Верш ВЕРХ і НІЗ

Ещё вершы:

1. Дожджык Пастукаўся дожджык у вокны, – Ніхто яго ў дом не пусціў, І ён, небарака, маркотны, Па шыбе слязінку скаціў. Патупаў […]...
2. 15.30 15.30 Чакаю…Хвіліну! Мінула гадзіна. 16.30 Чакаю…Ды дзе ты? Я сонцам сагрэты. Зімою. Сумую. Не йдзеш. Чаму з сэрца гоніш І […]...
3. Трамвай Уяўляеш, я спазьніўся на трамвай – Год на семдзесят, а можа і паболей. І раптоўна агарнуў мяне адчай, Што ніколі […]...
4. Начное здарэнне У трамвай ускочыў Сон і шапоча ціха ён: – Раз, два, тры, чатыры, за- сы- найце, па-са-жыры!.. Баю-бай! – ай-я-яй! […]...
5. Час пік. Трамвай Час пік. Трамвай. Зайшла жанчына З цяжкой, напханай поўна сумкай. Вакол расселіся мужчыны, Ніхто падняцца не датумкаў. А найсумленны – […]...
6. Злодзей У бабулі ў агародзе Пабываў сягоння злодзей. Покуль дзед ружжо шукаў, покуль боты абуваў, зноў з’явіўся ў агародзе з барадою […]...
7. Што ж ты, за Беларусь змагар? Усё адно Беларусі наканаваны фатальны зыход. З размовы з адукаваным беларусам. Што ж ты, за Беларусь змагар, Цікуеш-сыкаеш з-пад лаўкі? […]...
8. Рубель Вы – залежныя ад усіх, ад рубля, што зваліўся, а потым падняўся. І толькі яму верныя, якім бы п’яным ён […]...
9. Лесьвіца Адзін чалавек ступіў на лесьвіцу свайго разьвіцьця, але спыніўся на першай жа прыступцы. Другі чалавек падняўся трошкі вышэй, але аступіўся […]...
10. Спарта Абрыўкі фраз аўтобусных прыпынкаў, І адгаворкі цягнікоў апошніх Першага вагона, Ды хмараў асцярожных верталёт, У час спазняюцца з вятрамі. ЗайцАмі […]...
11. На малады пачатак мая Быў малады пачатак мая, Чаромха ехала ў трамваі, Перапавітая ў газету, З таго, Дзе ўсё жывое, Свету У свет бетону […]...
12. Куды нi кiнь – лясныя ўсё iмшары Куды нi кiнь – лясныя ўсё iмшары, Прасёлкаў гул i пыл ад трактароў… i хмызнякоў зялёныя пажары, Вазы аблок над […]...
13. Калі агорнуты смугою Калі агорнуты смугою Мой шлях, і крыўда верх бярэ, І злосць лісіцаю рудою Мне сэрца кіпцюром дзярэ, Калі дарэмна я […]...
14. Затрымаўся на дрэўцы лісток Затрымаўся на дрэўцы лісток. Восень раптам прыйшла, спакваля. Заінеў ушчэнт зазубраны бок, Ды не хоча пакінуць галля. Зачапіўся сцяблінкай, дрыжыць. […]...
15. Клін Кахаю, смяюся, плачу- Запознены ў небе клін Кірунак узяў за удачай, І мроіцца, што ў ім Лячу я ў невядомасць, […]...
16. Стары замак Калісьці ў часы старажытных князёў Вялізныя дрэвы раслі. Сярод гэтых дрэваў ўжо колькі вякоў Ляжаў раней замак стары. Ня ведалі […]...
17. Жук i слiмак Пагожым летнім ранкам На лузе за сялом Сустрэўся жук аднойчы З рагатым слімаком. – Здарова! – жук вітае. – Куды, […]...
18. Я паўдня вандраваў па Віцебску Я паўдня вандраваў па Віцебску Па завулках крывых яго Я аўтограф нагам выціснуў I пакінуў сярод снягоў Я уверх ўсё […]...
19. Песня злодзея Спіць на грудзях маіх Чало Тваёй шчасліва-ціхай Стомы. Нібыта ўсё, Што сніцца дома, Збывацца раптам пачало. І быццам бы Даўным-даўно […]...
20. Жыве Беларусь, жыве Жыве Беларусь, жыве I будзе, i будзе жыць У сэрцы маiм, ў галаве Гучыць гэты лёзунг, гучыць Нiбыта няма яе […]...
