Верш Трэнас

Ещё вершы:

1. О, колькі раз прасіла прабачэння О, колькі раз прасіла прабачэння, Чакала, быццам хворы, паляпшэння І мерыла я крокамі пакой. У тварах у чужых шукала рысы, […]...
2. Ну?! Што яшчэ табе трэба?! Ну?!! Што яшчэ табе трэба, Каб адчуваць смак жыцця? Вось табе чыстае неба, Вось табе зоркі зіхцяць, Вось табе бераг […]...
3. Цемру бачыў днём, і сьвет уноч І сьвет я бачыў уначы, І цемру бачыў удзень. Ня чую галачы я ў цішы, І лесе бачу толькі пень. […]...
4. Імя Айчыны Давеку я, напэўна, не збяру Усю яе ў праявах разнастайных. Маленькая, як сэрца, Беларусь Адданая любоўю вырастае. За бохан сонца, […]...
5. Санэт. А хочаш – заставайся назаўсёды А хочаш – заставайся назаўсёды! Як цёплы пыл, як мягкі хлеб, як свет. Так можа быць задумлена прыродай, Як светлы […]...
6. Калі прайшоў ты і агонь, і смог Калі прайшоў ты і агонь, і смог, Смак працы ўведаў і ад славы збег, Кахаў жанчын, піў асалоду кніг – […]...
7. Знявечаны пёс Знявечаны пёс. Хворы. Вецер хістае. Калісьці быу лоск, а цяпер ледзь кульгае. Пад скурай мароз, а у вачах стыне вечнасць. […]...
8. Багацце Нічога мне ніколі не шкада, На шчырасць і на ласку не скуплюся, Калі ў твой дом пастукае бяда, Апошняю скарынкай […]...
9. На сэрцы нешта неспакойна На сэрцы нешта неспакойна, І я сумую па табе, І я хвалююсь за цябе, Каб не было нам потым больна. […]...
10. Галоўнае Галоўнае не тое, што вы бачыце, І нават што вы чуеце, Галоўнае не тое, што вы хочаце, І нават што […]...
11. Жыццё падарыла нам дзіва Жыццё падарыла нам дзіва: Як ветрыку лёгкі павеў, Аднойчы пачуеш – “Радзіма”, Пасля зразумееш – навек. I будуць дарогі вяртацца […]...
12. ЛЮБОТА Буланда Таццяне Іосіфаўне Так здарылася: адзінота Праследуе амаль усіх, Сястра мая, мая любота, Мне зразумелы твой уздых. Вядома, так спакойна […]...
13. Урокі гісторыі Не могуць існаваць нязменна І лад, і норавы грамадзтва, І калі-небудзь непазбежна Наканавана ім змяняцца. Нажаль далёка не заўсёды Праходзіць […]...
14. Размова з унукам Размова з унукам Кажа неяк унук ветэрану: “Дзед, які незайздросны твой лёс! Ваяваў ты, залечваў раны, Што ж ты маеш […]...
15. Ой, ты, дзед! Ой, ты, дзед! Ой, ты, дзед! Сораму на ўвесь белы свет! Калі здаровы па стану, Дык падавай табе путану, А […]...
16. Мір, аблокі мае Мір, аблокі мае, Дзеці вечных лятункаў, Мір вам, белыя птушкі Надзей. Я прашу ў вас, аблокі, Малю паратунку, Як у […]...
17. Сябрам Сябрам. Хай адбіваюць час званы – На той цягнiк не паспяваю… Натхнення лёгкiя чаўны Нясуць мяне ў журботы мая. Квiтнее […]...
18. Страчаны свет І ты адчуваеш у апошнім імгненні, Што страціў надзею і страціў любоў, Што страціў, нарэшце, сваё разуменне, Што колер і […]...
19. Навошта нам грошы Навошта нам грошы, яны ж не пахнуць? Іх можна знішчыць адным толькі махам. Навошта нам золата і дыяменты, Калі вакол […]...
20. Днi на зямлi твае Сонца ведае свой захад. Псальм 103:19 Днi на зямлi твае, Як дзень адзiн. Калi ён скончыцца – Нiхто не скажа. […]...
