Беларуская паэзія

Вершы на беларускай мове



Верш Да ўгодка

Да ўгодка.

Угодак першы, не вясельны,
Не шлюбных, велічных званоў,
Угодак першы, не да зельля,
Не кліча стратам дактароў.

Ён сядзе ў прызьбу старой хаты,
Ля грушы-дзічкі векавой,
Кране яе кары шурпатай,
Падобнай, матка, да тваёй.

Прачнецца з гольля дзікім гулей,
Крыламі пругка страпяне,
Адзначыць сьвету, як матуля,
Вітаеш нас, між нас жывеш.
-28.03.15.

1 Star2 Stars3 Stars4 Stars5 Stars (1 votes, average: 5,00 out of 5)

Верш Да ўгодка - Міхась Карцялёў