Беларуская паэзія

Вершы на беларускай мове



Верш 20-ае лета

Золатам промняў Сусвету
Прыходзіць дваццатае лета.
Пякуча-нікчэмнае, душнае.
Не хапае цябе…
Засушвае.
З подыхам белага ветру
Так хачу я ляцець па свету.
Быць так блізка і так далёка
І маліць за цябе…
Звысоку.


Верш 20-ае лета - Артур Камароўскі