Верш Кактэйль
Крыху зачэрпні дзённага святла,
Дадай, ледзь-ледзь, чароўнага заката,
і лета будучага церпкага цяпла,
І навальніцы лёгкае стаката –
Затым змяшай не ў шклянцы ты ўсё гэта,
Не ў кубку выкшталцоным, не,
Не ў шэйкеры, не на вакне, –
Ў сабе змяшай – кажу я па сакрэту.
(1 votes, average: 5,00 out of 5)
Ещё вершы:
- Кактэйль “Пьяная карова “Мычыць у полі “Пьяная карова” Малако, мінэралка, 500 грам. Яна прыйшла не выпадкова К сваім да вогнішча сябрам. Сьпяваем песьні. […]...
- Варажбітка-ноч Цемра зноў спускаецца на мой парог, ставіць боты чорныя ля збітых ног. Горад спіць. Паснулі птушкі й месяц лёг, звесіў […]...
- Гліна Яна мяла няўмела камяк белай гліны, Выляпляла нервова нішто абы як, І пакуль яе пальцы акрэсьлілі сьпіну – Шмат разоў […]...
- Перад выхадам я зазірну Перад выхадам я зазірну У люстэрка насупраць дзвярэй, Валасы прыгажэй прыбяру І зніму адзіноту з вачэй. Усміхнуся няўмела сабе, І […]...
- У гэты дзень у гэты час У гэты дзень у гэты час я рад усIх сустракаць вас У гэтым родным мне двару I я пра гэта […]...
- Пра сябе Я ніколі не буду лепшая. Я заўсёды буду такая як ёсць, Крыху стомленай, крыху замешканай, крыху дурніцай, Але буду такая […]...
- Дзяўчаці Цябе спаткаў і сам не знаю, Ад сэрца шчырага кажу, Якую, дзеўча, думку маю І спеў аб тым які злажу. […]...
- Ведаю, што і я памру, як і ўсе Ведаю, што і я памру, як і ўсе, што па смерці нічога не будзе трэба. Тым мацней люблю ўвесь шырокі […]...
- Хлусня ўсё гэта Хлусня ўсё гэта – час не лечыць! Бо, як забыцца ні хачу, Дасюль, сшалеўшы, у пустэчу Імя ўсё тое жа […]...
- Хлусня ўсё гэта – час не лечыць! Хлусня ўсё гэта – час не лечыць! Бо, як забыцца ні хачу, Дасюль, сшалеўшы, ў пустэчу Імя ўсё тое ж […]...
- Выбіраю прафесію Я хачу быць футбалістам, забівацьгалы са свістам галавой, нагой, рукой! Вой! Што я кажу?! Я хачу быць машыністам, электрычкі гнаць […]...
- Шчасце на тваім парозе Бачыш, шчасце на тваім парозе? Прыглядзіся на застылы цень. Не трымай узімку на марозе У студзёны, хоць і з сонцам, […]...
- Кажу ўсім – не веру я ў Бога Кажу ўсім – не веру я ў Бога, Але калі здараюцца няшчасці, Укленчыўшы, ілбом б’ю ў падлогу, Ратуй, крычу, не […]...
- Па полі ездзяць трактары Па полі ездзяць трактары. Спачатку на гару, пасля з гары. Спыніўся нейкі, а шафёр – у лес. Няхітры прадчувае ен […]...
- Птушыны запой Белавокая чэрнець Загадала ахрэнець, Затым варакушка Запытала: дзе чакушка!? Вераб’іны сыч Нам прыносіў дзіч Каб Вялікі кулон Заядаў самагон. І […]...
- Ідэал Ва ўсім шукае ідэал той, хто сам не ідэальны. Сябе спрабуе ён змяніць, зрабіцца дасканальным. І свет, навокал што ён […]...
- Я аддаю сябе журбе Я аддаю сябе журбе Ўсёпаглынальнай, звыклай – цалкам. Каторы раз кажу сабе: “Ўдавілася адным кавалкам”. Ні пракаўтнуць, ні пражаваць, Ні […]...
- У мітусні Ў мітусні сутыкнуўся на вуліцы з пекнай жанчынай. Усміхнулася, просіць: – Прабач!.. А ў мяне ж у грудзях сэрца лісцем […]...
- Старонка родная мая Старонка родная мая Прастор ад краю i да краю Люблю тут слухаць салаў’я Калi увечар ён спявае Люблю глядзець на […]...