21. Анархіст Ходзіш на мітынгі, пратэстуеш, Звяржэнне рэжыму ты патрабуеш, Малюеш графіці, вешаеш расцяжкі, Твой лёс у гэтым краю будзе цяжкім! Праз […]...
22. Подых кахання Подых кахання знясіленай птушкі Ў аблоках-люстэрках жадання жыцця. Зняволены подых насамрэч свабодны, Прыгнечаны болем праз свет адкрыцця, Праз горкія слёзы […]...
23. У гасьцях ня быў – то й не зразумееш У гасьцях ня быў – то й не зразумееш. і сэрцам не адчуеш гэты кліч. Сьвятло радзімы позірк твой сагрэе, […]...
24. I крочыць год далей Адцвiў язьмiн, i крочыць год далей, У блакiт самотнай безданi аблокаў. …Ты, насамрэч, i блiзка, i далёка… У кожнай у […]...
25. Сябру ў дзень нарадхэння Сябру ў дзень нараджэння Штурхаюць ветры па жыцці ў парывах, Імчым мы ўдалеч лёсу супраціў, Гайдаюць нас прылівы і адлівы, […]...
26. Запавет сыну Не прадаць, не зганьбіць, не пакінуць Роднае і крэўнае ў бядзе. Запавет такі рыхтую сыну, Каб у згодзе жыў сярод […]...
27. I ўсе былі табой і не табой I ўсе былі табой і не табой. Адна ты разумела адмыслова, Што цяжка паўтарыцца слова ў слова I нельга цень […]...
28. Як мне звяртацца да цябе Як мне звяртацца да цябе калі абставіны другія? другое прозвішча фатой лягло на плечы маладыя Напэўна я нязваны госць што […]...
29. Крама Я сягодня купіла паперу У краме под шыльдай “Шкло”. Зайшла і спытала: “Дзе вы?”, А мне адказалі: “Хто?” Навошта мне […]...
30. Што ёй патрэбна? Ну што ей патрэбна? Жыцце – захапленне, Ні сварак, ні спрэчак- Нічога няма. Ні гэтых дурных Нежаданых памкненняў Да тых […]...
31. Кахаў, кахаю і буду кахаць Кахаў, кахаю і буду кахаць, А ёй падалося, хачу абражаць, Каханых ніколі не абражаюць, Каханых толькі кахаюць. Кахаюць без мэт […]...
32. Грэшнікам Час пакут і жудасных страданняў. Час той смуты, разыйшоўся дым. Крочым мы ў жыцця выпрабаваннях. Напэўна намм ня быць ўжо […]...
33. Пераадоленне Ад свайго жыцця мы часта патрабуем значна болей Таго што можам ад яго рэальна атрымаць. Патрэбна быць адоранымі вельмі моцнай […]...
34. У калыханку сыну Свет мой – голенькі ды босы, Мой бялюткі бацянок, Засынаеш, як дарослы, – Пад галоўку кулачок. Спі… Зырчэйшая за лотаць […]...
35. Бяссонніца Пад кашулю прапоўз халадок, У нябёсах аблокаў конніца, У вачах ад свячы аганёк, А з ім я і мая бяссонніца. […]...
36. Сэнс існавання Калі блукае на небе чыстае паветра, Калі прыходзіць момант нейкі нескладовы, У галаве блукаюць думкі: Чаму уначы бывае светла? Чаму […]...
37. Я пішу гэта той Я пішу гэта той, якую я зусім не ведаю. Той, чый абрыс я бачыў адно толькі ў снах і на […]...
38. Спрэчка колераў (Казка) Колеры аднойчы заспрачаліся. Кожны з іх хацеў быць галоўным. Больш за ўсіх кроычаў Чырвоны колер: – Я самы яркі, таму […]...
39. НАВУЧЫ МЯНЕ ЛЮБОВІ Навучы мяне любові, Навучы табою жыць, Навучы на першым слове Тваім сэрцам даражыць. Выцалуй мае слязінкі, Высушы тугу да дна, […]...
40. А я калісці і табе А я калісці І табе, Як дрэву лісцці, Мыш саве, Свой твор Найлепшы прысвячу, Як тхор яешню Крумкачу. Ну параўнанні […]...