Верш Пад стук колаў

Ещё вершы:

1. Паламанаело… кры Паламанае крыло… ******************************* Усё не так, як бы хацелася… Я стала іншай і сама… Яшчэ не чутна спеваў верасня, А […]...
2. На восеньскім прыпынку На восеньскім прыпынку… *************************************** Імчыць цягнік. Грукочуць колы. А за акенцам прыгажосць! Прыбрала восень наваколле. Нарэшце супыніўся дождж. І лашчыць […]...
3. Зіма мая прыгожая Іскрацца дрэвы ў інеі, на сонцы зіхцяць, Зіма нас па-святочнаму вітае. З пагорка санкі хуткія імкліва праляцяць, Аслепіць сонца ўсмешка […]...
4. Зiма мая прыгожая Іскрацца дрэвы ў інеі, на сонцы зіхцяць, Зіма нас па-святочнаму вітае. З пагорка санкі хуткія імкліва праляцяць, Аслепіць сонца ўсмешка […]...
5. МАРОЗНАЯ РАНіЦА Полымя ў пячы гудзіць, Дзед на зэдліку сядзіць. Зложаны ў радок паленцы, Зіма зноў не мае сэрца. Блішчыць няпоўная луна, […]...
6. Зімовая замалёўка Зноў мароз за акном чаруе: Бы каралы кусты і дрэвы. Ледзь прыкметныя цені… Пануе У гэтай казцы зіма-каралева. Промні сонца […]...
7. Подых на дваіх Палын-траву піла рупліва І ўсміхалася ў адказ. І па-сапраўднаму шчаслівым І дзіўным той здаваўся час. Вітала ў марах-летуценнях, Пра ўсё […]...
8. Накарміце птушак Зімой накарміце птушак, Каб з усіх канцоў Яны ляцелі ў вашы кармушкі, Як к сабе дамоў. Не багата ім корму […]...
9. Калі баішся праўдай апячы Калі баішся праўдай апячы, Дык не ілжы – адкрыецца мана. Лепш не кажы нічога – прамаўчы. Бо што маўчанне? Проста […]...
10. Зіма здароў! Белым снегам замятае, Студзень сцежкі і бары Мароз рыпіць і сустракае, Нас з завірухай на двары. Ля хат вясковыя бярозы, […]...
11. Нічога не кажы Нічога не кажы. Маўчы… Мне дастаткова будзе тое, Што кожны дзень і ў начы Ты побач, ты мая, са мною. […]...
12. МАРОЗНАЯ РАНIЦА Полымя ў пячы гудзiць, Дзед на зэдлiку сядзiць. Зложаны ў радок паленцы, Зіма зноў не мае сэрца. Блiшчыць няпоўная луна, […]...
13. Францішак Багушэвіч Чутна ў родным краi Й па-за краем, На край свету чутна: Ад душы, Як само сумленне, Дудка грае, – Трубамi […]...
14. Не кажы, не абяцай Не кажы, не абяцай, Не бяры такое ролі!.. Ходзіць сонца. Шэпча гай. Вецер блукае па полі. На зямлю прыйшла вясна, […]...
15. Пойдзем, пойдзем Млечным Шляхам Пойдзем, пойдзем Млечным Шляхам, Там спакой і цішыня. Паляцяць за намі птахі, Наша лепшая радня. Паляцяць за намі дрэвы, Нашы […]...
16. Узыход. Малая Люцінка Узыход. Малая Люцінка За акном, прачынаецца сонца, Зіхатлівыя, бурныя промні Прабягаюць па небу бясконца І крычаць мне ў лістоце:”Запомні, Нагадай, […]...
17. ПРА КАХАННЕ Мароз злаваўся не на жарты. Не да спатканняў, з хат не руш! А ты, упэўнены і ўпарты, Прыйшоў… з букетам […]...
18. Зіма раскажа Халоднай птушкай прыляціць да нас зіма. Пабеліць шчодра ўсё навокал, як сама. Не застанецца месца нават на зямлі, Бо коўдру […]...
19. Адзінства Празрыстай адзіноты краявід – Ён быў да нас і будзе ён заўсёды: Блакіт нябёс і пушчы аксаміт, Буслы, вясёлкі, зорак […]...
20. Мы часта любім тых, хто нас не варты Мы часта любім тых, хто нас не варты, Хто пазбаўляе смеласці спакой, Схіліўшы ўсё на кепікі і жарты, Абы не […]...