21. Назіркам Неба, нібы трамвай, пагрымвае, дахі вусацяцца ад капяжоў. Дождж з настойлівасцю пілігрымавай моўчкі ў нямераны шлях пайшоў. Ліст апошні, як […]...
22. Ты – планктон і ты – планктон, а Я – ВіконтДэБражэлон! Атос, Партос і Араміс На ліфце едуць уніз. А Д’Артаньян ідзе па трэшу З 9-га паверха пешшу… Праз 20 год […]...
23. Дождж. Аблокi. Цішыня Дождж. Аблокi. Цішыня. Словы не патрэбныя. Ластаўчына мітусня. З неба кроплі срэбныя Моўчкі падаюць уніз. Кветкам падабаецца Свежасць летніх навальніц. […]...
24. Свет падзялiўся надвая Свет падзялiўся надвая: Свет ДА ЦЯБЕ i свет З ТАБОЮ. Той свет, дзе iснавала я, Быў акрамешнаю iмглою. Свет падзялiўся […]...
25. Вясковая антыкрызісная Азвярэлі надта ж газавыя трубы, Барэль нафты захістаўся ў цане. Не сумуй і не адчайвайся, мой любы, Каб сагрэцца, прытуліся […]...
26. Калі раптам знікну я, і мяне не стане Калі раптам знікну я, і мяне не стане, З неба, хто табе тады, зорачку дастане? Хто цябе замест мяне закалыша […]...
27. Калі раптам знікну я Калі раптам знікну я, і мяне не стане, З неба, хто тады табе, зорачку дастане? Хто цябе замест мяне закалышыць […]...
28. Курапатам Між крыжоў блукаю асцярожна. вокам дзе ні кінь – адны магілы. Перад БОЛЕМ час бездапаможны. Цішыню трываць не маю сілы… […]...
29. Паэты паміраюць тады Паэты паміраюць тады калі першы раз заблудзіць жывое слова і разаб’ецца пшанічнае рэха аб камень Паэты паміраюць тады калі ўсміхаецца […]...
30. Я на адну цябе малюся Я на адну цябе малюся, Хоць бачу ўсё цябе радзей. Таму і б’ецца сэрца ў скрусе, Што не збылося шмат […]...
31. Лясун Гэта ні казка, здань а можа цуда. Даўно было то, но ніколі не забуду. Я крочыў ўздоўж паваленага зруба. Пашкадавалі […]...
32. Можа, i мяне вайна дагонiць Можа, i мяне вайна дагонiць, Адарве навек ад спраў-турбот: Нешта ўсё часцей пачаў у скронi Азывацца сорак трэцi год. Можа, […]...
33. У зялёным полымі траўня У зялёным полымі траўня Дагараюць зімовыя рэшткі; Недзе белае знікла бяспраўе І душа ажывае нарэшце, І ў вачах залацяцца зоркі […]...
34. Палеглае жыта Палі ў спякотным даспяванні Звоў плешчуць хваляю жывой. Вось толькі змоўкне кукаванне – Дыхне гарачае жніво. Ды раптам сонца знікла, […]...
35. Сячэ сякера Прайшлась сякера па бярозе, I сок пабег, як быццам кроў, Дапамагчы нiхто не ў змозе, Сячэ сякера зноў i зноў. […]...
36. Усё ня тое Калі ляжаў я ў калысцы, Пачуў ад ангела: “Калісьці Ты будзеш мовы роднай прагнуць У калоссі, жыце, нават у багне”. […]...
37. ЯБЛЫК СПЕЛЫ Нада мною яблык спелы, Звіс уніз ён галавой, І глядзіць мне ў вочы смела, Вывучае позірк мой. Да яго прыйшоў […]...
38. Бяда Бяда… яна не папярэдзіць – як злодзей завітае ў дом: калі збіраюцца суседзі за трохкілішачным сталом. Яна маланкаю і градам […]...
39. Ліст пабег цябе даганяць Ліст пабег цябе даганяць утравелымі рэйкамі, немагчыма было стрымаць пад стамленымі вейкамі Раставанне – пякучы боль! – раз’яднанне, разлучыны… І […]...
40. Ляцець Я так люблю ляцець ўніз. У соты раз. Яшчэ. На біс. І колькі ні губляла рыс І позіркаў вачэй, актрыс? […]...