Верш Не забываецца

Ещё вершы:

1. Было і ёсьць Было і ёсьць. На гэтым і пакінем. Што будзе потым, Час ісьці далей. Сьляды зьнікаюць, Пад дажджом употай. Зьмяце сьцяжыну, […]...
2. Ці здолееш жыцьця Ці здолееш жыцьця прайсьці шляхі, Не страціўшы надзею пра каханьне? Ці вытрываеш люду сьмех ліхі? Забыўшы пра нясьмелае спатканьне. Яно […]...
3. Лістапад за астатняй лістотай Лістапад за астатняй лістотай шле паўночных вятроў чараду. Я па снезе, што выпаў употай, да цябе на спатканне іду. У […]...
4. Я раптам зразумела Я раптам зразумела Што жыццё ўсё – гэта час Час, які напэўна не залежыць ад нас. Так, мы людзі, мы […]...
5. Чалавек маленькага роста “Чалавек маленькага роста, чаму не рос, па чыёй віне?” Чалавек адказвае проста: “Гэта залежыць не ад мяне”. “Чалавек маленькага розума, […]...
6. Увагай шчырай Увагай шчырай, Пацалункамі Не надакучыш любай – I вочы адтаюць, як лункі, I сонечна сьмяюцца губы. Уся яна, як сад […]...
7. Цяпло ўспомніў рук тваіх Цяпло ўспомніў рук тваіх, Адчуў вачэй святло. Калісь дзялілі на дваіх Усё, што ў нас было. І час настаў, дабро […]...
8. Гімн Белазем’я (Беларусі) на мэлёдыю латышскага народнага сьпеву Perkons, Saule, Daugava Сонца Бялзем’е ўсадзіла Там, дзе поруч берагі Белазем’е, зялёны край Край пад белымі крыламі Ключ да дзвераў сэрцаў нашых Нёман […]...
9. Спагада – Нібы той конь у пене, Імчыць шалёны час. Чаканне і цярпенне Пакінулі ўжо нас. Ніхто чакаць не хоча: Хутчэй, […]...
10. Паклянёмся любіць наш край! Паклянёмся любіць наш край!.. Паклянёмся, што ў нашыя сэрцы Не ўкрадзецца ні страх, ні адчай, Ні спалох немінучае смерці. Мы […]...
11. Касцёр для дваіх КАСЦЁР ДЛЯ ДВАІХ Нас доля звяла і ад шчасця цвіла, Як луг, на якім ты вяночкі пляла, Я ж, быццам […]...
12. Дзяўчаты мінулай вайны Якімі толькі мянушкамі He клікалі гэтых салдат З няпудранымі вяснушкамі, У шынялях да пят!.. Крочылі полем спаленым, Шляхамі страшнай вайны, […]...
13. Здаваўся часам для людзей Здаваўся часам для людзей Недатыкальным А быў – не знойдзеце прасцей Недаравальна Таму, мажлiва, што глядзеў Я так узнёсла Памiж […]...
14. Не было. Няма. Не будзе Неспраўджанае каханне. Няздзейсненая любоў. Неперажытыя ночы, спатканні Стрэнуцца зноў. Прывіды былых пачуццяў. Аскепкі старых перамог. Сівых, як зімовыя кветкі на […]...
15. Ільдзінкай сіняй, плыткай, крохкай Ільдзінкай сіняй, плыткай, крохкай Гучыць любімае імя. I воз бахматы сцежкай дрогкай Плыве, дзе нас даўно няма. Расстайны лебедзь, лебедзь […]...
16. Робім да стомы. Цягнемся. Марым Робім да стомы. Цягнемся. Марым. Век здаганяем. Героямі ходзім. Ззяем, як сонца. Чарнеем, як хмары. Нешта губляем. Амаль не знаходзім. […]...
17. Пайсьцi туды Пайсцi туды, каб нешта зразумець. Пайсцi туды, пайсцi i не вяртацца. Я так хачу табою захварэць, А мне не так […]...
18. Вятры нізеюць за смугой Вятры нізеюць за смугой, снягі валодаюць самотай, сляза сцякае за слязой нібы пакрыўджана, употай. Няхай віруе злы мой лёс, мне […]...
19. З хмарамі і з навальніцай З хмарамі і з навальніцай, Ўночы і ўдзень Употай: “Слабаму ёсьць, за што біцца – За згоду!” Зь вечара й […]...
20. Выпадковае каханне Напаткаў твой позірк выпадкова Сярод соцен мне чужых жанчын, І пачуцці зруйнаваліся нанова, Як святло знішчаецца ўначы. Падысці мне не […]...
