Верш Палон
Прыдзе дзень той, калі ты скажаш мне хопіць…
Я не буду спрачацца і працягну далонь…
Ты рашуча і цёпла сваёй яе ўхопіш…
Значыць мы зразумелі: нельга трываць палон…
Той палон, што з табой нам навязаны лёсам…
Ён не добры, не дрэнны – палон гэта проста палон…
І калі яно так, то лепш кроў з разбітага носу,
Чым кроў з сэрца, што б’ецца аб рэбры тваіх забарон…
(1 votes, average: 5,00 out of 5)Ещё вершы:
- Палон пяшчотных вуснаў Чароўны зыход нечаканай сустрэчы Аздобіў вясёлкавай радасцю лёс. Твае цалаваў валасы, рукі, плечы, А твой пацалунак – дарунак нябёс. Душою […]...
- Нi аб чым Нi аб чым, нi за чым, без прычыны… Проста неба прарэзаць плячыма, Хмары злосныя пратаранiць, Аб вясёлку душу паранiць… …Вы […]...
- Паўднёвы ўспамін Вінаваты паўднёвы вечар… Проста так, без якой прычыны, абдымаю чужыя плечы, пешчу косы чужой жанчыны. Гэта проста на момант хвалі […]...
- Урок граматыкі Калі можна забыцца на тое, што вы ўжо дарослыя, І ў яскравых вачах ты знаходзіш Эдэм – Гэта проста такі […]...
- Жанчына і старасць Я стану зоўсім непрыкметнай, Калі ў палон захопіць восень, Калі маршчынкамі адмеціць, Яны мяне састараць зоўсім. Я абкручуся цёмным шалем, […]...
- ЯК СПРАВЫ? Мімаходам, мімаволі Цяжка нешта адшукаць, Мусіць толькі ўзнагароду І каханне напаткаць. Напатканне не сустрэча. Узаемнасці няма. Узнагароды і каханне Мы […]...
- Свіння і карыта Пьяная свіння Свінння ад хмелю удосталь, Ну зварьяцела проста. -Ах ты бруднае карыта, -З-за цябе заужды не сыта. -Каб не […]...
- Загад Ураджай шумлівы на палёх, лугі, і рэкі, і азёры, і магутнейшы бор ад бору – ўсё гэта даў нам добры […]...
- “…ЧОМУ Я НЕ СОКІЛ…” Казкі дзіцям нашым мусіць Ўдзень і ўноч распавядаць. А гаворачы па руску – Дык, а што тады губляць? Справы? Гэта […]...
- Я – планета, ты – планета Розуму ў цябе палата, А ў мяне яе няма, толькі думкі як гарматы, сутыкнуўшыся, грымяць. Я – планета, ты – […]...
- Калі баішся праўдай апячы Калі баішся праўдай апячы, Дык не ілжы – адкрыецца мана. Лепш не кажы нічога – прамаўчы. Бо што маўчанне? Проста […]...
- Не, не плача воук на прыгорку ля дзікай пушчы Не, не плача воўк на прыгорку ля дзікай пушчы – Гэта ён калыханку для поўні пяе, пяе. Гэта ён злыя […]...
- Паэт – не проста кроў Паэт – не проста кроў, Разлітая на ране часу. Паэт – не проста самазабыццё Душы ў крыштальных формах гукаў. Паэт […]...
- “Добры дождж!” Дождж коціцца, бубніць, гудзе, Бяжыць, як хлопчык басанож… I я заместа “Добры дзень” Табе сказала: “Добры дождж!” I засмяялася, I […]...
- Ты лепш бы пакахала не мяне Ты лепш бы пакахала не мяне… Чакала б сталага дарослага мужчыну, Сталець я не збіраюся ў паміне, І кожную свабодную […]...
- Добры дзень! Добры дзень, мая маці-зямля! Беларусь! Добды дзень! Я вітаюся. Добры дзень! Вас не ведаю я, Але зноў перад вамі схіляюся. […]...
- Чытала ў прэсе Па матэрыялах газеты “Звязда” ад 15.02.2011 “Амерыканскія штаты шукаюць замену долару” Чытала ў прэсе я, што ў Штатах, Там, дзе […]...
- Дзень добры, мой сьвеце ўтульны Дзень добры, мой сьвеце ўтульны, Салодчынай вабы падман, Надзеяў крылатыя муры, Лятучыя неўма куда. Дзень добры, мой сьвет неўміручы, Дзе […]...
