Верш Францішак Скарына
Полацк поўны саборным звонам.
Душы поўніць нябесным страхам.
Ад Сафійкі плывуць іконы,
люд на неба глядзіць у жаху.
Хтось спяшаўся грахі замольваць,
хтось зграшыць напаслед крыху…
А ўгары на вачах паволі
сонца тухне на паўшляху.
Цэлы горад схіліў калені,
калі голас пачуўся Твой…
Ты з’явіўся ў пару зацьмення,
каб народ асвяціць сабой.
(2 votes, average: 5,00 out of 5)Ещё вершы:
- Люблю Ашмяны Мой горад – Ашмяны, я тут нарадзіўся, І кожны куток твой люблю я да слёз. Табой я, мой горад, заўжды […]...
- Францішак Багушэвіч Чутна ў родным краi Й па-за краем, На край свету чутна: Ад душы, Як само сумленне, Дудка грае, – Трубамi […]...
- Францішак Багушэвіч і Жупраны У Жупранах даўняя Добрая традыцыя: Помніць Багушэвіча, Помніць, ганарыцца. У Жупранскай школе, То было калісьці, Працаваў і я там Для […]...
- Горкі зман неспраўджаных жаданняў Горкі зман неспраўджаных жаданняў – Нечаканы жорсткі ўдар пад дых. Праз памылкі і расчараванні Свет аглух, аслеп, заціх. Толькі плача […]...
- Там яна Там яна, дзе з небам сінім Лес гамоніць трапяткі, Дзе з бярозкаю асіна, З ясным ясенем рабіна Абняліся на вякі. […]...
- Сталяр У цёмнай гэтай хаце Ёсць светлыя вуглы… Усё яе багацце – Варштат і два сталы. А па вуглах – партрэты; […]...
- Хай пацалункі зарастаюць травпмі ў тумане Хай пацалункі зарастаюць травамі ў тумане. каб ніхто не ведаў праўды той, што блукалі мы з табою ў сваім падмане […]...
- Цэйтнот Горад ператканы сонным дымам. Дым сьцякае ў колер родных сьцен. Твар схаваўшы папяловым грымам, Час з імгненьняў пастку нам пляце. […]...
- Па горадзе надзеі Ізноў іду адзін па горадзе надзеі, Праходжу па дварах нявыкананых мар. Блукаю наўздагад, шукаю месца, дзе я Аднойчы запаліў вачэй […]...
- Твой розум – планета ікс *** Твой розум – планета ікс, цябе зразумець не магу я. У навушніках грае клубны mix, душу не сціскае ніякая […]...
- Ашмяны – родны кут Ашмяны – родны кут, наш старажытны горад, Ссівелы мой літвін, паляк і беларус! На ростанях вякоў – ты, як былінны […]...
- Філасофія мамы Мама мая на свеце Ўсю сваю веснавую пару Жыла не па-юліянскаму, Не па-грыгарыянскаму- Па народнаму вечнаму Сонечнаму календару. Да зорак […]...
- Калі цябе я сустракаю Калі цябе я сустракаю, Мне свеціць сонейка ярчэй. Таму што я цябе кахаю, Няма нікога даражэй. Калі гляджу ў твае […]...
- Скажу яшчэ два словы пра цябе Скажу яшчэ два словы пра любоў, трымценне веек да цябе наблізіць, на паўшляху сатрэ кахання крызіс, сляпіўшы з нас вуркотных […]...
- Я ўваходжу ў мой горад …Уяўляю сабе, Як ідзеш ты па вуліцы горада, Вецер зорак халодных Лунае і лашчыць твой твар. і за плаццем тваім, […]...
- Песьня вольнага чалавека Дарэмна сьвістамі нагаек Застрашыць хочуць тыраны, Нагнаўшы чорных соцень шаек, Акулі рукі ў кайданы, – Душой я вольны чалавек, І […]...
- Вярнуцца ў Плісу У вечаровых туманах Каровы з пашы йдуць на голас. Гусьцее змрок. У сьветлых снах Мястэчку сьняцца Вільня й Полацк. Гудуць […]...
- У горад! Хлебам не кармі У горад! Хлебам не кармі… (Дзе абжывуцца – там папросяць.) Слабеюць нашы карані, I кроны меней пладаносяць. Прыедзе брат і […]...
- Да партрэта Ганны Катарыны Радзівіл Глядзіш на мяне, нібы пытаеш, Нібы пытанне задаеш, А я адказваць не паспяваю, І моцным позіркам ты б’еш. У адчае […]...
