Верш Прыляталі іншапланецяне
Прыляталі іншапланецяне. лапаталі
пра высвятленне адносін па правіле лапіталя.
пра двайнят, і адзін, на мяне падобны,
ківаў пастарэлай рожай зусім павольна.
што любы алфавіт – гучыць,
лапаталі, што будзе далей.
што зорка паскараючыся ляціць,
бо ззаду ёй многа цяплей.
што праблемы ў іх вырашаны ўжо,
і любы лошара
ведае, што пі квадрат было “жо”,
пакуль зямля была шарам.
Ещё вершы:
- Хірувімы прыляталі Хірувімы прыляталі – Нівідушчаму, сьляпому І глухому штось шапталі… Нівідушчы не пабачыў, Ён глухі, шэпат ня чуў, Ён ў жабрачыне […]...
- Мужу Віктару Мужу Віктару Не сумуй, што з лепшаю паловай Свайго шляху трэба развітацца. Яшчэ доўга ў квецені вясновай Маладосць назад будзе […]...
- Квадрат Як парад без салдат – не парад, Так квадрат без вуглоў – не квадрат. Як футболу патрэбны галы, Так квадрату […]...
- Тэлефануй у час любы Тэлефануй у час любы, Мой любы. І калі сорамна нібы – Вярнуць бы Прысутнасць губ і мой давер, Паверыць, Што […]...
- На памяць зямляку Надвор’е рознае бывае. Па розных месцах і краях. Адное толькі, што не мае, дык гэта добрага ў славах. Было цяплей, […]...
- Каменная пліта Каменная пліта. Квадрат. Калісці вольны камень. Загнаны геамэтрыяй у палон, Ён служка чалавека, раб. Ён надмагільны камень. Стаіць, ахоўвае спакой […]...
- Па садах аб запозненным шчасці Па садах аб запозненым шчасці Так пяшчотна спяваў салавей. Адступілі трывогі, напасці– І адразу на сэрцы цяплей. Не змаўкай да […]...
- Мой любы край так чароуны Падражаю Lazzaro *** Мой любы край такі прыгожы ў час красавання веснавога! Я за цябе ўслаўляю Бога. Мой любы край […]...
- Белы квадрат Белы квадрат не быў бы квадратам, каб не суседнічаў з чорным. Свабода дзякуе кратам, раўніна мясцовасьцям горным. Каб не гора, […]...
- Камета Хейла-Бопа КАМЕТА ХЕЙЛА-БОПА І раней да Зямлі прыляталі каметы. Іх з’яўленні былі кепскай дужа прыкметай. Усчынаў люд наспех да бядот рыхтавацца: […]...
- Бяссмерце Станоўчых прыкладаў няма. Іх не было яшчэ ніколі. Пераўзысьці праз мімаволі не закрануўшы сваяка, не пакідаючы пакою, дзе ўсё былое, […]...
- Не марнуй мой браце любы Не марнуй мой браце любы Без таго цяжарны лёс, Ці на тое ты зъявіуся, Ды для гэтага узрос!? Каб бутэлькаю […]...
- Калгасны супермэн Структуру ўласнай жыццёвае мэты Я скласці павінен, павінен даўно, Жыву на зямлі 31-ае лета, А ўсё неяк так, усё без […]...
- Каб ты ведаў Мой каханы, мой любы! Што не тоіш атруты, Быццам боль і пакуты Не твае, а мае! Зноўку вусны надзьмуты, Не […]...
- Там цяплей чым у нас Там цяплей чым у нас… Птушкі ляцяць… Далей ад мясцін, Што прыносяць холад. Туды за аблокі. Дзе ноч засцілае Апошняе […]...
- Тры матылькі ля свечкі-сонейка Тры матылькі ля свечкі-сонейка ўначы Спазнаць імкнуліся: “А што гэта – агонь?” Адзін здалечку баязліва пасачыў – І па вяртанні […]...
- Страшны боль Страшны боль у цэнтры Еўропы Вось ужо больш за дваццаць гадоў, То Чарнобыль забраў у магілу Тысяч многа беларускіх сыноў. […]...
- Жанчына з мары Цябе ніколі не было. Аднойчы я цябе прыдумаў: Любові запаліў святло Над цёмным непарушным сумам. Здзіўляўся мары, як дзіця. Фантазію […]...