21. Мамка Сын радзіўся у танюткай Гожай пані, станам гнуткай. Ды марнее хлопчык – Божа! Бо сынка карміць не можа. – Хай […]...
22. Не шукай Не шукай ты мяне Каля жытніх палёў, Не шукай, Калі к сэрцу майму Ты дарог не знайшоў, Не шукай… Не […]...
23. Казачка пра зязюлю А вы такую казку чулі? У дальнім лесе ў даўні час Жыла-была адна зязюля. Вось пра яе і будзе сказ. […]...
24. Дрэвы скідваць лістоту Дрэвы скідываюць лістоту Быццам старое аддзенне Дрэвам трэба адпачыць І ўсё гэта без сумнення Снежань іх прыкрые коўдрай Цёплай, мяккай […]...
25. Мова дрэў У родным краі размаўляюць дрэвы на мове сонца, ліўняў і вятроў, зялёных раніц, поўдняў загарэлых, птушыных таямніц, трывог і сноў. […]...
26. Зіма – ды ні снегу, ні лёду Зіма – ды ні снегу, ні лёду На рэках і ў полі няма, Як быццам вясны прахалоду Нясе ў цёплым […]...
27. Затужаць дрэвы апусцелыя Затужаць дрэвы апусцелыя, Самотна стане іх душы, І толькі яблыкі даспелыя — Нібы сто сонцаў у кашы. Лісцё дрыготкае пазвеньвае, […]...
28. Трагедыя ў стыле gothіc. Track 6 – “Герой” Крок… Яшчэ крок… Гарачыя вочы… Цемра… Цьмяная ноч… Лес… Цішыня… Месяц вабіць застылыя дрэвы. Іх цені змяшаліся пад чорным покрывам […]...
29. Не верце Не верце, што дрэвы не тужаць ніколі. Шчымліва журбуюць яны й на прыволлі па песнях птушыных, не чуць якіх болей, […]...
30. Зімовы дзень, мароз лютуе Зімовы дзень, мароз лютуе, сівеюць дрэвы ля ракі. Стаіць альшэўнік на балоце, нібы задуманы які. У небе ціш, туманяць далі, […]...
31. Зіма ўцякае начамі Светлых дзён баючыся, – Мутнымі ручаямі, На пачарнелай крызе, Зіма ўцякае начамі. Ёй на шляхах світальных Не ваяваць з туманамі, […]...
32. Заквітнела ноч Заквітнела ноч вясеннім месяцам, Збегліся ўсе зоркі над зямлёй. Цішыня з канапы ножкі звесіла. У паветры водарны спакой. Адчуванне сумнай […]...
33. Не кажы мне, я саромлюся Не кажы мне, я саромлюся Не кажы мне, я саромлюся… Я хачу цябе адчуваць. Коўдрай мягкаю я прыкроюся, Цеплынёй пачну […]...
34. Астравец Нікога. Сумны вечар. Сакавік. Не думка ў галаве – іржавы цвік: “Я тут адзін. Але чаму, навошта?” Ахутвае, бы коўдра, […]...
35. Вясною пахне снег Калі зіма за палавіну стане І сонца павышае кругабег, Аднойчы здзівіцеся ўранні – Вясною пахне снег. Снег пахне талаю вадою, […]...
36. Адыходзіць, адплывае дзень за небакрай Адыходзіць, адплывае дзень за небакрай. Сустракай, прырода-маці, вечар, сустракай. Ўсе нябёсы зацягнула шэраю смугой, Ледзь калыша ветрык дрэвы – ўсюды […]...
37. Штодня Пускаеш думкі на свабоду, Выкорпваючы з небыцця Пытанне дня. Пытанне году. Пытанне цэлага жыцця. Як перадаць ад сэрца к сэрцу […]...
38. Чырваніць, чырваніць, чырваніцца рабіна Чырваніць, чырваніць, чырваніцца рабіна, На лясы, на лясы паплыла павуціна. Галасы, галасы – ветравыя спяванкі, Верасы, верасы вераснёвага ранку. Адцвілі, […]...
39. Сум у рэшаце Сум у рэшаце… ***************************** Я вам нібыта бы чужая, Вы мне таксама не радня. І памяць моўчкі калыхае Мой сум […]...
40. Няхай палунаюць сьняжынкі вольныя Лашчыць сваёю музыкай цішыня, Пяшчотна вецер трымціць увечары. Дзесьці так гучна пяе вясна, Вабіць кволым ды крохкім плечыкам. Ціха-ціхенька ўцякае […]...