Верш Радаслоўная
Рослы селянін з-пад Магілёва,
Жыў мой прадзед у глухім сяле.
Жыў на месцы ўсё жыццё, як дрэва,
Ў цемры, як кажан жыве ў дупле.
Свет не бачачы далей мястэчка,
Працаваў з зары і да зары,
Гнуў спіну ў абшарніцкім двары
І сатлеў пакорна, нібы свечка.
На паглум аддай жыццё ў салдаты!
Дзед хоць быў і смелы чалавек,
Каб не скласці косці на Карпатах,
Палец на руцэ адсек.
Сорак сутак насустрэчу сонцу
Бацька ехаў у чужую даль
Шапкамі перамагаць японца –
І прывёз кастыль, а не медаль.
Каля Віслы брат памёр ад газаў,
Роднай не пабачыўшы зямлі.
І, нарэшце, – камбайнер калгаса –
Я – апошні з нашае сям’і.
За гадамі, за глухой заслонай
Бачу продкаў невясёлы век.
Я з свае вялікай радаслоўнай –
Самы найшчаслівы чалавек.
(1 votes, average: 5,00 out of 5)
Ещё вершы:
- Я – мужыцкі сын, і радаслоўная Я – мужыцкі сын, і радаслоўная анідзе не значыцца мая, дзед і прадзед, а далей замглёная далячынь – стагоддзяў акіян. […]...
- Мая радаслоўная З чаго пачынаць радаслоўную сёння? Прапрадзедаў нашых, на жаль, я не помню. Не засталося даўнейшага следу, Было невядома ні бацьку, […]...
- БЕССМЯРОТНАЯ ДУША Павольна пад вечар валiцца снег, Зоркi смуткуюць – памёр чалавек. Застыў на марозе абрыс дабраты, Вецер, як смецце шпурляе сляды. […]...
- БАТЭ – Фенербахчэ “БАТЭ – Фенербахчэ” Адзіны гол з пенальці Вырашыў усё… Ну выбачайце, валідол, бывайце! На гэтым шчэ не скончана жыццё! Не […]...
- Паэт Народа Паэт народа (прысвячаецца Рыгору Барадуліну) Памер паэт, паэт народа якой жыцце сваё аддау народу ен жыу і творчасць усім дарыу […]...
- Зялёнае воблака на рынку Бярыце, людзі, – я вам прывёз Вятры, травінкамі закалыханыя. Вось перад вамі паўнюткі воз Салаўіных песень, што з лугу сабраныя. […]...
- Век Андросенак, Akute, ды суполачкі Lіt. bel Век Андросенак, Akute, ды суполачкі Lіt. bel, Беларушчыны пакуты, ціснуць кАты на прабел. Хворыя дэгенераты, пацяшаюцца над мальцам, Тычуць пальцам […]...
- Чалавек маленькага роста “Чалавек маленькага роста, чаму не рос, па чыёй віне?” Чалавек адказвае проста: “Гэта залежыць не ад мяне”. “Чалавек маленькага розума, […]...
- За акном – снегавеяў дыханне За акном – снегавеяў дыханне. За акном – маразы і вятры. Снегіры ў косы вішань світаннем Заплятаюць істужку зары. Каля […]...
- Хачу служыць Мой брат – хлапец геройскі, І за яго я рад: У беларускім войску Пайшоў служыць мой брат. Пра Грунвальд і […]...
- Сябры назаўжды …Барадулін памёр… І сустрэўся з сябрамі нарэшце. Над Дняпром каля вогнішча ціха гаворка цячэ. – Зачакаліся, братка, – з усьмешкай […]...
- Начная размова Ты памятаеш, месяц-брат, як мы з табой гулялі? Як нашы вуліцы й двары да ранку не змаўкалі? Ты памятаеш, месяц-брат, […]...
- Я прыйду на зары Я прыйду на зары Нечакана і ціха I знаёмую клямку Нясмела крану… На буслянцы прачнецца Старая бусліха I разбудзіць вясну. […]...
- Раннія вечары восені паўнаводнай Раннія вечары восені паўнаводнай Ходзяць каля платоў і местачковых хат. Ім ужо не сустрэць постаці аніводнай. “Спіць ужо ўсё даўно…” […]...
- А дні плывуць няведама куды А дні плывуць няведама куды, губляючы пачуцці на заходзе, а час гартае зжоўклыя лісты без мітуслівай балбатні, і годзе. Навошта […]...
- Мой брат Навакол марскія далі. Б’юцца ў борт сівыя хвалі. Над лінкорам ззяюць зоры. Брат мой служыць на лінкоры. Гоніць вецер вал […]...