- Для чакання ў мяне ёсць Для чакання ў мяне ёсць Многа летаў і многа зім, Ты мой самы чаканы госць, Ты ніколі не станеш чужым. […]...
- Нязгода Зноў з гарнастая каўнер апранулі дамы. Цені, падцятыя цемрай, упалі на снег. Любы, давай уцякаць ад халоднай зімы! Толькі каханне […]...
- Брала фарбы да твайго партрэта Брала фарбы да твайго партрэта З пацалункаў водару, сустрэч, Што цяплей за аксаміты лета, Што вастрэй за самы востры меч. […]...
- Сцены Мы ўзводзім заводы, каб лепей жылося; мы кладзем дарогі: трэба бачыць свет; мы рамантуем машыны, каб ехаць да сяброў; мы […]...
- Няміга Высокімі гурбамі У снежні снягі засінелі… Якія завеі, любая, Якія завеі! Наскрозь праінелі – Да сонца, да першай адлігі – […]...
- Край Там у светлых барах Некранутай ад веку раскошы– На прасторы зямной, Для мяне не іначай як рай, Ёсць куточак малы, […]...
- Жанчынам (тост) Мы сёння Вам жадаем многа: Паболей ласкі і пяшчот, Каб не было ні дня аднога Без смеху, радасных турбот. І […]...
- Яшчэ ўсе схаваныя ў сон Яшчэ ўсе схаваныя ў сон Адзінкі, як прызыў да пераменаў І ксёнз цягае звыкла парасон І цёткі-памаранцы мыюць сцены. Ёсць […]...
- Люблю Ашмяны Мой горад – Ашмяны, я тут нарадзіўся, І кожны куток твой люблю я да слёз. Табой я, мой горад, заўжды […]...
- З Новым 2012 Годам! Вось год у вечнасьць моўчкі адыходзіць, А разам зь ім – праблемы ў нябыт. і кожны лепшага ў гэту ноч […]...
- Зацікавіць жыць па-людску Каб не цяглі воз праблемы, трэба ведаць – хто мы, дзе мы! Дзе магчыма – зупыніцца, каб цякла яшчэ крыніца. […]...
- Маё сэрца ад шчасця рвецца Маё сэрца ад шчасця рвецца, Маё сэрца любові поўна Да цябе, што мяне расціла, Беларусь, ты – мая Радзіма. Мала […]...
- Ікона З дзяцінства да слёз мне знаёма У вочы глядзіць пільна мне З радзімае хаты ікона Ў кватэры маёй на сцяне. […]...
- Любы мой, мой любы, мілы Любы мой, мой любы, мілы Мне так хораша з табой! Словы гэтыя бы крылы Уздымаюць над зямлёй, Словы гэтыя бы […]...
- Адгукнісь П. Н. С. Адгукнісь! Умомант бліснуць твае вочы І памкнуцца зрэнкі ўшыр, Адгукнуцца сэрца хоча, Ды язык нема маўчыць. Ад […]...
- Quo vadіs Гадзіннік б’е і ведае пра час… А мы самотны позірк здабылі. Няўжо Хрыстос ня ведае пра нас: Самотныя сыны сваёй […]...
- Омары ) Я ўсё яшчэ мару… Разыдуцца хмары… Калі – небудзь збудзецца… Зранку Прачнуся… Навіну пачую… “Мае беларусы! Я Вам спачуваю… З […]...
- Ў прыцемку пакою Так асьцярожна жаночае цела зьзяе ў прыцемку пакою, позiркi вабiць, вусны, далонi, коньчыкi пальцаў. Мускусавым пахам похвы вабiць мужчынскую палiцу, […]...
- Далей, я веру, будзе ўсё! Далей, я веру, будзе ўсё! А зараз – толькі пратрымацца, Не клапаціцца, не губляцца, Забыцца і не заставацца У адзіноце […]...
- Ведай свой шлях Мае свой погляд чалавек любы, На дождж за акном, на хвалі вады, На сябра ўчынак, на мамчыну пяшчоту, На сонца […]...
- Атрасіны А ты не бойся, любы сыне, зімы не бойся. Стаяць дрыготкія асіны, трапечуць лісьцем, Спраўляла восень атрасіны і вецер свішча. […]...
- Без мовы ты ніхто Без мовы ты ніхто – жывёла ды і толькі. Яда, работа, сон – такі расклад жыцця. А роднага ў душы […]...