Верш Ружавеюць ядвабныя цені

Ещё вершы:

1. Цені ў кутках, як блакітная варта Цені ў кутках, як блакітная варта… Сёння мы ў шчасця ў гасцях. Можа, адзіна цяпер мы і варты Жыцця. Сёння, […]...
2. Каза і мядзведзь Любуюся на твой нумар. Мой ускосны натхняльнік. Мы б маглі пайсці з табой на Каляды. Але не, У мяне такое […]...
3. Плач Анёл самотны падаў з неба над Беларуссю незаўважна… Адно крыло – бялей ад снегу. Другое – чорнае, бы сажа. Упаў […]...
4. Сонныя цені Мелкі дробат дажджу за акном Будзіць сонныя цені ў пакоі, Па халоднай падлозе паўзком Лезуць ціха сляпыя настроі. Горад моўчкі […]...
5. Штоноч апранаецца ў цені Штоноч апранаецца ў цені Яна, ніба цемры ўладарка. Прышпільвае зоркі да цела Цянётаў яе гаспадарка. Збянтэжаны месяц бы гузік Харугвай […]...
6. Грувасткія цені плывуць над зямлёй Грувасткія цені плывуць над зямлёй – То хмары ў благім прадчуванні. І вецер спявае пра “вечны спакой”… Разрушаны ўсе спадзяванні. […]...
7. Сірочыя вочы Рэклама мяне давяла да прастрацыі – Імклівы прагрэс па галактыцы крочыць… Крывавым адбіткам на цывілізацыі Паставілі кропку сірочыя вочы. Не […]...
8. Інтэрв’ю на вясковай вуліцы – Вы пытаеце, дзеткі мае, Як я з мужам жыву? Гарэлку п’е, бутэлькі б’е Аб маю галаву. Ганяе за хатай, […]...
9. Ты Ты прамільгнула і сышла з такога доўгага чакання, неўміручага жадання, шукання пільнага, блукання сярод звычайнасьці штодня. Ты прамільгнула і сышла. […]...
10. Марына Кахаю, кахаю, кахаю! – Крычу ў найдалейшаю даль, Зноў позірк самотны кранае Вачэй тваіх холад ды жаль. Я пеў для […]...
11. БАЛАДА ІВАНА НАСОВІЧА (26.09.1788-26.07.1877) Там Беларусь, дзе беларус жыве. І не патрэбна Беларусь шукаць, Бо тут яна, як валуны ў траве, Як у […]...
12. Кажаш, што ажэнішся… Жаніся Кажаш, што ажэнішся… Жаніся. Я ж нічога, я ж хіба трымаю… Быў пяшчотным, як кісель у місе, Больш пяшчотным, як […]...
13. Уладар невядомага Смага…смага, белы свет у смузе далёка сцежка, за спіной якісьці звер усё грызе, і людзьмі заклаў ён дзежкі. Вочы чырванню […]...
14. Сплываю далей The Rasmus Saіl Away(пераклад) Быў наш час, Было за што змагацца, Сьвяціла мроя, ў нас быў плян. Іскры ў нябёсах.? […]...
15. Апошняя скрыжаль Чортавы тузін Склаўся з пялёсткаў Дзікіх цюльпанаў, Кімсьці сарваных Хціва і жорстка Летам на лузе. Стомленай Музе Статак анёльскі Служыць […]...
16. Я пакрыўдзіў цябе учора Я пакрыўдзіў цябе учора Ты за гэта мяне прабач Не шкада мне нічога, нічога Каб не чуць белай кнігаўкі плач […]...
17. Ліпа Зноў вясною ліпа зацвіце, Мне яна нібы напамінанне. Колькі год прайшло, але яшчэ Не забыла першае спатканне. З неба зоркі […]...
18. Чароўна мая пані Таемна мару я тваіх салодкіх вуснаў датыкнуцца, Якія руж пялёсткаў дзіўней і ярчэй. Далонню твару любага і мілага крануцца, Які […]...
19. Астывае кава Кава стыне ля вакна, але нейкая віна На мяне сышла і студзіць сэрца і душу, і цяпер я мушу грэцца, […]...