- Мае вершыкі ў жаху ад крытыкі Мае вершыкі ў жаху ад крытыкі, што, бы дзяцел, іх шчыра дзяўбе, – знерухомелі, як паралітыкі, і замкнуліся самі ў […]...
- Чырык! Вясна! Уноч – мароз і абліваха. Удзень – адліга і слата. І ледзяшы сцякаюць з дахаў Вясёлым, дробным тра-та-та. Будзённы дзень […]...
- Чарэшанька (З нізкі “Дрэва”) Vі – Што адчуваеш, нешчаслівая Чарэшанька мая азяблая? – Баліць, баліць кара застыглая, Сон ледзяны душу зацягвае. […]...
- Мы, азірнуўшыся, бачым сны Мы, азірнуўшыся, бачым сны дождж, восеньскіх вуліц пустыню. Там за вакном – бязмоўя карціны, У смузе святла – сілуэты, вітрыны […]...
- Мая бабуля Мая бабуля ня ведае болю яна думае што голад гэта ежа галота гэта багацьце смага гэта вада яе цела як […]...
- У люстэрку старым У люстэрку старым Я сябе не пазнаў Ці туман, ці то дым Нешта ў ім прыхаваў У пакоі другім Нехта […]...
- Дыялог сябровак ДЫЯЛОГ СЯБРОВАК Так расказвае сяброука, Пра каханкаву нялоукасць. – Тут пастукалі у дзверы, – Што з ім стала, не паверыш. […]...
- Да бацькi Бацьку пакiнуў розум ён стаў безжалосным зверам гатовы забiць да смерцi амаль за разбітыя дзверы паслухай кажу я бацька гэта […]...
- Лебедзі Шуміць каля вуліцы Энгельса сад, Там ліпа, таполя, каштан, Там пад аховай цяністых прысад Плюскоча фантан. I лебедзь высока ўзнімае […]...
- Жарт Адыходзячы на працу Мне сказала маці: -Спачатку у печы выпалі, А скончыўшы паліць Ты чыста грады выпалі І не забудзь […]...
- Я напісала б табе Я напісала б табе ўсе пралескі ўвесну, Вывела б сонца ў нябёсах нясталай рукой, І па суметах сняжынкам бы я […]...
- Быць ці не? Крыху тугі і пакуты крыху – зноўку душа напаўняецца крыкам… У кругаверці задухі стогне слова жывое, надзея тоне. Рыбай на […]...
- Цвяты Я пазнаеміўся з табою, І спадабалася мне ты. Пажартаваўшы з галавою, Сказала: Я хачу “цвяты”. “Цвяты”?? — дык гэта ж […]...
- – Што ж ты, радасць, такою зрабілася? – Што ж ты, радасць, такою зрабілася? Не забавіш, не ўвесяліш? – Хм, сама на мяне і забылася: Смутна ходзіш, […]...
- Завеса страт Ўсе застылі Мае матылькі Не трапечуцца Ўжо ад світанку… Як жа рана!? Так цёмна вакол Немагчыма Зіма за вакном… Адцураю […]...
- Пупышачка мая (ад ныркі) Мы шмат чаго ў сваім жыцці Фарбуем толькі ў жоўты колер. Мо, гэта ўжо не ў крыві. І сам ад […]...
- Усё ня тое Калі ляжаў я ў калысцы, Пачуў ад ангела: “Калісьці Ты будзеш мовы роднай прагнуць У калоссі, жыце, нават у багне”. […]...
- Я ў лузе кветкі не сарваў ніводнай Я ў лузе кветкі не сарваў ніводнай, Ніводнай зоркі з неба не схапіў, І, па жаданню прымаўкі народнай, Ні разу […]...
- Усё жыццё ты чакала Усё жыццё ты чакала, ліліся слёзы на вецер, Як ручаі забыцця праз сэрца, воля растала… У сабе ўжо сіл не […]...
- Танец снегу ў аблоках з паперы Танец снегу ў аблоках з паперы І ядлаўцава-бэзавы пах. Гэта свята душы і жаўнераў Што нясуць у сабе кроў барыкад […]...
- Праганю тваю хваробу Маршчасты лоб, сівыя скроні, У шурпатых мазалях далоні. Ці ж гэта ты, мая матуля, У зрэбнай беленькай кашулі Ляжыш на […]...