- Медаль Я крадком яго начапіў. Я не думаў зусім пра благое. Я не ведаў, што сам камдыў Бацьку яго ўручыў пасля […]...
- Па-за сэрцам – глыбокае неба Па-за сэрцам – глыбокае неба. За вачыма – фарватары зор. Хутка зведае чорная глеба, Дзе я жыў і чаму я […]...
- Майго дзеда Усціна доля Майго дзеда Усціна доля Атрымалася горкай такою- Ён памёр у далёкім Комі Ніякою не вінны віною Больш пра гэта не […]...
- 365 Каляндар свой непарушны Расцяруш як воспа твар, Кроплі воска з капялюшу – Паралюш для янычар. Як Ікар зірні на Сонца […]...
- Памяці Максіма Багдановіча Яшчэ пяскі магілы свежай Пад сонцам Крыма не цвілі… Спытай у чайкі беласнежнай, Хто там пахованы й калі?.. Чыя забытая […]...
- Жыццё і скон – адзін закон Жыццё і скон – адзін закон, І журавы лятуць на поўнач. Любоў, пісаная спакон, Заўсёды застаецца побач. Жыццё і скон: […]...
- Чалавек не ўзнікае так Чалавек не ўзнікае так – Ён збываецца, адбываецца Як ратай, Як дзівак, Як мастак, Ад якога свет адбіваецца. Чалавек не […]...
- Праводзіны Браце мой любы!.. Ідзеш на вайну… – Кліча агульны прыказ… Кінеш радзімую ты старану, Кінеш сямейку і нас! Можа, не […]...
- Мы з братам Каб у нас была сястра, Мы б яе не білі, Каб у нас была сястра, Мы б яе любілі. – […]...
- Простыя словы об шчасци Мы кожны раз І кжную гадзіну Не бычым прастаты и глыбіні У нашым, вельмі моцным І цудоуным міры Мы толькі […]...
- Касцёр для дваіх КАСЦЁР ДЛЯ ДВАІХ Нас доля звяла і ад шчасця цвіла, Як луг, на якім ты вяночкі пляла, Я ж, быццам […]...
- Ліхтарны свет Ліхтарны свет і горад нейкі дзіўны: Усё нібыта кажа аб табе. Чакаю я і дождж працяглым ліўнем. І ты ідзеш… […]...
- Колькі б не было год за плячыма Колькі б не было год за плячыма, Колькі б я не блукала ў цішы, Беларусь, мая маці, Радзіма, Застаецца заўсёды […]...
- Маленькі сынок Маленькі сынок… *************************** Што зрабілася, брат? Стаў зусім ты чужы… Мы ж стаялі ў рад На бацькоўскай мяжы. Ты малодшанькі […]...
- Да мовы прынік беларускае Да мовы прынік беларускае І вытокі шукаю жыцьця: Ад ляхаў яго сьцежка вузкая, Ці з балтаў – галодных бадяг? Славяне […]...
- Мая віна Мая віна, што я жанчынай У гэты дзіўны свет прыйшла, Што на высокай аблачыне Жыццё сваё я пражыла. Чыя віна, […]...
- Невялічкі заклік Чалавек зямлі не мае – Ён тады не чалавек. і чагосьці не хапае, і не хопіць ужо спрадвек. Досыць танна […]...
- Ні першы, ні апошні Ні першы, ні апошні на прамежку жыцця, на скрыжаванні поглядаў мая дарога – сумленне і цішыня. Я назіраю за паветрам, […]...
- Спёка Паветра трымціць Над кустамі, над лугам; Стаіўся дзяркач у асоках, Павіснуў каршун Пад нябачаным кругам – Спёка. Паглядваюдь коні На […]...
- Усё адкладваў на заўтра Усё адкладваў на заўтра: “Ат, заўтра сваё наганю!” Жыццё выпіваў залпам. Не верыў у цішыню. “Ат, заўтра сваё адкахаю. Заўтра […]...
- Няхай уславіцца Лянота! Няхай уславіцца Лянота! Так бы і жыў заўжды ў гульбе! Ды прыйдзе страшны звер – Работа, Ашчэрыць зубы на цябе, […]...
- 36 радкоў сучаснага стану Сарваўшы сум свой з кожнай той мінуты, Што я пражыў у гэтай цемры, Увайду ў новы свет я безпакутна, Пакіну […]...
- Праз цябе, я знаю, праз цябе Праз цябе, я знаю, праз цябе Гэтак светла сёння на двары. Вогнішча рабінніку дзяўбе Снегірок – вясёлы сын зары. Любая, […]...
- Ты, мой брат, каго зваць беларусам У чатырохлецце “Нашае нівы” Ты, мой брат, каго зваць беларусам, Роднай мовы сваёй не цурайся; Як не зрокся яе пад […]...