Верш Жарновы
Жарновы.
Дзёгаць вадкій, чорный-чорный,
Успаміны, вы мае…
Жыцьцё, цяжкі меле жорнаў –
Мука добрая, ці не?
Жарнавоў камень насечный,
Без аздобы і ўкрас,
Меле з прашчураў, прадзедаў,
Малоць будзе й пасьля нас…
Круціць жорнаў безаздобны
Пылам тонкім, без асьця,
Мукой меле зуб цынготный,
У жорнаў лёгшага жыцьця.
Круціць жорнаў безаздобный,
Шэрый, каменный, насечный,
Пхне бяздонныя вантробы,
У смак патрэбы векавечнай.
-24.03.16.
(1 votes, average: 5,00 out of 5)Ещё вершы:
- Да мяне завіталя надзея Да мяне завітала надзея З летуценняў дзявочых і мар, Млын пачуццяў усё меле і меле, І кладзецца ўсмешка на твар. […]...
- Наша прырода Наша прырода прыгожая вельмі бяздонныя рэкі, палі і лясы. мы часта не заўважаем як высякаем гэтыя лясы, як забруджваць бяздонныя […]...
- Воблака Кожны дзень праплывае нада мною высокае воблака з тонкім жаночым профілем. Што гаворыць мне неба? Нагадаць хоча тую, з якой […]...
- Млын МЛЫН Мукою сыплецца Шлях Млечны… І я прыпомніў, як малым Прыехаў з бацькам у Замэчак Дзе ўбачыў, быццам замак, млын. […]...
- Шапаціць вясновый дождж Шапаціць вясновый дождж, З першым громам, бліскавіцай, Быццам у небе коціць хтось, Шар каменный па масьніцы, Быццам з гэтым непакоем, […]...
- Ем кулеш свой, а ён дзёгаць чорный Ем кулеш свой, а ён дзёгаць чорный, Лыжкой чэрпаю долю свою, А яна ідзе прасторам няторным, Усё на горку, наўпрамк, […]...
- Павай важкай плыве восень Павай важкай плыве восень, Круціць-верціць падалом, Запрасіць бы яе госьцей, Пасядзець каб за сталом. Падзівіцца маладзіцай, Падгарнуцца да бакоў, Пажаліцца […]...
- Восені прывіды Восені прывіды. Сонца вадкай назалотай Льецца дахам да зямлі І пхне восень дзень дрымотный За чырвыны небасхіл. Падымае каўнер вечар, […]...
- Чарга Лёс хітра круціць шуры-муры, I што ён толькі не вярзе… Жыцьця палову, як прыдурак, Я мёрз і сьмягнуў у чарзе. […]...
- Цыкл: Максіму Багдановічу Цыкл: Максіму Багдановічу. 1.Сабе. Жыцьцю нябеснаму спакус, Жыцьця зямнога блазны – На сьвеце гэтым сцерагусь, Быць на другі пазваным; Ійсьці, […]...
- Быў,,Сонца дар,, , як жыцьцядар Быў,,Сонца дар,, , як жыцьцядар У саўковыя часы, Быў трырублёвы,,каленвал,, , Пахмелльля што прасіў. Гула краіна вершалінай Між земляў і […]...
- Не плачце Не плачце. Надыдзе час – жыцьця іскрынку Дзьвюмя далоньмі не стрымаць, Цела, раўнюсенькай скарынкай, На лаўку прыйдзецца пакласьць, Надыдзе час […]...
- Ад сьпякоты мягнуць вусны Ад сьпякоты мягнуць вусны Лета трэцяе ўзапар, Ужо пяты тэрмін дужыць Ля ўлады Гаспадар. Ён набыў Статут жалезны Да нязгодных […]...
- Рупі на садзе-агародзе Рупі на садзе-агародзе, Зямельку лашчы і дзяўбі, Як чорный шпак сьвішчы на дроце І веснаводар першы пі, Няхай пачуцьці твае […]...
- Гартаю дні Гартаю дні – жыцьця старонкі, Не пасьпяваючы разгледзець І расчытаць, і зразумець Абзацаў, сказаў, кропак, словаў… Што скрыта там? Якою […]...
- Шчасьлівый пустэльнік пустэчай сваёй Шчасьлівый пустэльнік сваёю пустэчай, Мізэрнай часьцінай дзівос чалавечых, Да сьвету, што долю шукае спрадвечна, Ён носу не кажа ад норы […]...
- Беларусь стаіць на курганах Прысыпаныя мёртвым пылам пліты, Пазалачаных слоў не разабраць. Тут новыя магілы – не забытых, Магіл забытых век не адшукаць. Нам […]...
- Рамонка і адуванчык Запыталася Рамонка Галаском Дзіцячым, Тонкім: – Адуванчык, Мой браточку, А дзе твае Валасочкі? – Адкажу Табе я, слухай – Сам […]...
