Верш На хвалёх неба я ляжу

На хвалёх неба я ляжу,
Стамлёнага за дзень,
У ім я зоры абуджу
І месяца прамень,

Ды гэта потым, да таго
Гадзіны дзьве міне,
Бясконцыя, як цень майго
Пакою на сьцяне.

Пакульшто маю права я
Піць цемравы напой,
Віна мацнейшы удвая,
Зь сінечаю густой.

Мне дотык дахаў лашчыць грудзь
І сэрцу пульс дае,
Маё імя прысьні й забудзь,
Няма мяне ў цябе.

Ня сумна мне, тугі няма
Па сонцы залатым.
Я – ў ветры. Праўда і мана
І подых мой у ім.

Я ў ветры рушыў празь лясы,
Надаўшы дрэвам гук,
Галінам даўшы галасы
І мову, й сьпеў, і дух.

Вірую я па гарадох,
Дзе сёньня й заначую.
Мой ложак – зь лісьця ці сьнягоў,
Дзе ты мяне ня чуеш.

Але час месяц запаліць
І распачаць гульню,
І ноч зь ліхтарным шклом злучыць
Сьмяротны вершам дню.

Я буду жыць, нібыта здань,
Самотны й вольны цень.
Мяне ты ў небе ўбачыш. Глянь!
Ужо стаміўся дзень.

(1 votes, average: 5,00 out of 5)

Ещё вершы:

Няма Заўважыў сёньня выпадкова: Ня мае сьнегу на палёх, Няма нічога ды нікога Ва ўсіх забытых гарадох. Ня мае сэнсу, няма […]...

Цень-цень сініца! Добры дзень! Цень-цень сініца! Добры дзень! Жывеш? Сваім званочкам чыстым Зімовым ранкам прамяністым I абудзі і абнадзей! Цень-цень… А ўсё-такі прамень! Цень-цень… […]...

Птушыная песня (Гукаперайманне) Прэч, цень! Будзе дзень! Будзе дзень чараваць. Згінь, сон! Будзе сонца! Будзе сонца цараваць. Ціха-ціха… Ветрык спіць, Буду я гняздзечка […]...

Бясхмарнае неба бязвоблачнай далі Бясхмарнае неба бязвоблачнай далі, Тут птушкі ўранку сонца віталі, Тут жнівеньскі вецер гукаў навальніцу, Каб елкі паскідалі шапкі з ігліцы. […]...

Плакалі ветры ў дуброве параненай Плакалі ветры ў дуброве параненай, Плакалі ў лузе шаўковым. Помніш ты першае наша спатканне? Плакалі ветры ў дуброве. Вольна кацілася […]...

Ветры сцюжныя Ветры сцюжныя, ветры зольныя холаду знявагі, ганьбы, чэрствасці, не шуміце так злавесна- не студзіце такое трапяткое полымя маёй свечкі....

Даруй. Хацеў цябе ўтрымаць Даруй. Хацеў цябе ўтрымаць. Сказаць два словы. Не прабачыш. Скажу: “Вернется время вспять”, а ты не слухаеш. Вось бачыш: як […]...

Пераклады Я хачу, каб мяне зберагла ты На маёй небясконцай шашы, І таму я пішу пераклады З мовы думак на мову […]...

Вярнi жанчыне неба Вярнi жанчыне неба, Блакiт над галавой. i большага не трэба Самотнай Ёй. Жыве ў душы патрэба Мудрэйшым быць з людзей […]...

Вярні жанчыне неба Вярні жанчыне неба, Блакіт над галавой. І большага не трэба Самотнай Ёй. Жыве ў душы патрэба Мудрэйшым быць з людзей […]...

Нічога не прашу я ў неба Нічога не прашу я ў неба: Я ў гэтым свеце толькі госць. Мне, Божа, лішняга не трэба- Не адбірай таго, […]...

Начное неба ў задуменні Начное неба ў задуменні Ўладанні ціха аглядае, А месячык-пляткар Зямны аповед яму бае: – Там, на зямлі, Ужо многа год […]...

Калыханка неба Заспявала неба калыханку Кроплямі празрыстага дажджу. На далонь-падушку! І да ранку Казку за павекамі гляджу! Прытупілася ўсведамленне – Дождж ва […]...

Маё сэрца ад шчасця рвецца Маё сэрца ад шчасця рвецца, Маё сэрца любові поўна Да цябе, што мяне расціла, Беларусь, ты – мая Радзіма. Мала […]...

Зварот да неба Жалобнага аркестру гукі Чуваць пад тоўшчаю хлусні. Да неба узнімаю рукі, Малю:”Пазбаў ад мітусні… Ўратуй мяне ад бічавання, Падоўж натхнёныя […]...

Пра мову Паглядзіце з павагай на гебрайскі народ, Сярод мук і выгнання, ды чужынцаў сярод, Ён збярог сваю мову, ён яе шанаваў, […]...

