Верш Паэма да св. іаана Кармянскага. 5. Дзецям Хрыстовым

…Палымнее душа
Чысцінёю, святлом і любоўю.
Ззяе так,
Што балюча, няможна глядзець.
А праз ззянне –
Сцякае жывою крывёю сваёю.
Толькі гэтым жыве,
Мае моцы любіць і цярпець.

Праз стагоддзі пакуты Хрыстовай
Яна ўкрыжавана,
След цвіка і кап’я
Ёй ніколі не спыніць балець.
Не стыгматы, не цела –
А сэрца праўдзівага рану –
Не загоіць
Ні час, ні каханне, ні смерць.

Божа,
Дай жа душы гэтай
У яве і ў сне быць з Табою,
Як ахвяру Сваю
На ахвярнік нябачны прыймі,
Улячы яе раны –
Чыстым Целам і Кроўю Тваёю.
На мытарствах
Зямных і нябёсных
Яе барані.

(1 votes, average: 5,00 out of 5)

Ещё вершы:

Паэма да святога іаана Кармянскага. 4. Малітва Госпадзе, дай маліцца за родных у гэтым свеце. Зёлцы – долу хіліцца, Дрэву – заломваць вецце. Подыхам Твайго Духу, Словам […]...

Паэма да святога іаана Кармянскага. 6. Агародня Тут, паводле сведчанняў мясцовых жыхароў, спраўдзіўшы прадказанне св. прав. Іаана Кармянскага, у Свята-Нікольскі храм на Божую Літургію з’явілася Сама Найсвяцейшая […]...

Паэма да святога іаана Кармянскага. 8. Вяртанне 8. МАЦі БОЖАЯ, БЛАГАСЛАВі! (Вяртанне) Кожны дзень, нібы верш, – нанова Адкрываю Святое Слова. Сцвердзіць нам Яго ў жыцці – […]...

Паэма да св. іаана Кармянскага. 7. Абрыс галіны Абрыс галіны, лінія святла – Як словы, невыказныя ў малітве – Звязаныя паміж сабой не рытмам, А чысцінёю, што не […]...

Паэма да святога іаана Кармянскага. 2. Дарога Гэтым часам, калі Прамінаюць палі і вёскі (Ці на яве – ці ў сне?), Успаміны мірскія стынуць, Я спяшаю к […]...

Паэма да святога іаана Кармянскага. 3. У храме У Храм увайду і зацеплю свечачку, Прад святымі мошчамі стану. Дзякуй, ойча наш Іаане, За Тваё вялікае сэрца. За малітву […]...

ВАНДРОЎКА ДА СВЯТОГА ІААНА КАРМЯНСКАГА. 1. Гомель Па горадзе, родным стаўшым, Спяшаю хадой таропкай – Туды, дзе, ноч недаспаўшы, Ішла з вінаграднай гронкай На свята – Праабражэння! […]...

СІНІ РАНАК Скокне сонейка на ганак, Тупне ножкай босаю — Пабягу у сіні ранак Першымі пракосамі. Аблячу без адпачынку Лес, прапахлы росамі, […]...

Вечаровае 1. Звон струны – Ці спеў аблокаў? Захад сонца палымнее, І душа – нібы нямее: Звон струны Ці спеў аблокаў? […]...

Каханне ёсць! Жыццё, без веры ў каханне Шчаслівым не захоча быць, Бо сэрцу доўгае чаканне Не зможа шчасце засланіць. Апошнія сабраўшы сілы, […]...

Дзецям Дзецям. Нашу мову ня зьведалі На гадах, вы, малых… Дочка з сынам – вы бедныя… Гэта я вас зьбядніў. Гэта […]...

На сустрэчы партызан Вецер супакоіўся на міг, Як чырвоны следапыт дасведчаны… – Як жа засталіся Вы ў жывых? – Запытаў адчайнага разведчыка. Усміхнуўся […]...

Паэма “Узлёт і падзенне У пачатку. Я памятаю дзіўныя імгненні, Калі я быў бязвінным цудам, Мяне не хвалявалі сусветныя здарэнні, Мяне не палівалі сацыяльным […]...

Паэма “Ноч зімовая 1 Шмат калісь было на нашых землях Гора і няшчасця і нягод, Дзіўныя паданні ў пакаленнях Праз стагоддзі захаваў народ. […]...

Легенда пра Ашмяны. (паэма) Легенда пра А ш м я н ы (паэма). Назвалі людзі так здаўна Наш горад проста: Ашмяна – Ад слова […]...

Божа, як хочацца плакаць Божа, як хочацца плакаць над словамі, зорамі, кветкамі, стаць няўлоўнай, бязважкай, бязмежнай; ачысціцца ад шалупіння разважлівых думак і неразважлівай веры… […]...

