Верш Мы твае немаўляты, жыцьцё

Ещё вершы:

1. Забыла я тваё імя Забыла я тваё імя, Не ведаю, калі згубіла, Імя якое засланіла Тваё імя, тваё імя… А помню, як у цішыні […]...
2. А мы, як дзеткі-немаўляты А мы, як дзеткі-немаўляты, Ніяк не можам адпаўзці Ад калыскі, дзе спеў матчын, Не замаўкаючы гучыць. Забыць не можам мы […]...
3. Мне патрэбны твае вочы Мне патрэбны твае вочы, каб глядзець ў іх да ночы. Мне патрэбны твае вушы, каб сказаць, што я не хлушу. […]...
4. Твае цёмна-зялёныя вочы Твае цёмна-зялёныя вочы, Як магнітам мяне прыцягнулі. Твае цёмна-зялёныя вочы Цеплынёй маё сэрца кранулі. Твае цёмна-зялёныя вочы Глыбінёю душу паланілі. […]...
5. Мне сніліся рукі твае Мне сніліся рукі твае ‐ пяшчотныя і нясмелыя, кволыя, ціхія, белыя. Мне сніліся рукі твае ‐ даверлівыя і гарачыя, смуглыя, […]...
6. Аднойчы палюбіць жыцьцё Аднойчы палюбіць жыцьцё Такім, як ёсьць, без агаворак: З дурнотай, радасьцю і горам, З тугой былых і новых дзён… Аднойчы […]...
7. Тваё маўчанне Сарваў авацыяў гром У вялізарнай зале. Мне потым усе казалі: “Трымаўся ты малайцом!” Было ў мяне выступіць лепей жаданне, Мне […]...
8. Тваё iмя Нясмела на світанні першы промень у ліст мядзяны ценькнуу вастрыём, і мне пачулася ў чароўным тонкім звоне – імя тваё. […]...
9. Я гляджу ў твае мілыя вочы Я гляджу ў твае мілыя вочы, Я апамятацца не магу нават, Вочы погляд прыбраць не хочаць Ад тваіх мілавідных плямак. […]...
10. Куда жыцьцё наша лунаё Куда жыцьцё наша лунае, Куда бяжыць, куда плыве? Па-за жыцьцём хто нас чакае, Хто хлеб падзённый падае? І ці яно […]...
11. Люблю твае, Нарач, затокi i тонi Люблю твае, Нарач, затокi i тонi, як вецер густыя туманы развесiць, цi пена срабрыста на хвалях зазвонiць, цалуючы зоры, калышучы […]...
12. Вочы твае галубыя Вочы твае галубыя Цi то блакiтныя Як жа яны мне любыя Кветкi расквiтлыя Вочы твае блакiтныя Вуса пшанiчныя Хоць галава […]...
13. Твае вочы Твае вочы мяняюць колер, І мне колеры гэтыя любыя: Светла-жоўтыя мілыя сонейкі, І кашэчы зялёны прыжмур, І блакітна-зялёныя хвалі, Што […]...
14. Твае рукі Твае рукі, твае рукі нада мною, – Нібы лебедзі над белаю зімою. Як ласкава яны кружаць I са мной па […]...
15. Жыцьцё і Сьмерць Сьмерць за Жыцьцём штодзень блукае неадступна, – як надакучны цень, як неадольны смутак. Жыцьцё на Сьмерць глядзець стамілася ў маркоце… […]...
16. Да каханка Каханку мой! Твае рукі належаць будучыні, І я належу цяпер тваім рукам. Я адчуваю твае ласкі і адраджаюся У цябе. […]...
17. Вялікі грэх у жыцьцё зьняверыцца Вялікі грэх – у жыцьцё зьняверыцца, Куды, за чым ійшоў, забыць, Лічыць: набытак – непатрэбіцай, Таму, хто будзе после жыць. […]...
18. Тваё імя гучыць у сэрцы Тваё імя гучыць у сэрцы, Нібы вакол званы гучаць. І я жадаю цябе бачыць, І буду я цябе кахаць… Сустрэча […]...
19. Калі гляджу я ў твае вочы Калі гляджу я ў твае вочы, То бачу ў іх амаль увесь свет. І дзень, і таямнічасць ночы, І ружы, […]...
20. Слухаю твае вочы Слухаю твае вочы. Яны спяваюць. Я разумею гэту песню. Адчуваю яе мелодыю. Я ўхапіў яе рытм. Сэрца маё адбівае такт […]...
