Беларуская паэзія

Вершы на беларускай мове



Верш Існасьць

Існасьць.

Не моўкне, не ціхне, не гасьне,
З чым быццам чаўнок я сную,
З чым кросны праду перад Вамі,
З чым у іх дзеля Вас існую.

Як зорнае неба існуе,
Айчына і родны кут,
Як род мой, як быцька й матуля,
Ад якіх нашы роды ідуць.

І не змоўкне, не сьціхне, не згасьне
Пачуцьцяў устрывожаны рой,
Якія жыцьцю адазвалісь
Шурпатай пяшчотай льняной.
-04.11.16.

1 Star2 Stars3 Stars4 Stars5 Stars (1 votes, average: 5,00 out of 5)

Верш Існасьць - Міхась Карцялёў