- Рызыка Пакіну свае сляды На тонкім і слізкім лёдзе, Нясмела пайду да вады, – Туды, дзе й рыбак не ходзіць. У […]...
- Цыкл: Адцураньне Цыкл: Адцураньне. 1. Часам здасца – жыцьця не было, Ні на што аб ім памяць не маю; Адкуль родам, хто […]...
- Кулон Бога Гэты шарык зямны Замяніў яму крыж І падвесіў кулон ён, цалуючы… Але круціць пакуль Не астылую цвержу Парай пальцаў, ладна […]...
- Адказ на,,Зварот Адказ на,,Зварот да братоў-маскалёў,, аўтара Мікола Трафімчук. Вялі з Масковіяй мы бойкі, У паспаліцтве з ляхам йшлі, Але той зваўся […]...
- Мяцеліцы Вецер стыне ў голасе звонкім, Свету белага не відно – Ткуць мяцеліцы прадзівам тонкім Белым-белае палатно. То пяюць, то закружаць […]...
- СМАРАГДАВЫЯ ЗОРКІ Зяленыя травы жыцьця, смарагдавыя зоркі Ляжаць на шляхах – прама пад нагамі… Ідзем, топчам, ня заўважаем – як пяшчотны, мяккі […]...
- З 8 сакавіка Чароўны вечар. Водар кветак. Блакітных зорак сонны шэпт. і сьвеціць ціха сівы месяц Скрозь верхаліны старых дрэў. Павіншаваць цябе хачу […]...
- Час імкліва бяжыць Час імкліва бяжыць скрозь аблокі, Не спыняючы хваляў жыцьця. Усьміхаецца лёс шэравокі: Памятай таямніцы быцьця. Не забудзь, браце, матчынай мовы, […]...
- Чалавек адзін канае П. маці. Чалавек адзін канае… Чалавечае жыцьцё, Быццам нітачка льняная, Паміж небам і зямлёй… Чалавеку жыцьця мала, Гэтай нітачкі льняной, […]...
- Шукае памяць забыцьця Шукае памяць забыцьця, Мінае мноства спраў нябогіх, Жыцьця мінуўшага працяг, Заве на новыя дарогі. Але парванае вяроўкі Вузлом адзіным не […]...
- Ляжа Слова не чорнай замовай Ляжа Слова не чорнай замовай І не змовай – каб багацець, Ды й, па сьпінах і па галовах, Да ўладных, […]...
- МАРКОТНЫЯ IМГНЕННІ Сон з вадой кароткi – Ты бяжыш праз дождж. Цёмна ўздоўж дарогi, Бляск маланак, ноч… Ты ў светлым плаццi, Вянок […]...
- Васпане Вецер Васпане Вецер. Вецер-вятрыска, ты шляху не знаеш, Лагодаў і лютасьцей межы свае, Часам ніякі, рахманы, ласкавы, Часам, лют-воўкам у комін […]...
- Пераклад верша “Love” Henry David Thoreau Бы дзве планеты, быць бы нам… Ды раптам… зоркаю двайной… Ўзышлі і ззяем… недзе там, Дзе спалучыліся з табой… Сусветных […]...
- З’яднаньне Адною кучаю жыцьцё Валіла ў памяць забыцьцё, Вязала к лютасьці каханьне, Цягнула к ленасьці стараньне І для кастра, ужо, досыць […]...
- Рознае ж Жыцьцё ня прыкрасьці сябрук ня горыччу павінна аздабляцца. і зь вершалінаў дрэў на брук мне не ахвота разьбівацца. У жыцьця […]...
- Скакнуць бы конікам з травы Скакнуць бы конікам з травы, Кажанам неба прачарціць – І жыць, як гэты свет жыве: У цэльнай праўдзе, без ілжы. […]...
- Тваё iмя Нясмела на світанні першы промень у ліст мядзяны ценькнуу вастрыём, і мне пачулася ў чароўным тонкім звоне – імя тваё. […]...
- Зачараванае месца Пас. дзеравенькам і дварам, пакінутым чалавекам. Зачараванае месца. Там, за крапляю, кропля, Вада ледзь сачыцца, Наступае балота, Не калосіцца жыта. […]...
- Не сьпіцца зноў Не сьпіцца зноў. Якісьці клёкат Сон растрывожыў, расштурхаў, Аднекуль, з таямніц далёкіх, Ён, быццам буслам прылунаў. А з ім – […]...
- Лета трывожных дажджоў Ліпнёвую ноч бліскавіц паясы Святлом абпраменьваюць рэдкім. Ігліцай нейтроннай іскрацца лясы, Чарнобылем пахнуць кветкі. Сухое чаканне трывожных дажджоў Стаіць на […]...
- Мы на зямельцы ўсе шаноўны П. маці. Мы на зямельцы ўсе шаноўны І ўсе па роўнасьці ідзём, Дзе гучыць нам крышталёвы Ды й замаўкае жыцьця […]...