Верш Развітанне з вераснем

Ещё вершы:

1. Развітанне воіна Час прыйшоў нам сыходзіць, мама. Не кладзі мне з сабою слёзаў, грошай мне не патрэбна таксама: не адкупішся імі ад […]...
2. Трыялет (Не глядзі так строга на мяне…) Не глядзі так строга на мяне, Позірк твой мне робіць так балюча. І ў грудзях гарыць агнём пякучым, Не глядзі […]...
3. Гэтым вераснем зноў адцвілі мае жоўтыя радасці Гэтым вераснем зноў адцвілі мае жоўтыя радасці і чырвоным лістом пакацілася шчасце долу. Ты мне, восень, даруй за жыццёвыя горкія […]...
4. Развітанне Пуста ў нашай казне, Грошаў болей няма. Зорка падае долу – Дагарае яна. Не ўзыйшло то насенне, Хутка скончыцца хлеб. […]...
5. На развітанне На развітанне тры толькі словы- “выбачай, памылілася я”, Ды падпісана сэрцам прымова. Паспяшалася. Распачата гульня. Але ўдзячная за тое, Што […]...
6. Развітанне з Кактэбелем Мора, каб хацеў, дык не сурочыш Разьвітальным пошапкам сваім. Закружыўся чаек крык сірочы. Мы над ім разгублена стаім. Ты яшчэ […]...
7. Прашу цябе вяльможна, развітанне Прашу цябе вяльможна, развітанне, Не падганяй, шляхі не караці. Яшчэ не падрасло маё каханне, Яно яшчэ разгубіцца ў жыцці. Цябе […]...
8. Здрада. Боль. Развітанне. Надзея Здрада. Ты бачыць мяне не рада, Ты болей па мне не сумуеш, Ты болей мяне не шкадуеш. Боль. Ты забіла […]...
9. Прачытаўшы верш Пімена Панчанкі “Развітанне” Родны мой Пімен Панчанка, Вы сказалі: настала змярканне? Вы сказалі на маці мачыха? Бо настала Вам развітанне? З яе словам […]...
10. Ты пайшла Ты пайшла, ты чамусьці пайшла, і я стаў калодзежам без вады, стаў вясновым кустом без лісця, але болей за ўсё […]...
11. Страчаныя ноты кахання Страчаныя ноты кахання… ********************************* Усё ж гады бяруць сваё – І не згадзіцца немагчыма… І лёс, што нас аднойчы звёў, […]...
12. ***Калі не пяецца – навошта й спяваць Калі не пяецца – навошта й спяваць і песняй натужнай маркоціць душу. Услухайся лепей у пошум дажджу, учуй, як рагоча […]...
13. На абедзьве нагі Дачка пазваніла: І так гаманіла: Абедзьве нагі яна Дзесь прамачыла! Званіла і жонка І так гаманіла: Абедзьве нагі яна Дзесь […]...
14. Тры дрэвы Тры дрэвы вiдаць мне, як выйду на ганак Тры дрэвы вiдаць мне, як гляну ў вакно Тры дрэвы – запозна, […]...
15. Ноч шамоціць трысцінай зламанай Ноч шамоціць трысцінай зламанай, а на лёдзе месяц — шматкроп’ем… Я ўглядаюся ў вочы каханыя, пражывае душа ў іх самотная. […]...
16. А вы не бачылі маёй каханай? Яна ж была тут засім нядаўна… Пайшла… А куды? – не сказала. Пайшла… А жыццё ідзе? А вы не бачылі […]...
17. У цеснаце–не ў крыўдзе У цеснаце-не ў крыўдзе Матулі цябе ліпень падарыў Пад птушак бесклапотны звонкі спеў, І трыццаць пяць гадоў з тае пары […]...
18. Верабей прымае душ На двары – люстэркі луж: Дождж сляды пакінуў. Душ прымае верабей, Сеўшы на каліну. Крыльцамі трапеча ён I лісткі кранае. […]...
19. Нашто? Сёння дождж ліецца з вокан І я пакутую адзін… Ты, мабыць, ужо далёка – Пайшла за безліччу гадзін… Нашто, нашто, […]...
20. Арабіна Я – Жанчына, я заўжды Жанчына. Будзе снег на холадзе звінець, Пацерак не скіне арабіна- Будзе і дрыжэць і чырванець. […]...