21. Твае недамоўкі, мае недаверы Твае недамоўкі, мае недаверы Расплавіць спагадна ратунак вачэй, I выплача рэўнасць няспаных начэй Твае надамоўкі, мае недаверы. Рассеюцца здані, прывіды, […]...
22. Пярун блаславіў твае ўцёкі Пярун блаславіў твае ўцёкі – Высокі і добры наўздзіў – Твае завушніцы, пярсцёнкі І твой ланцужок блаславіў. Але навальніца пужала, […]...
23. Я – не тваё жыццё, і нават не малітва Б. С. Я – не тваё жыццё, і нават не малітва, Ты лёсам быў не мне наканаваны, Хаця аднойчы шчыра […]...
24. Дык ці гэта жыцьцё? Дык ці гэта жыцьцё? Страх зрабіў выбар твой, Ты глядзіш праз плячо – Сочыць хтось за табой? Сотні твараў у […]...
25. Каб жыцьцё сваё не зьнехтаць Каб жыцьцё сваё не зьнехтаць І да згубы не аддаць – Душу выкінь, чорным вехцем, Хлеб штодзённый адрабляць. Як заплача […]...
26. Я вазьму твой боль Я вазьму твой боль. Ты заслугоўваеш гэта. Ды заб’ю яго ў сябе І настане твае лета. Я хачу цябе абняць […]...
27. Восеньскі букет Восеньскі букет Сумныя твае вочы. Ласкавыя твае рукі. Халодныя твае вусны. А словы, што ты мне кажаш, Напэўна, гучаць і […]...
28. Жыцьцё А мне ня трэба шлях, дзе скрозь падковы, І ў сьветлы дзень я словы прыгублю, І ў злыбяду суцешуся высновай: […]...
29. У акенца тваё У акенца тваё Я пастукаў зязюльчыным ранкам Пасля салаўінага вечара I перапёлчынай ночы. Вока тваё, як зорка, Бліснула з-за фіранкі: […]...
30. Зацвілі твае вочы між тлуму Зацвілі твае вочы між тлуму, І, здаецца, твой стан мільгануў, Перарваліся ніткаю думы, Даўны смутак ціхутка крануў. Быццам ветрык, збудзіліся […]...
31. Тваё вакно Знаю, што лёс ужо не перайначыць… Знаю: дарэмна. Але ўсё адно… Я еду сюды, каб ізноўку пабачыць Тваё, ў бягоніях […]...
32. Твае глыбокія лясы Твае глыбокія лясы, Празрыстыя, як люстра, рэкі… І звон ураніцу касы, І цягніка наперад рэйкі. Люблю цябе. Усю. Як ёсць. […]...
33. Усё тваё, усё бяры Усё тваё, усё бяры: Мае надзеі, мары, сны. Маю спагаду і цяпло. Бяры, бяры, бяры ўсё! І толькі кропельку журбы […]...
34. Мне цяжка вымавіць тваё імя Мне цяжка вымавіць тваё імя Яно чамусьці дужа важкае Я вып’ю за цябе віна Схаваю позірк свой за пляшкаю. Цябе […]...
35. Жыцьцё, якое рэй вяло Жыцьцё, якое рэй вяло, Гуло, сьмяялася, цьвіло, Кахала, плакала, кляло, Атруту, як віно, ліло, Паблытала дабро і зло, Згубіла пэўнасьці […]...
36. Albus Lepus Паглядзеў на гадзіньнік раптоўна, І, як вецер, уцёк ад мяне. Ты пакінуў тады бестактоўна, Без краіны й магічных дзьвярэй І […]...
37. З рукі ўзлятаюць Вадзіму З рукі ўзлятаюць пальцы, нібы птушкі. Твае – з маёй, ну а мае – з тваёй. Твае – у […]...
38. Краіна туманаў! Твае краявіды Краіна туманаў! Твае краявіды Кранаюць мне сэрца шчымлівай тугой. Ты трапіла ў нерат няўмольнай планіды, Што ў бездань нябыту вядзе […]...
39. І праз жыцьцё лятуць каметы І праз жыцьцё лятуць каметы, Сьвятлом апальваючы зрок – Стае тады ўсё бяз мэты, Спаўзае ў думкі едкі змрок… Што […]...
40. Твае слёзы Ты казаў, што мужчыны не плачуць… А твае даражэйшыя вочы Былі сёння ў слязах, не йначай. Ці прасохнуць яны да […]...