Неба растяклося па палацях Неба растяклося па палацях. Намалюю зоркамі спакой. Будзем сябраваць, ці толькі спаці… Проста пазнаёмь мяне з сабой. Побач, але нават […]...

Пурпуровае неба над горадам М Я люблю пурпуровае неба над домам маім, Калі дзень адгарэў, калі ў вокнах пагасла сьвятло, І смарагдавых зорак нябачныя кроплі […]...

Калі гляджу на неба сінь Калі гляджу на неба сінь – Прыпамінаю твае вочы. Калі гляджу на твае вочы – Прыпамінаю неба сінь. Угледжу ледзь […]...

З неба дожджык З неба дожджык, Стук, стук, А радкі ў сэрца, Грук, грук. А ў радках ўсё толькі, Боль, жаль. І ні […]...

Белы бусел у вырай ляцеў Небакраем анёлавых межаў Белы бусел у вырай ляцеў. Прамінаючы гмахі і вежы, У абдымках сцюдзёных залеў. А на крылах бялютка-бліскучых […]...

Я адну цябе кахаю Я адну цябе кахаю. І наўрадці ўжо калі Я кагосці пакахаю Гэтак вось ў сваім жыцці. Ледзь не кожную ноч […]...

Мы развіталіся з табой Мы развіталіся з табой у ясны сумны дзень, Мы вышлі з кватэры, вярнуліся зноў. Прыметы дрэннай лёг сумны, чорны цень, […]...

За межамі вясёлкі Кожны дзень адчуваю твой позірк: У маланцы, блакітным возеры, У аблоках, сцюдзёнай завеі, У вачах маёй маці. Шчыра кажучы, я […]...

Зайшоў ужо над рэчкаю Зайшоў ужо над рэчкаю Круг сонца залаты, І шэпчуць казку даўніх дзён У жоўцені лісты. Далёкі голас чутны стаў, Далёкі […]...

Ўсім блукаючым-песня Я блукаю па Краіне, Дзе за шмат мянтоў. Дзе ляжачых”копаў” Больш чым тых катоў. Дзе пяе зязюля. І куе салавей. […]...

Добры дзень! Добры дзень, мая маці-зямля! Беларусь! Добды дзень! Я вітаюся. Добры дзень! Вас не ведаю я, Але зноў перад вамі схіляюся. […]...

Набат Або нам быць? Або не быць? Каму зварот? Сабе? Нашчадкам? Калі неведама, як жыць, Шукаюць гурт, згубіўшы статак. Статычны цень […]...

Супраціву няма скону 1. Супраціву няма скону. Вы забылі карані, не знайшоўшы нават крону таго дрэва, што на ім. Не трымайце гэта слова […]...

Апантанасць Намаж мяне на скібку хлеба cалодкім трускавічным джэмам, налі мяне гарачай кавай у любімы кубак раніцою МНОЮ пачні свой дзень […]...

Забываюся Забываюся родную мову, Нават думаю ўжо па-руску. І душа, што была шырокай, Усё больш становіцца вузкай. Забываюся родную мову І […]...

Так! Пад ценем вясла Так! Пад ценем вясла утрапёнай вады вуркатанне, пеннай бурбалкі ўсхліп, – так! Пад ценем вясла – цень на дне, цень, […]...

Высокі колас – сэнс высокі Высокі колас – сэнс высокі, Вазьмі мяне ў высокі цень, Яднаючы зямныя сокі I ціхі сонечны прамень. He марнай пустальгой-былінкай […]...

Не вер Такі спрадвек закон прыроды – У поўдні цень найкарацей, А дзень хінецца да заходу І цень, што міг, – усё […]...

Неба Дрэвы рукамi – галiнамi Неба iмкнуцца абняць У вышынi над далiнамi Птушкi на поўнач ляцяць Неба – ты ўсiх аб’яднала […]...

Бярозы плачуць Бярозы плачуць… Што ж, паплачце У хмурны, сумны гэты дзень. Над Беларуссю – цень няшчасця, Трывожны і нябачны цень. Вясна […]...

Травень рассыпаў на неба Травень рассыпаў на неба- схіле зоры карцеччу. Вечар хіліцца ў ноч. Дыяментаў гушчар травень рассыпаў на неба. Вочы твае ахінаюць […]...

Кропелька неба Васілёк – гэта кропелька неба Ў мітуслівым будзённым жыцці. Дай нам, Божа, нябеснага хлеба. Каб прыстойна іспыты прайсці. Над ускрайкам […]...

За неба рысай За неба далёкай рысай – Вялікі, дрымучы лес, Жылі там на дрэвах рысі, Мядзведзь праз гушчарнік лез. Драмалі ваўкі маўкліва […]...

БАЛАДА ЗМІТРАКА АСТАПЕНКІ (27.11.1910- 1944(?)) За мову беларускую-турма, Без мовы роднай чалавек-слабы. Нібы агонь, сібірская зіма Выпальвае ў людзях таўро “Рабы”. А ты-не […]...