- ДЗЯКУЕМ БОГУ Ўсё вакол утульна і прыгожа, Ў небе безліч зорак і планет, Дзякуем, Усемагутны Божа, Што стварыў такі цудоўны свет. Бог […]...
- Спектр Зялёнай раніцай на зжоўклы горад выпаў фіялетава-сіні снег. Чырвонае сонца ўспыхнула порахам і ўпала на ружовыя далоні стрэх. У блакітнай […]...
- Што чалавеку горш за ўсё? Што чалавеку горш за ўсё? Хтось кажа – смерць, а хтось – хваробы, Адным – жабрацтва шкумаццё, Другім – не […]...
- Шчанюк Наш шчанюк разумны самы: Толькі чуе голас мамы, Робіць выгляд ён ласкавы І гуляецца з катом. Але толькі рыпне брама, […]...
- Ты ўдачлівы Ты ўдачлівы, Калі табе ня трэба Шторанку думаць пра кавалак хлеба, I над табою цэлы дзень ня вісьне Начальнік, Як […]...
- Званы – Марына Влада-Верасень Колокола Марина Влада-Верасень Колокола – Автор неизвестен пераклад на родную мову А сення не прыйшла да мяне зноў! А я […]...
- Валацуга Гавань народаў, Горад пад вежай Зноў валацугу вітае віхурам. Валіцца ветах З выцвілай сцежкі Выспаў пагоркаў, Дахаў панурых. Горад-апоўзень, Горад-замежжа, […]...
- У пустэчы бясконцай У пустэчы бясконцай… Не каханне – пакуты… Без цябе – што без сонца З лiстапада па люты… Не жыццё – […]...
- Мая любоў Адна любоў засталася ў сэрцы, Адна каханая ў маім жыцці. То Беларусь мая… не верыцца, Што без яе змагу плысьці. […]...
- Колы шо вам тут росказваты То я скажу ўж пару ласковых Хто я тут гонды у вас. Разве поэт якыйся. Да я ж оно шо […]...
- Горад юнацтва Сёння я праязджала Праз мой горад юнацтва. і хвіліна настала Успамінам аддацца. Нібы ў сне, нібы ў казцы Летуценная, празрыстай […]...
- Восеньскі пах Восеньскі пах: лісця, травы, замшэлае неба, яркае сонца – мары… і ты… горда стаю, ты разам маўчыш, нам вельмі добра, […]...
- Менск і МІнск Ён будзе жыць, покуль жывыя храмы, Усё часьцей там чутны сьценаў трэск, На фатаздымках бачны твае брамы, Забыты ўсімі старадаўні […]...
- Ліст на свабоду Мы покуль не народжаны народ, мы вязьні скамянелых яйцаклетак, мысьленча запаволены чарот; хтось падла, хтось зусім яшчэ падлетак, Хтось піша […]...
- Калі цябе ўспамінаю Калі цябе ўспамінаю, Сэрца шалёна калоціцца Калі цябе ўспамінаю, У душы нешта перагортваецца… Калі цябе ўспамінаю, Сумую я, так карацей… […]...
- Няма спакою ўжо нікому Няма спакою ўжо нікому! У краме, транспарце, чарзе, Ў гасцях, на службе, нават дома Гучыць бясконцае “Ты дзе?”. “Ты дзе?” […]...
- У Дзень Волі Гаварылі яму: – Сядзі дома, Бо на вуліцы сцюжна і золка, І ў такую пагоду, вядома, Чалавек – як ў […]...
- ГАРАДЫ Пакуль жывуць – наш слаўны Мiр i Тураў i Полацк прадаўжае над Палатай ззяць – Не прападзе славянская культура, Не […]...
- На сцежку маленства ступіў басанож На сцежку маленства ступіў басанож, Ды, мабыць, абуцца мне прыйдзецца ўсё ж: Ад вёскі да рэчкі яе замяло Бутэлек патрушчаных […]...
- Твой дзень Устань да сонца, Хай само Яно цябе сустрэне,- З ягоным Звяжуцца ў вязьмо І дня твайго праменні. Жалеза куй, Гані […]...
- БАЛАДА ІГНАТА ДВАРЧАНІНА (08.06.1895-08.12.1937) Пакуль ёсць школы-мова не загіне І родны край не згубіцца ў снягах, А будзе незалежнаю краінай, Дзе кожны ўспомніць […]...