Верш Жальба дзяцей спаленай вёскі
– Чаму не паліцца ў печы?
Прастыла – як лёд, чарэнь.
Накрыйце нам коўдрай плечы –
Агонь нас зусім не сагрэў…
– Гуляе вецер па хаце,
Цярусіцца дождж праз столь.
Дзе ўрач у белым халаце?
Агонь не суцішыў наш боль…
– Няма ані сцен, ні вокан,
Па хаце пасвіцца конь…
А цёмна чаму навокал,
Хоць гэтак шугае агонь?..
…Чытаю імёны, даты.
Па колечкі ж ім гадоў!..
Здалося, іх вачаняты
Выглядваюць з-за каміноў.
(1 votes, average: 5,00 out of 5)Ещё вершы:
- *** Я гэты боль перажыву Я гэты боль перажыву. Хоць цераз край – да дна дап’ю. Мой боль – нацятую струну Я не парву – […]...
- АГНlСТАСЦЬ Хутка, хутка Тут, ля хаты, Вокан i двара Лiсце – жоутыя дукаты – Ператрэ зара… L тады Вогнепаклоннiк Разамкне далонь. […]...
- Зыходзiць сонца па-над Бугам Зыходзiць сонца па-над Бугам, У колер руж фарбуе хмары, I араты iдзе за плугам, Увесь ў сваёй спрадвечнай мары Калi […]...
- Нябёсныя вёскі Гэты яблычны сад усьміхаецца белымі грывамі – Гэты яблычны сад з дажджавой і апошняй вадой. Мы здаваліся людзям любімымі, вернымі, […]...
- Чытаю вершы па тваiх вачах Чытаю вершы па тваiх вачах пасля я ад’язджаю i словы ў бокi розныя ляцяць напрыканцы цябе спытаю чаму ты погляд […]...
- Твае цёмна-зялёныя вочы Твае цёмна-зялёныя вочы, Як магнітам мяне прыцягнулі. Твае цёмна-зялёныя вочы Цеплынёй маё сэрца кранулі. Твае цёмна-зялёныя вочы Глыбінёю душу паланілі. […]...
- У дзяцей казарменны пад’ём У дзяцей казарменны пад’ём Непагадзь ці сонца з галубамі – Пакідаюць свой прыціхлы дом, I ў дарогу – на руках […]...
- БЕЗ ЦЯБЕ БЭЗ ЦВiЦЕ Халоднай гронкай бэзу Пад гукi паланэзу Сагрэў душу мне погляд Задумлiвых вачэй… Баяўся: “Апякуся…” Баяўся: “Памылюся…” А вочы – разгаралiся […]...
- БЕЗ ЦЯБЕ БЭЗ ЦВІЦЕ Халоднай гронкай бэзу Пад гукі паланэзу Сагрэў душу мне погляд Задумлівых вачэй… Баяўся: “Апякуся…” Баяўся: “Памылюся…” А вочы – разгараліся […]...
- БАЛАДА МАКСІМА ГАРЭЦКАГА (18.02.1893–20.03.1939) Цёмна, цёмна ў родным краі. На крыжах вятрыска грае. Дзе святло? Святла няма. Доўга цягнецца зіма. Нібы воўк, завея […]...
- БАЛАДА ЛАРЫСЫ ГЕНІЮШ (9.08.1910-7.04.1983) Воля на чужыне, На Радзіме краты. Выбар– невялікі, Толькі выбар ёсць. Вецер сумна вые, Воўчы цень ля хаты У […]...
- Пазабіралі дзяцей гарады Пазабіралі дзяцей гарады. Плачуць у вёсках дыхтоўныя хаты, Рана старэюць ад чорнай нуды Ганкі прыветныя, стройныя дахі. Верна чакаюць-глядзяць на […]...
- Мой родны край Мой родны край з жытнёвым полем, З рачулкай, поўнаю вады, І з песняй-птушкаю на волі, Я зноў вяртаюся сюды. Ах! […]...
- Пра сэнс жыцця Пра сэнс жыцця я маю думкі сёння…не вельмі і весёлы, нават, змрочны. Чытаю вершы, што пісала…некалі… душа ірвалася ў палёт…а […]...
- І калі ночка крадзецца ціха І калі ночка крадзецца ціха, І калі цёмна ўсё навакол, То кожны ўспомніць свае ліха, Свой жах і цемень былых […]...
- Зямлю, што чужыніцца родных дзяцей Зямлю, што чужыніцца родных дзяцей, мы, любячы, называем Радзімай. Дзяўчыну, што здраджвае найчасьцей, у нашых сьненнях мроім адзінай. Жыццё – […]...
- Так цвяроза яшчэ ніколі Так цвяроза яшчэ ніколі не глядзела на свой я лёс. Гэтых думак, што у няволі, Не забыць, не хапае слёз. […]...
