паўзе, вокам бліскае… […]...
- Табе… ні цёпла, ні халодна П. маці. Табе… ні цёпла, ні халодна Ля мураўных тых лагчын, Адкуль з усьмешкаю лагоднай, Глядзіш на нас ад далячы. […]...
- Лёс Лёс наш робіць новы крок, Хада року не вырок, Звініць у жылах жывы ток, Камень, зрушце, вось выток. Вось выток […]...
- Не са злосьці – па звычцы такой Не са злосьці – па звычцы такой – Глыб нябесная сьвет аплёўвае. Што за радасьць яе, сталёвую, Павітаць і ўпісацца […]...
- Не жывы гэты свет, не жывы Не жывы гэты свет, не жывы… Як тапельца, апошнім уздыхам Прагна смокча атрутлівы дым і Прымае яго за малітву… Дагарае […]...
- Адзінка, адзінота, роспач, жаль Адзінка, адзінота, роспач, жаль, Калі цябе накрые думак хмарь, Ты душу ў смутак не тапі, Жыццё падаравана, дык жыві. Дурная […]...
- Самотны вецер Самотны вецер абдзiрае, Нiхто яму не замiнае. Шкада мне толькi пачуцьця, Што страчана скрозь сьвет быцьця. Праз прызму доўгiх, шэрых […]...
- БАЛАДА РЫГОРА ШЫРМЫ (20.01.1892-23.03.1978) “Песня родная-душа народа”,- Мовіш, і паўторыць словы Бог. Песня светлая– калі свабода, Песня чорная– калі астрог. І спяваеш ты, […]...
- Благі гэты сьвет ці харошы Благі гэты сьвет ці харошы? – Балагосьці, харошасьці – дым; Усё растане сьнягамі з барознаў, Бы за морам паўднёвым сьляды. […]...
- З сумленьнем трэба размаўляць З сумленьнем трэба размаўляць, Не пакідаць яго сам-насам З душой, што прагне вышыні, Не пакарыўшыся абразам, Што сьвет няспынна пасылае, […]...
- Не ляці, пачакай, прыпыніся Не ляці, пачакай, прыпыніся, На хьвіліну заплюшчы вочы, І да мары сваёй дакраніся, Сярод цемры бясконцай ночы Зьберажы ўсе пачуцьці […]...
- Гімн клуба творчых берасцейцаў Між дрэваў зялёных, балотаў і рэк Узвысіўся родны наш горад, Тут творчы спрадвеку жыве чалавек, Прайшоў ён скрозь боль і […]...
- Беларуская кроў У жылах цячэ беларуская кроў, Кроў маладосці, язычных багоў. У нашай крыві зіхаціць чысціня, Наша краіна на свеце адна. Ўдзень […]...
- Час чмяля Час чмяля. Хвалі першага цяпла Прынесьлі кіпень абрыкосам, Над імі крылы чмель ўзьняў, Спрасонку чмыхнуў у поўны голас, Пасьля снобачаньняў […]...
- Гляджу на глобус – шар жывы – Гляджу на глобус – шар жывы – i чую шэпат я травы, i бачу, як на паплавы Лятуць вясною журавы, […]...
- Каб мне першабытны талент – уся пячора Каб мне першабытны талент – уся пячора дзівілася б на малюнкі, дзе ўсюды – Вы. Шанцуе, нібы тапельцу: ад самага […]...
- Крэўнасьць Крэўнасьць. А мне бы бегчы, бегчы, бегчы Да тых мурогаў, да лясоў, Да сваіх родных, да стрыечных, Да незабыўных галасоў, […]...
- ЛЬЕЦЦА ПЕСНЯ Ой халодны ў полі вецер, Каласіцца жыта, Рамонкаў бела квецень, Хустачкай пакрыта… На ўскрайку поля іва Запляла касу, Беражэ дзяўчына-кветка, […]...
- Жывеш ня вечна, чалавек Жывеш ня вечна, чалавек, – Перажыві ж у момант век! Каб хвалявалася жыцьцё, Каб больш разгону ў ім было, Каб […]...
- Матыры Матыры*. Ні паўзком, ні бягом мне Не дабрацца да Гомля, Не дабрацца дадому З-пад павольнага Дону. Не дабрацца да Гомля, […]...
- Балада аб сыне (Ўступленне) 1. Дзева ў калысцы люляе дзіцяці, Сон зберагае, радзімая маці, Долю шчаслівую кліча з нябёс, Просіць палегчыць пакутны іх […]...
- БАЛАДА КУЗЬМЫ ЧОРНАГА (24.06.1900–22.11.1944) Зноў турэмная камера сніцца, Як труна, у якой ты жывы. А на вуліцы не навальніца, А вайна каля самай […]...
- Зоркі Пыльныя жоўтыя зоркі без клопату і любові лашчаць святлом травінкі на змрочным бязмежным полі. Адлегласці і прасторы… Cузор’яў далёкіх агні. […]...
- А ты, сіраціна …А ты, сіраціна, жыві, Як ветрам лісток адарваны, – Ні месца табе на зямлі, Ні радасці з песень жаданай, Нясі […]...