20. Табе, беларус, паразважаць Беларусь… Беларус… Беларуская мова… Больш няма нічога светлага, прыгожага, мілагучнага… Ці не так, беларус? Ці не лічаш ты гэтак? Толькі […]...
21. Нічога Паміж намі нічога няма. Ні каханьня, ні здрады – нічога. І завея – як цень ад крыла херувіма – пасланьніка […]...
22. Я Бога бачу ў вобліку тваім Я Бога бачу ў вобліку тваім. Не дасканаласць рыс – Вачэй жывая споведзь, Адкрытая, як неба, нам дваім, Душу маю […]...
23. Плача Муза Плача Муза – не можа мовіць… Затуліла далонню рот… Душыць болем нямую споведзь Па дарозе на эшафот… Не забілі? Ўсяго-ткі […]...
24. Сэрцам да Сонца Птушка бачыць абшары ў палёце – Чалавек так не можа падняцца. Чалавеку толькі застаецца, Што на сэрца сваё спадзявацца. Ім […]...
25. Галасы – каласы пад сярпом Тваім, Божа * * * Памяці Зміцера Сідаровіча Галасы – каласы пад сярпом Тваім, Божа. Песня корміць, як хлеб. І ў ліхія […]...
26. У засені палічак і карцін У засені палічак і карцін Пад крыламі кахання і Шагала Святло было, ды сонца не хапала, І моцы не ставала, […]...
27. Матылі У нашай сонечнай хаціне, Здаецца, сцены расцвілі: То колер жоўты, Колер сіні, То матылі ўсё, Матылі. І ўсё ляцелі, Ўсё […]...
28. Чэрвеньскі світанак у самотным Эдэме Адвярэдзяць раны… час міне… чэрвеньскім світанкам завітае ў сне тая што туманам у нябыт сышла прывідам няісным промнем між пачвар […]...
29. Што мне рабіць(What can і do) Мае мары, чамусьць, абмінаюць мяне, як аблокі плывуць куды вецер падзьме. кожны зроблены крок – памылковасць адна, бы халодная ноч […]...
30. Нішто на свеце не праходзіць без наступстваў Нішто на свеце не праходзіць без наступстваў, І на жыццё ўсё накладае свой адбітак. Таму так важна нам пазбегнуць розных […]...
31. Аблокі памяці Аблокі памяці Аблокі маёй памяці Плывуць удалячынь, Пакружацца і зноў Лятуць у вырай. Але мне і сумаваць цяпер Зусім няма […]...
32. ***Сплываюць гады чародамі *** Сплываюць гады чародамі, Сплываюць і не пытаюцца: Ці гнаўся наўслед за модамі, Гарбаціўся ці гультаіўся? Адзін веславаў ці параю […]...
33. Да каханка Каханку мой! Твае рукі належаць будучыні, І я належу цяпер тваім рукам. Я адчуваю твае ласкі і адраджаюся У цябе. […]...
34. За апошняй гутаркай Біты час Хвілін аскепкі! Я збіраў Даволі доўга Вось… Пабілася карціна Ты сышла Мая палова… Усё сур’ёзна Безнадзейна! Паступова Немагчыма… […]...
35. Год Велізарнае мноства хвілінау Правялі Мы у нашым Годзе. Адным цэлым былі – былі упоразнь Каму ж дзякаваць што ты са […]...
36. На абарону Грымяць гарматы ўдзень і ўночы, Зямля палошчацца ў агні, Крывавы жах па свеце крочыць, Паўстаўшы з чорнай глыбіні. Драпежны звер […]...
37. БАЛАДА ФРАНЦІШКА САВІЧА (1815-1846) Першы снег, як чыстая папера, На якой напішацца крывёй Шкодны верш пра беглага жаўнера, Што далёка ад зямлі сваёй […]...
38. А як я жыў А як я жыў, І што я меў? Ці бачыў я калі дастатак? Ці смачна піў, Ці добра еў? Ці […]...
39. Скрутак Тук, тук, нехта грукае ў дверы. Хлопец бачыць у вочка сваёй кватэры Як босая дзяўчына скрутак трымае “Ўпусці мяне.” А […]...
40. З мура Я – адзіны, хто не змоўкнуў У сцяне з чырвонай цэглы, І мой шэпат чуюць вокны, Крыху чуе вязень беглы. […]...