- Брыгадзір (Пасьляваенная сцэнка) А бабы маладыя: Па трыццаць – трыццаць пяць. А сьпяць, нібы сьвятыя, І ложкі не рыпяць. У плоці і пры […]...
- Элегія Мяцеліца ў завулках вые, Заносіць снегам бальшакі, Заледзянелі маставыя, I ледзь паўзуць грузавікі. Вязуць жалеза, бэлькі, блокі, Асфальт гарачы, як […]...
- Мая радня Вельмі хочацца пабачыць разам усю маю радню: маму побач з татам у хаце і старэйшую сястру, двух братоў – адзін […]...
- Я еду зноў у мілую мне вёску Я еду зноў у мілую мне вёску Там хата ёсць – ніхто ў ёй не жыве… Да ганку йду, мінаючы […]...
- Тры матылькі ля свечкі-сонейка Тры матылькі ля свечкі-сонейка ўначы Спазнаць імкнуліся: “А што гэта – агонь?” Адзін здалечку баязліва пасачыў – І па вяртанні […]...
- ДА РОДНАЕ ВЁСКі Мне сцежкі гэтыя знаёмы, Не першы раз па іх іду – Праз засені лясных харомаў Да вёскі роднае вядуць. Усмешкай […]...
- Беларускія вескі Ля празрыстай ракі прытулілася веска, У акенцы гуляюць праменьчыкі сонца, Бусел кружыць над нівай, садзіцца на дах, У паветры над […]...
- Сэрца не кавун вам і не не свечка Дзесьці вые ў снежані завея, а ў нас дажджы так безнадзейна, дробныя халодныя дажджы… Зрэшты, я ў дажджах не эрудыт. […]...
- Вёскі, якія не ўсталі Ціха абуджаюцца Росныя палі, Веснавая раніца Крочыць па зямлі… Промнямі агністымі Саграе зямлю, Зерні залацістыя Кідае ў раллю. А як […]...
- Вясковы пенсіянер Марнее мой сусед – Скрозь мала цяглай справы. Збягае пакрысе Народ да слоў і славы. На весніцах вісіць Зрання ў […]...
- Паміраюць вёскі Паміраюць вёскі… Паміраюць вёскі… Паміраюць Без чумы, бяз мору, без вайны. Цэлыя сузор’і патухаюць Назваў вёсак роднай стараны. Дубавое, Пірагі, […]...
- Цяжар бясконцы ставiць у вiну Цяжар бясконцы ставіць у віну… Чаму няшчасна ты мая Радзіма? Мне боль твая цяпер не ў навіну! Без слёз мне […]...
- ЛЯ ХАТЫ Ты не ўстанеш, не пабачыш, Як мне цяжка аднаму – Словы болю, горыч плачу Выказаць няма каму. Моўчкі тупаю ля […]...
- Стаю вясной на ўскрайку вёскі Стаю вясной на ўскрайку вёскі. З бяроз салодкі сок цячэ. Чуваць тужлівых кропель плёскі, а думка галаву пячэ. Вось дрэва […]...
- Адыходжу я ад вёскі, адыходжу Адыходжу я ад вёскі, адыходжу. Як падумаю, Дык сэрца зашчыміць. Гэту страту адчувае, мусіць, кожны, Гэта страта, мусіць, кожнаму баліць. […]...
- Школьная рапсодыя Чаму са школы ўсе бягуць? Пытанне гэта без адказу. Чаму у школу не ідуць, Ці два гады – і прэч […]...
- Перадлетняя Калі розум цягнецца ў лета і віруе, нібы вулкан, пачастуйце яго цыгарэтай і адпраўце яго ў канкан. дабівайце праклятую сцюжу […]...
- Бездапаможнасьць Чаму ня згасла сонца? Чаму не пераапранулася неба У чорныя хмары? Чаму ня змоўк сьмех? Чаму не перасталі гуляць дзеці […]...
- Затрымайся яшчэ на хвіліну Затрымайся яшчэ на хвіліну, каб даслухаць сімфонію сноў, каб наведаць са мною краіну, дзе жывуць мае вершы без слоў. Мы […]...
- Чаму мы стрэліся няўчас Чаму мы стрэліся няўчас – Ты – не са мной, я – не твая? На вобраз твой, як на абраз, […]...
- Маналог Алеся Гаруна Гараць камяні ў маім вогнішчы, расцвеленыя агнём, нібы ваўчаняты ў логвішчы сонечным прамянём. У твар мне шугае полымя, ды я […]...
- Люстэрка Люстэрка Жарт -Ну адкажы хоць раз чаму, -Ты хлусіш свету усяму?. -Вось нарабіла мне маршчын, -Злуеш, няма на то прычын. […]...
- НЕПАЗБЕЖНАСЦЬ Чаму не можаш зразумець, Каб прыязджаць не пагасціць, А каб, нарэшце, адагрэць І ні за што не адпусціць. І спачуванне […]...