Верш Легкі смутак акутвае постаць маю

Ещё вершы:

1. Смутак Намалюю млын самотны ў забыцьці, Не пабачыўшы апошняе сьвітаньне. Што шукаю я ў сваім жыцьці, Веру ці адданае каханьне? Намалюю […]...
2. Восеньскі смутак Смуткуе маё сэрца ў лістападзе, Ў шчымлівы углядаючыся сон. Тчэ павуціну павучок у садзе, Сцяжынкі сцеле чырвань дываном… Сыходзіць з […]...
3. Камарыны смутак Падраныя джынсы Як дранікі, А лінзы вачэй Зноў без панікі Патрабуюць хутчэй Камароў засмуцІць, Накаціць будзь здароў. Бо Крывавая Мэры […]...
4. Кіньце смутак Што вы, хлопцы, спахмурнелі? Ці каго вы пахавалі? Ці няшчасце так здалела? Што нуда апанавала? Плюньце, хлопцы! Заспявайма, Каб аж […]...
5. Смутак горада Зноў вяртацца ў пустую кватэру, Ведаць пэўна: у глухія дамы, I ніхто не пастукае ў дзверы, He парушыць спакой твой […]...
6. Бывае, смутак душу агартае Бывае, смутак душу агартае… Тады ў музей мастацкі я іду, І смутак мой, нібы туман, знікае – З жыццёвай праўдай […]...
7. На сметнік выплеснула смутак На сметнік выплеснула смутак! Нутро напоўню іншай тэмай. У вершах дзённік “мроі сутак” Пазбаўлю статусу татэму. Пакрэслю чыстыя старонкі, Жыццё […]...
8. Мне смутак душу болей не раздзёр Мне смутак душу Болей не раздзёр, I сэрца не адчула спачування, Калi вялi, як быццам на касцёр, К табе маё […]...
9. Блюз Лёгкі блюз і кава… да раніцы. Расцягнуць бы хвіліны да месяца. За акном твая постаць туманіцца. На галінцы ніяк не […]...
10. Мой боль, маё калючае шчасьце Мой боль, маё калючае шчасьце, Мой спакой і лёгкі цяжар. Я хачу на падлогу ўпасьці, І ляжаць непрытомна ад мар. […]...
11. Бацька, маці – кіньце піць Слоган на трамваі: Мама и папа, я не хочу вас терять. Бросьте пить. Бацька, маці – кіньце піць, Бо не […]...
12. Мы заблыталіся ў танцах Мы заблыталіся ў танцах – Карагодах вечных ценяў. Мы хадзілі сустракацца З ветрам. Плакалі арэлі, Ці смяяліся ды неслі Нас […]...
13. Вершык для маей каханай Трыццацьпятка мiргае мне, Сядзiна ýжо б’ецца ý скронi. Я ý пачуцьцяý салодкiх турме, Абыдзённасцi жыцьця труне, Мару пах чуць твах […]...
14. Я малым казку чуў ад сябра Я малым казку чуў ад сябра I паверыў я казцы той – Прамянямі, што б’юць з-за хмараў Размаўляе Гасподзь з […]...
15. Бацька! Маці! Праз што вы прайшлі П. маім бацькам. Бацька! Маці! Праз што вы прайшлі, Тое нашы не бачылі вочы, Тое я і цяпер, колькі год […]...
16. Боль Хочацца крычаць да хрыпу, Хочу да крыві сябе падраць, Каб ня чуць мне болей крыку, Каб душа нарэшце пайшла спаць. […]...
17. Прабуджэнне Ты прабач, мая родная маці, Што карміла мяне малаком, Але вырас я з тога дзіцяці, Што сядзеу ля цябе вечарком. […]...
18. Я табе дарую Подых навальніцы чую я вясною… Ведаеш, мой мілы, хочу быць з табою. Сэрца ў далонях я сваё зжымаю, Без цябе […]...
19. Па завулках старой Гароднi Па завулках старой Гароднi Паўз муроў яе цагляных Валачыўся я знову сёння Ўсхваляваны, што бачу iх Нешта ёсць у цябе, […]...
20. Што мысліцца чалавеку Што мысліцца чалавеку Краіны яго пасярод Ён думкай ляціць далёка На захад ці на ўсход Шчомысліца – мяне знову Цягнік […]...