21. Жыццё матылька Толькі выбраушыся з калыскі, Паляцела насустрач дню. Бачу свет: я высока і нізка Рэха летняга дня лаулю. Крыльцы сталі мацней, […]...
22. У тлумачэннях сэнс схаваны У тлумачэннях сэнс схаваны, а словы могуць і забіць. У пошуках сваёй нірваны мы можам толькі ў небе быць. Мелодыі […]...
23. З серыі: Пайду пісаць казкі альбо “душа, ты запрасілася ў паэткі Алоўкам напісаць. Абы забыцца. Дзе выйсце з кола. Цісне сенажаць. Мае прагіны. Травы. Пахнуць. Касавіца. Показать полностью.. І небяспечна. З […]...
24. На аўтобусным прыпынку Бабулькі аглядаюць сьвет сур’ёзна, Бягуць асталявацца, як ямчэй. Хаваюць ногі ў венах варыкозных Пад лаўку – далей ад чужых вачэй. […]...
25. У жыцці У жыцці не бывае дрэнных часоў, Ёсць толькі дрэнныя людзі. І кожны, каго розум не абышоў, Той у жыцці заўсёды […]...
26. … так душа пакідае цела Адыходзячы ў зорны шлях, Азірнецца яна нясмела І падумае спакваля: Гэтым целам любіць хацела, І балела мне гэтым целам, З […]...
27. Я мужык-беларус “Я мужык-беларус, – Пан сахі і касы; Цёмен сам, белы вус, Пядзі дзве валасы…” Я. Купала, 1905-1907 Я мужык-беларус, – […]...
28. Маладым пачуццём Маладым пачуццём Свет заўжды нецвярозы, Іх – дваіх – не рассудзяць Ні людзі, Ні Бог. У каханні ёсць радасць, Пакуты […]...
29. Хоць жыццё не заўсёды сваёю атульвае ласкай Хоць жыццё не заўсёды сваёю атульвае ласкай, Толькі вера не гасне, пакуль ёсць над намі шчэ Бог, Што адчыняцца дзверы, […]...
30. Пайду пісаць казкі З серыі: Пайду пісаць казкі альбо “душа, ты запрасілася ў паэткі” Алоўкам напісаць. Абы забыцца. Дзе выйсце з кола. Цісне […]...
31. Усё геніяльнае проста Усё геніяльнае проста, Як снег, што млее пад нагамі І рассыпаецца на дробязныя думкі, Расплюшчаныя лёсу сапагамі. Усё геніяльнае проста: […]...
32. Антылюбоўнае Ты чакала прынца на белым кані. Гэта быў прынцып! Адзін на дваіх. Ты чакала яго, а ён – цябе. Ён […]...
33. БАЛАДА ЯНА БАРШЧЭЎСКАГА (1790-12.03.1851) Зноў дождж ідзе змываючы сцяжыны, Якімі нам вяртацца ў родны свет, Дзе беларусы ёсць, а ў іх Айчына– Як […]...
34. БАЛАДА ВАСІЛЯ ЦЯПІНСКАГА (1530-я-1599 або 1600) Евангелле на мове роднай у руках Трымаеш, як цагліну, што ў падмурак ляжа Айчыны Храма, што не […]...
35. Верш перад сном Сьпяць сузор’і ў задыяку, cьпяць гароды і заводы, сьветліць месяц круглай сракай навакольную прыроду. Дрэваў мяккія абрысы, крыку адзінокі сполах… […]...
36. Беларусь мая Аксамітны летні вечар ахінуў зямлю, Я вазёрную сінечу вуснамі лаўлю. Моўчкі слухаю ў росах песьню салаўя. Над маім лунае лёсам […]...
37. Каплічкі ды касцёлы Каплічкі ды касцёлы, Дзе ў цішыні схаваны Малітвы нашых продкаў, – Навечна зруйнаваны! І не спыніць навалы, Зямля дрыжыць ад […]...
38. Мыйшчыца посуду Пажылая, вельмі хворая, зьбірае з’едкі ў цэлафанавы пакунак, лагодна ўсьміхаецца, просіць мяне, каб я аддаваў ёй харчовыя рэшткі. Для парасятаў? […]...
39. Паэт праклёны слаў па тэлефоне Паэт праклёны слаў па тэлефоне… Які паэт? Канешне, не Гамер, Бо тэхнікі такой ні ў Парфеноне, Ні нават на Алімпе […]...
40. Антыэлегія Далонямі цягнуцца да аблокаў Раскінуць над прасторам снежным вокам І вызваліць душы схаваны крык Ты сёння на вяршыні, ты мужык […]...