- Хвароба Праз цябе я дыхаю сотні хвілінаў, Праз цябе ў каханне паверыў я зноў. Сэрца б’ецца і б’ецца бесперапынна, Адчуваючы цёплую […]...
- Калі цябе я бачу зноў Калі цябе я бачу зноў: У жылах маіх закіпае кроў, Кругам ходзіць галава, Без цябе няма жыцця! Мару аб табе […]...
- Антысвет Гэта ён, запрыкмецце яго, Ён забраўмае мары і смех, Ён з вяртлявай, кароткай нагой, Ён жыве, калі дзейсніцца грэх Ён […]...
- Адхаркаю любоў Я адхаркаю любоў… “У нас больш не будзе зноў”… Больна. З воплямі крыві І з усімі марамі… Рэч насамрэч не […]...
- Навошта нам грошы Навошта нам грошы, яны ж не пахнуць? Іх можна знішчыць адным толькі махам. Навошта нам золата і дыяменты, Калі вакол […]...
- Танец снегу ў аблоках з паперы Танец снегу ў аблоках з паперы І ядлаўцава-бэзавы пах. Гэта свята душы і жаўнераў Што нясуць у сабе кроў барыкад […]...
- Ад зайздрасці Зайздрасць гэта – пачуццё? Дык чаму яна з’ядае, Лезе ў самае нутро, І грызе там забівая? Нам пачуцці ўсе даны […]...
- Я проста хачу табе сніцца Я проста хачу табе сніцца У цёмныя-цёмныя ночы Я проста хачу адчуваць Як моўчкі глядзяць твае вочы. Мне хочацца раніцай […]...
- Грашу – малюся, йзноў грашу Грашу – малюся, йзноў грашу. – Прабач мне, Ойча Мой, – прашу. Святых Таінстваў Божы дар Дае душы Царквы алтар. […]...
- Гэта не так ужо і сумна Гэта не так ужо і сумна пакідаць жанчыну, калі ведаеш, што вернецца судна да яе берага, яе зямлі. Калі ты […]...
- Боба і слон. пераклад песні з аднайменнага к. ф Дзе баабабы выйшлі на схон жыў на паляне ружавы слон. Можа і быў ён крышачку шэр. Боты насіў ён – […]...
- Ноч і раніца 1 Стаю адзін над папялішчам, Не мною спаленых надзей, Стаю, Як лішні, Што ў схіме доўга сірацеў. Мне аплявух мой […]...
- Нявыказаннае Ты не скажаш, а гэта важна. Што ж…маўчы – зразумею без слоў… Адміраю…Як лісце бязважка Ападае на восень далоў… Ты […]...
- He адпускай мяне, не адпускай He адпускай мяне, не адпускай. Я лёгкі ліст адной мінальнай восені. Як б’ецца на запясці жылка просіні! He адпускай мяне, […]...
- Маналог свата МАНАЛОГ СВАТА – Гэй, хлапчына, мо, даволі Халасцяцкай зведаў волі? Каб жа потым не журыцца, Трэба ўжо табе жаніцца! То […]...
- Добры дзень, мая красуня Добры дзень, мая красуня, Беларуская зіма!.. Ля дарог бялеюць пуні І стаяць кляны тарчма. На абветраным прасторы Снег праносіцца ў […]...
- Не папракай Не папракай, схіліўшыся ў журбе, Што я не ўсё аддаў адной табе. Аддаць усё – як трапіць у палон. Адной […]...
- Ці трэба пра гэта пісаць? Лепш стаць дрэнным паэтам, Чым ні кім не стаць у жыцці. З дрэнным вершам застацца лепей – Чым застацца з […]...
- Бацькаўшчына! Дзе жа Ты? Бацькаўшчына! Дзе жа Ты? Адгукніся крыху! Нораў свой ўсім пакажы! Дай народу дыху! Кроў гублялі, за Цябе! За сваю Айчыну! […]...
- Не хапае цябе… I за гэта Не хапае цябе… I за гэта я сябе ненавіджу ізноў. Новым днём, як бліскучым паркетам, не сагрэць нерухомую кроў. Мне […]...
- Цяжар душы – цяжар паднебных хмар Цяжар душы – цяжар паднебных хмар. Яны ідуць – грымотаў спелых сховы – Самлелыя, як грузныя каровы, Што не падоены […]...
- Мадонна з нябыту Мастаку А. Кузьмічу У нябеснай жанчыны блакітная кроў і з валокнаў сінечы сатканае сэрца. Яна любіць гуляць на руінах муроў […]...