21. Ах, мойі ж вы пароныкы цёпліньКі зь! Дэ я вас зачыпЛю сь Ва у Люсь Пасмо льну молодая возьмэ, Ек ідэ до выночка. А потом… ек залупыть […]...
22. Я казала Я казала ‘ люблю! ‘ Гэта значыць, прызнала Чалавека ў табе І ў сэрцы сваім. Тваіх пісем чакала, Вельмі доўга […]...
23. Замалёўка Бялюткая зіма б’е ў вочы больна, палёт сняжынак лёгкі і адвольны, з усьмешкай студзень пацірае лапкі, на елкі нахлабучваючы шапкі. […]...
24. Жывіце, вёсачкі, не памірайце Жывіце, вёсачкі, не памірайце, Бо разам з вамі знікне мова. Нашчадкі родныя, хавайце, Шануйце кожна наша слова! Засохне бор, здзічэе […]...
25. Выпадковае спатканне Выпадковае спатканне Аб’яднаяла гэты шлях… А цяпер, апавяданне- Белых крылаў лёгкі ўзмах… Яна-буйная рэчка ў полі, А ён змагар уласнай […]...
26. Подых Жыцця Подых Жыцця Свет Ізвечны Жыцця ён нячутна кранае Ён узніме цябе і Душа заспявае Шчырых Слоў Прастата працінае да донца […]...
27. Бачу гулкае святло вакзала – Бачу гулкае святло вакзала, Толькі хочу ўспомніць не экспрэс. Белы шалік маці мне звязала, Еду ў студзеньскі марозны лес. […]...
28. Спячы яйка-сонца Спячы яйка-сонца ў печы гарачай, У кубак наліць лёгкі водар рамонка, Каменьчык лізнуць з асалодай дзіцячай, Нібы вінаграда зялёную гронку; […]...
29. Не трэба Не! Не трэба так здзіўляцца і нясці лухту. Я прыйшоў не за табою, хутка і пайду. Не гарэла, не жадала […]...
30. Жыццё падарыла нам дзіва Жыццё падарыла нам дзіва: Як ветрыку лёгкі павеў, Аднойчы пачуеш – “Радзіма”, Пасля зразумееш – навек. I будуць дарогі вяртацца […]...
31. ГОМАН ГОМАН Разняволенасць, лёгкі ветрыка шум, Пах квяцістага, цёплага лета. У паветры разтомленым калыхаецца сум Між ружова-чырвоных непадробных кветак. Ветрык хваляй […]...
32. Я апраўдаю снег цяжкі Я апраўдаю снег цяжкі, Мяне снег лёгкі апраўдае. Зіма, навек мой сум пакінь У гэтых стылых белых далях. Змані багаццем […]...
33. Калі ўдар прышоўся па шчацэ Прарок Пятро Хрыстом абраны Ад весніц райскіх ключ хаваць. Дзяжурыць вартаўнік аддана: Стаміўся ў рай святых пускаць… Тысячагоддзі ў жальбе […]...
34. Яблыкі сьнежня Моўкнуць у чароўным сьне зьніклыя сядзібы, Яблыкі ў тваім вакне стынуць паміж шыбаў, Лёгкі сьнегавы кілім лёг над кожным дахам, […]...
35. Яна набліжаецца Яна набліжаецца згадкай паэта, Як навальніца ў задушлівы дзень. Ласкаваю коткай казыча паветра Ягоны ажылы пажадлівы цень. З бавоўны саткана […]...
36. Што ёй патрэбна? Ну што ей патрэбна? Жыцце – захапленне, Ні сварак, ні спрэчак- Нічога няма. Ні гэтых дурных Нежаданых памкненняў Да тых […]...
37. Калі ляцяць у вырай журавы Калі ляцяць у вырай журавы, Крычаць і крык іх зразумелы. Яны ляцяць ад роднае зямлі У замежжа с’ёмныя кватэры. Калі […]...
38. ДАРОСЛЫЯ ПАЦЕШКI Мая мiлка па вясне Ноччу раптам будзiць: “Паглядзi, як у мяне Паднялiся грудзi. Ты ўсё спiш, а я чакаю Драйвiнга […]...
39. В женский день Март. День восьмой. Снег по колено. Улица стынет – мороз. Мальчик домой из Афгана вернулся в шинели из цинка без […]...
40. Яго чакаем мы заўжды Яго чакаем мы заўжды, Але яно само прыходзіць, Блукае дзесьці праз гады І ў пэўны час шляхі знаходзіць. Ледзь чутны […]...