21. Я не ганю землі чужыя Я не ганю землі чужыя, – Хай іх сонца не абміне. Толькі дзе б за морам ні жыў я, Беларусь […]...
22. Я не магу не сніцца Вам Я не магу не сніцца Вам, Калі іду ў начное поле, Дзе лёс глядзіць вачыма болю… Я не магу не […]...
23. БАБіНА ЛЕТА Адгалоскам у бары песні спетай, рэхам летняе пары дзіва гэта. Як салодкі летні сон на імгненне спелых траў, палёў, лясоў… […]...
24. ШТО ПАТРЭБНА ПАЭТУ Хадзі пасядзі з паэтам Хвіліну, а можа, дваццаць. Калі на зыходзе лета, Манашкай нашто здавацца? Мікола Шабовіч. А лета — […]...
25. РУЧНІКІ На ручніках я бачу васількі,– Нібы пагляд вясковае дзяўчыны. І залатыя накрыж каласкі- Жыццю ад працы лепшая даніна. У нітцы […]...
26. Я на адну цябе малюся Я на адну цябе малюся, Хоць бачу ўсё цябе радзей. Таму і б’ецца сэрца ў скрусе, Што не збылося шмат […]...
27. Незабудка Сяду я ля незабудкі. Яна ціхенька спытае: – Гэты мілы нам куточак будзеш помніць, абяцаеш? – Не забуду, незабудка, я […]...
28. Паўз могілкі мая дарога Паўз могілкі мая дарога. Штодня – заходам і світаннем. Твой крыж вітаю адвітальна. Даруй-даруй! Усё – ад Бога. Рука ў […]...
29. Гуслі Замешаны родныя гукі густа, Крыштальнай расою зіхцяць, звіняць. Гудуць над Белай Руссю гуслі, I песні-лебедзі ляцяць… “Запражыце коніка мне найлепшага, […]...
30. Як у полі зялёным дубочкі Як у полі зялёным дубочкі Як у полі зялёным дубочкі Падрастаюць – чатыры сыночкі. Хоць сумнення ў душы зерне спее, […]...
31. Злодзей У бабулі ў агародзе Пабываў сягоння злодзей. Покуль дзед ружжо шукаў, покуль боты абуваў, зноў з’явіўся ў агародзе з барадою […]...
32. З разамлелых пупышак З разамлелых пупышак Выпырхнулі неяк раніцою Мільярды зялёных птушанятак. Абселі яны галінкі I залопалі кволенькімі крыльцамі – Мусіць, хацелі зляцець […]...
33. Каліна зімы Полымем зыркім душу апаліла. Полымем белым ўзняло з небыцця. …Ой жа зімой закіпае каліна, Гронка яе – як надзея жыцця. […]...
34. Гуллівы вецер Гляне месяц з-за хмары, Бы юнак сарамлівы, Прынясе з сабой чары Лёгкі вецер гуллівы. Тут зачэпіць галіну Ці засвішча старанна, […]...
35. Лужы Лужы, боты, таямніца- Вось заўжды ў дзяцінстве так… Але дзе тая крыніца Успамін жыццёвых смак…? Яна ў думках, слове, марах […]...
36. ДЗiВАК Той юнак быў дзiвак, Гожа мог ён спяваць. i пра талент яго Шмат дзе й сёння чуваць. Ладзiў лодку з […]...
37. ВАКХАНКА Няхай не быць мне першаю каханкай І не змятаць сталы сваёй спадніцай, Я ўсё ж хачу, як некалі вакханка, Раскрыць […]...
38. Вераснёвая ноч Вераснёвая ноч, бель туману густога, Зарападавы звон у трывожнай цішы, Усё без лішніх прыўкрас, невыдумна і строга, Як у добрай […]...
39. ПРЫВіТАННЕ АД БОГА Цёплы, летні, слаўны вечар Апрануў туман на плечы. Падвязаў да капялюшу Ен забаўку – шкельца – лужу. І паважна, без […]...
40. Што засталося? Што засталося? Прагнуць вакол цішыні, Гэтак нясталай, нібы ўначы матылі, І распавесці маўкліва аб тлумным жаданні, Спяваць без гукаў і […]...