Адзінае (паэма ) ” Мне сняцца сны аб Беларусі…” Я. Купала Пралог Каб пачынаць з чысцюткага ліста, Я б паўтарыў яшчэ не раз […]...

Паэма майго лесу На цябе, мой лес, Як на цуд, гляджу – Ад сасновых карон Да блакітных красак. Палянка дыміцца Пасля дажджу, Як […]...

Млечны след Млечны след… ********************************* У шматгалосым садзе мая, Дзе ноч губляе млечны след, Сваё каханне напаткаю Пад зорным купалам планет. Яно […]...

ГІСТАРЫЧНАЯ ПАЭМА Уступ Перагледзім гісторыі справу Ад пачатку стагоддзяў сівых, На карысць нашу, людзям на славу І ўспамін аб падзеях былых. Навучайцеся, […]...

Белыя вершы – зімовыя чары і мроі Белыя вершы – зімовыя чары і мроі. Белую песню спявае завея сівая. Тут, у гэтых вулках, я сёння згублюся, зблукаю. […]...

Хлопец пашаньку пахае Хлопец пашаньку пахае, ой-ёй-ёй! Ў яго сошанька крывая, ой, божа ж мой! Прыйшла к яму чарнявая, ой-ёй-ёй: – Вазьмі ж […]...

Той, хто кахае “Той, хто кахае,- Чалавек сапраўдны”,- Услед за паэтам Паўтараю я. Адзіная, святая праўда, Пакуль жыве і круціцца Зямля. Каханне нараджае […]...

Гальшаны (паэма) “Назва нашай вёскі ад пана пайшла”. “З падання). І Калісьці жыў багаты пан. Ён зваўся Ольша, ці Альшан. Не проста […]...

Монаспектакль Святло падае ніцма як толькі можа падаць зніч атручаны каханнем Святло праз шкло працінае вочы дзідай так, як інквізітар ахвяру […]...

Патрыятычная песня (паэма) I Быў гэты дзень для нас усіх адметны! Змывала даль начную сіняву, А купал неба, залаты і медны, Зваліўся у […]...

Каханне памірала У палон ты сэрца захапіла, Каханне абудзіла ты. Душа хачу, каб мая жыла З тваёй душой, у тваёй душы. З […]...

Жураванька (паэма) – А чаму свеціць сонейка ўночы? Яно мае, напэўна, вочы? – Спі, анёлачак мой, засні. Гэта месяц глядзіць з вышыні. […]...

Яго вочы поўныя сумам Яго вочы Поўныя сумам Цалавала поўня Сяйвом бляклым. Яго рукі Моцныя ноччу Абдымалі мроі Ёй асвячоныя. Яго ногі За дзень […]...

Я спазнілася праз дождж Я спазнілася праз дождж, Я спазнілася… Хоць спяшалася і бегла як магла. Закахалася ў цябе, Ці стамілася Я чакаць таго, […]...

Насуперак Калі небудзь адгукнецца, Тое, што не заўважаў, Што не мае сёння месца, І ніколі не шукаў. Як ішло, так адбылося. […]...

Грэх Вуснаў дзявочых гарачы давер… Тут не ўладарыць каханне. “Божа, прабач, не хацеў я, павер…” – Звычная споведзь пад ранне. Хтосьці […]...

Ліпень 1992 года Заліўнога дажджу дай нам, Божа! Хопіць гэтай праклятай спякоты! Колькі мучыць зямлю нашу можна, Зазлаваўся на нас так за што […]...

Малю цябе, Божа Як я стамілася, Божа, хадзіць басымі нагамі па гэтаму бездарожжу, між гэтымі галасамі; жадаць быць акутай лясамі, развеянай ў полі […]...

Дай, Божа, шчасця Дай, Божа, шчасця тым найперш, Каму для шчасця мала трэба; Хай баразна ці нечы верш Спаўна аплочваюцца хлебам, Глытком салодкага […]...

Грунвальдская балада (Паэма-трыпціх) 1 – Груганы ляцяць, груганы! Крумкачы крычаць, крумкачы! Да вайны крычаць, да вайны… – Памаўчы, сынок, памаўчы! – Ды чаму […]...

Першае каханне Я думала даўно забыла Хлапца таго з блакітнымі вачыма, На золку песню салаўя, Духмяны бэз ля ручая. Сцяжынку ў полі, […]...

Беларусы (паэма) Б е л а р у с ы. (паэма) Хто мы такія, беларусы? Адкуль з’явіўся наш народ, Дзе карані, які […]...

Рыгораўна …Рытм сняжынак – як звон псалціра, струны гусляў… Даруй нам, Божа. Захавай душы нашы ў міры – Светлым Словам Тваім […]...

Адно крыло – любоў …Адно крыло – любоў, другое – смерць. На іх прыходзім з неба ў гэты свет. На іх ляцім да Вечнасці […]...